Kötü günümde yanımda olmadığında ,canın sıkıldığında benimle paylaşmadiğinda ,kırılacak veya tedirgin olacak olsam bile düşüncelerini açıkça söylemediğini anladığımda senden vazgeçtim.Bana yalan söylediğini anladığımda ,gözlerime baktığında ,kalbinle bakmadığını ve bana hala söylemediğin şeyler olduğunu hissettiğimde vazgeçtim.Her sabah benimle uyanmak istemediğini ,geleceğimizin hiçbir yere gitmediğini anladığım zaman vazgeçtim.Düşüncelerime ve değerlerime değer vermediğinde,ağrılarımı dindirecek sıcak sevgiyi bana hissettiremediğinde vazgeçtim.Sadece kendi mutluluğunu ve geleceğini düşünerek beni hiçe saydığında ,tablolarım da artık kendimi mutlu çizemediğim ve tek neden sen olduğundan dolayı vazgeçtim.Bunlardan sadece bir tanesi senden vazgeçmem için yeterli değildi çünkü sevgim yüceydi.Ama hepsini düşündüğümde senin benden çoktan vazgeçtiğini anladım.Bu yüzden ben de senden vazgeçtim demeyi çok isterken uyandığım her sabahın aydınlığıyla vazgeçemeyeceğimi bir kez daha anladım.Ve asıl ben senden değil kendimden vazgeçtim. Unutma;
Sen unut beni..
Ben düşüyorum hayatın ellerinden.
Hayatın ellerinden düşerken ;
kirpi gibisin çocuk,
her tarafın diken.
kim elini uzatsa,
delik deşik.
üstelik,
sende kanlar içindesin.
