Amara

32 2 0
                                    

Kabuslar peşimi bırakmıyordu. Ama uyuşturucu da almıyordum artık. Sebebini bilmiyordum. Rehabilitasyonda bana bakan doktora sebebini sordum ve iki seçenek verdi. Ya önceden kullandıklarım etkisini göstermeye devam ediyordu. Yada hala kullanıyordum. Birinci seçenek daha aklıma yattı çünkü hiç elime poşet geçmedi. Deniz de hap kullanmama izin falan da vermiyordu. Gördüğüm rüyaları psikoloğuma da anlattım ne garip demi psikoloğun psikoloğu. Hoş artık psikolog da değildim. Psikoloğum kabuslarımı unutçak bir şeyler yapmamı istedi. Ne gibi diye sorduğumda "kocanla film izleyebilirsin veya herhangi bir şey yapabilirsin. Ama yanına birisinin olması önemli" dedi. Denizle eve geldiğimizde saat 8di yemek yedik sofrayı topladık 9. Deniz'e olanları anlattım ve "film izleyebiliriz" dedi. Oturduk film izlemeye başladık. Deniz beni kendine doğru yaklaştırdı ve "deli olmak sana yakışıyor ne olursa olsun" dedi biraz alınmıştım ama anlıma kondurduğu öpücük beni rahatlattı. Sonra çocuğumuzun olmıyacağı geldi aklıma. Erken yaşta rahimim alındığı için kısırdım. Buna rağmen bile Deniz beni yalnız bırakmıyordu. Ona minnettardım. Gözlerinde bana olan aşkı görebiliyordum. Ona döndüm ve "beni neden bırakmıyorsun" bana bunun cevabı olarak "insan hiç ölmek istermi" dedi. Dudağını öperken ağladığını fark ettim ve ona sarıldım. "Film bitti" dedim. "Hiç önemli değil" dedikten sonra beni öpmeye başladı. Nefes almak için ondan ayrıldığımda karşımda kız çocuğu vardı. Midem bulanmıştı. Deniz yerine kızla mı öpüşmüştüm. Kafamı çevirdim ve kusmamak için kendimi zor tuttum. Döndüğümde kız değil Deniz vardı. "Özür dilerim istemeden bir şey mi yaptım" dedi. Bu adam çok tatlı. "Hayır sadece..." sözümü getiremedim. Sadece sarılmakla yetindim. Filmi kapatıp benim yanıma oturdu. Ve sarıldık. Ağlıyordum hemde sebepsizce. Belkide sebebi vardı ama bilmiyordum. Ruh hali stabil bozuk bir kadın olmuştum. Deniz ile şu an da tek beden olmak istiyordum. Ama onu incitebilirdim. Çocuğumuzun olmayacağını biliyorduk ve gereksiz yere Deniz'i üzmek istemiyordum. Uyuya kalmıştık koltukta ve uyandığımda Deniz yerine gene o kız vardı. Bağırarak kalktım. Kaççaken "nereye gidiyorsun anne" dedi. Arkamı döndüğümde kız ayaktaydı ama kafası yoktu. Bağırdım ağlıyordum kapıya koştum kimse yoktu. Birisi beni dürtüyordu. Arkama baktığımda kimse yoktu bir anda ağlayarak kalktım. Deminden rüya görüyormuşum meğer. Anne demişti bana anne derken ne demek istemişti. Deniz bana sıkıca sarılıp "herşey geçicek" dedi. Sonra kapı çaldı açtığımda Amara karşımdaydı. Ağlıyordu. İçeri girdi. Bu sefer çok değişmişti ilk tanıyamadım hatta. Saçlarını sıfıra vurdurmuştu ve kafasında they are real yazıyordu. -onlar gerçek- ne olduğunu sordum. Bana anlatıcaklarını iyi dinlememi ve dinlerse kurtulacağımı söyledi. "Eğer kurtulmak istiyorsan benim ölmem gerek onların senle bir zoru yok benim yüzümden her şey o ilaç senin peşini bırakmaz. Çünkü odanda sadece senin kanına girebilecek şekilde o uyuşturucu var. Onu bulamasanda kanına karışıyor. Küçük kız görüyorsun bende görüyorum o benim kardeşim. Sende annesisin. Ama gerçek değil. Seni kurtarmak için benim onla gitmem gerek aksi taktirde kocanda ölücek." Gözlerim açılmıştı Deniz'inde öyle. Çok şaşırmıştım. Ama Amaraya da ölmesini söyleyemezdim. "Ben satanistim. Belkide çoktan ölmem gerekti" diye mırıldandı. Sonra kalkıp gitmek için yeltendi. Ona soru sordum "peki benden ne istiyor ve kocamdan" anne babası olmanızı dedi. "Uyuşturucu o kız mı?"  "Evet." Dedi ve tekrar geldi yanıma. "Yıllar önce bu kıza tecavüz etmiş gerçek babası. Annesi de izlemiş. Kız bu acıya dayanamayarak teker teker vücudunu kesmeye başlamış ilk saçları sonra ayak parmakları... Sevgilisi varmış oda satanistmiş. Kızın kendini kestiğini fark etmiş ve kızın parçalarını uyuşturucu yapmış. Son kalan poşette sendeydi. Kız o poşetin içinde -ruhu yani- ben kullanmaya başlayan ilk kişiydim ben onu kullanan ilk kişiydim. Ondan beni ablası olarak görüyor -kardeşi- ben sana anlattım diye kıskandı ve seni annesine benzetti sana dadandı. Yani ben. uyuşturucuyu cebine koydum istemesende o kanına karıştı. Deniz beyi de babası olarak görüyor sana düşkün ya ben ölücem kurtulcan yada kocan ölcek canın yancak" sonra gitti arkasından baktım sadece. Ne yapıcaktım.

SanrılarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin