Gece tüm ağırlığını bastırmış, şehrin soğukluğu hakimiyetini kurmuştu. Toni'den ayrılıp, evin kapısının önüne gelmiştim. Anahtarlığı yine çantamın en ücra köşesinde bulup, kapıyı açtım. İçerisinin karanlığı biraz ürkmeme neden olsa da, odamın kapısına gelecek cesareti kendim de buldum. Üzerimi değiştirdikten sonra, yatağa kendimi atıp, derin bir nefes aldım.
O gece geç saatte bir klak sesi beni uykumdan uyandırdı. Yüzüm yastığa gömülü hâlde, bütün duygularımı alarma geçirip, hiç kıpırdamadan bekledim. Aslında yalnız uyumaya alışıktım ve koridordan yatağıma gelen ayak seslerini hayal etmeyeli aylar olmuştu. Gerçek şuydu ki, kendimi hiçbir zaman yalnız hissetmiyordum. Babam öldükten beri, hayatıma tuhaf bir varlık girmişti. Sanki birisi hayatımı uzaktan izliyordu. Belki de babamın ruhu yakınlardaydı. Bu his beni genelde rahatlatırdı, ama bu gece durum farklıydı. Bu varlık, tenimin üzerinde dolaşan bir buz etkisi yaratıyordu.Kafamı biraz çevirince, yatak odamın zemininde uzanan gölgemsi bir karaltı gördüm. Yüzümü diğer tarafa, pencereye ve odada gölge yaratma olasılığı olan tek ışığa, ayın puslu yüzüne çevirdim. Ama orada hiçbir şey yoktu. Yüzümü yastığa bastırdım ve kendi kendime, ayın önünden bir bulutun geçmekte olduğunu söyledim. Ya da rüzgârda sallanan bir çöp parçası. Yine de nabzımın yatışması için uzun saniyelerin geçmesi gerekti.
Yataktan kalkacak cesareti topladığımda, penceremin altındaki bahçe sessiz ve hareketsizdi. Tek ses, eve sürtünen ağaç dallarından ve küt küt atan kalbimden geliyordu.
Bayan Jenny tahtanın başında durmuş, bir konu vızlıyordu, ama zihnim bilimin karmaşıklıklarından çok uzaklardaydı. Önceki gece penceremde yaşananlara kafam takılmıştı. Birisinin beni gözetlediği hissine kapılmak bile ürkmeme neden oluyordu. Uykusuzluk yüzünden baş ağrımı gidermek için çantamın ön gözüne uzandım ve bir şişeden avcuma iki ağrı kesici boşaltıp bütün halinde yuttum. Bir an boğazıma takılır gibi oldular ama sonra aşağıya inen yolu buldular.
Göz ucuyla bakınca, Toni'nin havaya kalkmış gözlerini gördüm.Bir an için; dün gece birisinin beni gözetlediği hissine kapılıp uykusuz kaldığımı, bu yüzden de baş ağrımı dindirmek için, ağrı kesici almam gerektiğini söylemeyi düşündüm. Fakat daha beni tam olarak tanımayan birisinin paranoyak olduğumu düşünmemesi için vazgeçtim.
"Marilyn?"
Bayan Jenny sıramın yanında durmuş, bir şey -yani cevabımı- beklediğini gösterecek şekilde elini bana doğru uzatmıştı. Yanaklarımın ısındığını hissettim.
"Soruyu tekrar edebilir misiniz?" diye sordum.Sınıfta bir kıkırdama oldu..
![](https://img.wattpad.com/cover/79486635-288-k440399.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YILDIZLARA FISILDA
FantasyKapının yanında kafasını hafif yana eğmiş bir şekilde bana bakıyordu. Onu fark etmemiş gibi yapıp yanından geçmeyi düşünüyordum. Bir iki adım atıp ilerlemeye başladığımda nefes alıp verişim de hızlanmaya başlamıştı. Gözlerim kararıyor, her şey bulan...