Ailesinin intikamı için gün sayan biri...MARK TUAN
Ailesinin yaptığı günahın bedelini ödeyecek biri...LARA SOYDERE
Kızı canından daha çok seven biri...AUSTİN PATERS
"SANA BENDEN BAŞKA BİRİNİ SEVMEMENİ ÖĞRETİCEM " yazıyordu yine o bilinmeyenden gelmişti mesaj ne istiyor benden ve...KİM. Yine bir mesaj sesiyle irkildim ve bir resim daha...
AMA RESİMDEKİ YER...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"..."
(****)
Ama resimdeki ev annemin evi ve yanıyor napıcam şimdi ben Hızlıca bardan çıkıp deri montumu giyindim ve motora binip annemin evine doğru sürdüm. Bir yandanda ağlıyordum.
Evin önüne gelince kaskı hızla yere fırlatıp eve doğru ilerledim 3 tane itfaye gelmişti her yerden su takviyeleri yapılıyordu. Ama olmuyordu yangın fazlasıyla büyümüştü. İşte o ev gibi bütün anılarımda cayır cayır yanıyordu, hiç bir şeyin dönüşü olmiyacaktı artık, son umudumda gözlerimin önünde yanıp kül oluyordu. Annemin kokusunu daha dolu dolu içime çekemeden ölmüştü, ve şimdide annemden bana kalan ve bana annemi hatırlatan herşey yanıp kül olmak üzereydi...
Eve biraz daha yaklaştım, geçilmesin diye koyulan şeridi elimle yukarı kaldırdım ve altından geçip eve daha fazla yaklaştım. Yangından çıkan ateşin sıcaklığı yüzümü ısıtıyordu. Annem öldü anılarım gözlerimin önünde yanıyorlar ben yaşasam ne olucak ki. Kimsenin istemediği biriyim, ölürsem belki beni sadece karşılıksız seven annemin yanına giderim. Bu hayatta mutlu olamadım belki annemin yanında mutlu olurum.
Gittikçe ateşe yaklaştım vücudumun her yerinde ateşin sıcaklığı hissediyorum artık. Üstümdeki deri ceketi çıkartıp ateşin içine attım ve yanışını izledim.Ateş o kadar güçlüydiki çeketi anında yakmıştı. Bu beni mutlu etmişti, en azından fazla acı çekmeden ölürüm Annem gibi ipe asılıp ölümün beni almasını beklemem. Gözümde hiç durmadan akan yaşlar. Yanağımdan aşağıya yol çiziyor ve cenemin altından t shirt'üme damlıyordu.
"Hanfendi nereye gidiyordunuz, buraya gelin "dedi arkandan gelen ses o tarafa bile dönmedim ateşe doğru bir adım daha attım ve başımda bir ağrı kendini belli etti. Annemle olan anılarım durmaksızın yanıyordu. Benim için herşey bu evde başladı ve bu evde biticekti...
Kafamı yarısını çevirerek.
"Annemin yanına gidiyorum"dedim bu sefer kimse beni kurtaramazdı artık ölüm soğuk kollarını aralamış beni bekliyordu. Bu soğuk kollar 2 ay önce benden annemi almıştı. Şimdide benim için kollarını aralamıştı. Sabırla beni bekliyordu. Aklımda bu hayatta kalmam için bir sebep bulamıyorum. Yada bulmak istemiyorum şuan sadece annemin yanına gitmek istiyorum, ona sarılmak, doyana kadar koklamak öpmek istiyorum.
Eve doğru bir adım daha attım. Arkamdaki adam sürekli beni ikna etmeye çalışıyordu ama ne dediğini bile anlamıyordum. Etraftan gelen sesler kulağıma ki sebepsiz çınlama. Ve başımda ki ağrının şiddeti. Tam ayağımı kaldırdım bir adım aticakken ayağım havada kaldı ve aynı şekilde bütün vücudum da.
