Hoofdstuk 9

69 8 0
                                    

Ik trok m'n jas aan en liep naar buiten. Het bos was niet ver dus met de fiets had geen nut. Iris bleef rustig op m'n schouder zitten. Toen we midden in het bos waren ging Iris van m'n schouder af. Ze vloog in een boom en begon vrolijk te tjilpen. Ik begon in de boom die er naast stond te klimmen. Vroeger toen ik klein was en m'n vader nog leefde leerde hij me klimmen. We gingen elk weekend naar dit bos. Door die gedachte zag ik m'n vader weer voor me in het ziekenhuis. Hij zag er elke dag en beetje slechter uit. Tot op een dag hij helemaal weg zakte , vanaf dat moment had ik geen vader meer. Ik kon me niet meer focussen op wat ik deed. Wat was ik eigelijk aan het doen? Ohja ik klom in de boom. Ik deed m'n ogen terug open die ik dicht had gedaan om de tranen te onderdrukken. Ik zag blaadjes en takken maar geen boomstam. Ik keek on me heen en zag dat ik op de grond lag en Iris rond me heen vloog. Ik ben denk ik gevallen. Rustig klom ik in de boom dit keer zonder afgelijd te worden. Ik ging rustig op een tak zitten kijken hoe Iris rond vloog. Ze is zo schattig en klein ze kende me niet eens hoe kan ze dan zo gehecht aan me zijn? Iris kwam bij me zitten en kroop in m'n jas. "Heb je het koud of ben je moe?" Ze tjilpten een paar keer. "Zullen we maar naar huis gaan dan? Het begint al donker te worden." Weer tjilpte ze. We liepen langzaam terug naar huis.

Toen ik thuis kwam stond m'n moeder boos in de deur opening. "Dan vraag je nog hoe laat je thuis moet zijn en dan ben je er pas om 10 uur? Verklaar dat eens." "Ik dacht aan papa en Iris was heel vrolijk aan het rond vliegen door dat ik aan papa dacht viel ik uit een boom en wist ik niet hoe laat het was." "Oke dan ga maar snel wat eten en naar bed en uitslapen morgen." "Oke mam."  Ik at snel m'n bord leeg en ging naar boven. Rustig lag ik in m'n bed. De tijd tikte voorbij af en toe begon Iris te tjilpen. Ik dacht aan m'n vader. Ik begon zacht te huilen en viel langzaam in slaap. Hoe laat dat was wist ik niet alleen dat het al nacht was.

Indestructible (Dutch)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu