Indestructible (Dutch)

Hoofdstuk 14

Ik pakte de boeken die ik nodig had en liep naar het lokaal waar ik nu les had wiskunde niet moeilijk maar als je het al snapt is het saai. ''Kom Iris.'' Ze was boven op de kluisjes gaan zitten en klas nu naar me toe vliegen. Ze vloog bijna tegen een meisje die door de gang liep ontweek haar nog niet en lande toen rustig op mn schouder. ''Blijf maar dicht bij me voor je nog iemand aanvliegt.'' Ik liep het lokaal in en ging op mn plek zitten. Voor in de klas alleen rustig aan een tafel kan kon niemand me lastig vallen of steeds dingen vragen over Iris. ''Mike waarom heb jij een vogel mee genomen in de les? Dat is toch niet normaal. Ga je maar melden bij de rector.'' Ik gaf Iris het briefje dat ik bij de reseptie gekregen had en ze pakte het briefje aan in haar bekje. Ze vloog naar de tafel van de docent en legde het briefje voor hem neer. De docent las het briefje en zei: ''Oke dan als het goedgekeurd wordt. maar als ik last heb van die vogel vlieg je er als nog uit.'' De klas werd heel erg stil van hoe boos hij reageerde. Ineens trilde m'n broekzak. Ik haalde voorzichtig zonder dat de docent het zag m'n mobiel uit mn broekzak en zag dat het een sms was van Niels hij zit altijd achter in de klas ik kon wel goed met hem opschieten maar het was niet echt dat hij m'n vriend was. Mike laat zo in de pauze buiten je vogel zijn ze is echt mooi en ze luisterd goed naar je. Ik keek achterom en zag Niels naar me kijken ik knikte naar hem dat het goed was. De les begon en Iris pakte steeds m'n potlood Ze is lief maar ontdeugend.

De les was inmiddels afgelopen en ik liep samen met Niels naar buiten. ''Hoe lang heb je haar al?'' ''Geen idee ze luisterd vanaf het begin al zo goed naar me toen ik met mn moeder naar de winkel was vloog ze uit de dierenwinkel op m'n schouder de eigenaar van de dierenwinkel zei dat ik haar moest houden.'' ''Cool zoon mooie en goed luisterde vogel vind je niet overal. Laat haar is rondvliegen.'' ''Iris je mag vliegen.'' Ze gaf me een soort van kopje en ging toen rondjes vliegen over het plein. Zo hoog dat ze niet tegen iemand aan kon vliegen. ''Mike de les begint weer we moeten gaan.'' ''Iris. Kom.'' Ze vloog rustig naar me toe en ging op mn schouder zitten. Een meisje keek me raar aan alsof ik iets raars gezegt had ik denk dat ze toevallig Iris heet. Ik liep samen met Niels en Iris de school weer in en op naar de volgende les in een ander lokaal.