Indestructible (Dutch)

Hoofdstuk 11

M'n moeder kwam naar boven. Ik was langzaam recht op gaan zitten in m'n bed met Iris op m'n schoot. M'n moeder gaf me de soep en ik pakte de kom rustig aan. Toen ik m'n arm uit stak om de soep kom aan te pakken schrok m'n moeder. Ze wees naar m'n pols. ''Hoe kom je daar aan?'' Ik keek naar m'n pols en zag de tatoeage van een cobra op m'n arm. Ik probeerde na te denken maar had het nooit eerder gezien. ''Mike hoe kom je daar aan.'' Zei ze nu boos. ''Ik weet het niet ik heb het nooit eerder gezien.'' ''Wees eerlijk tegen me Mike als je nu nog eerlijk ben beloof ik je dat ik niet boos zal worden.'' ''Mam ik beloof het je ik heb het nooit eerder gezien ik heb geen idee hoe ik daar aan kom.'' ''Oke misschien is het niet echt dan wil ik dat je nu naar beneden komt dan gaan we het er proberen af te wassen.'' ''Mag ik dan wel m'n soep op eten?'' ''Ja maar daarna gaan we naar beneden het er echt proberen af te wassen.'' ''Oke is goed. Ik kom er gelijk aan als ik klaar ben met eten.'' Rustig at ik m'n soep op. Ik liep naar beneden met het kommetje soep in m'n handen. Ik zette het kommetje op het aanrecht en m'n moeder stond op van de bank. ''Oke laat eens kijken.'' Ik trok m'n shirt uit zodat die niet nat zou worden. Ze ging met dr duim over m'n pols en pakte daarna een sponsje uit het kastje. Ze maakte het sponsje nat en deed er een beetje zeep op. Stevig pakte ze m'n arm vast en begon hard met het sponsje over m'n pols te gaan. Het deed een beetje pijn maar ik liet het niet merken. Ze deed m'n hand onder de kraan om alles er af te spoelen, maar het zat er nog steeds. Opnieuw ging ze met het sponsje over m'n pols dit keer nog harder. Het begon te branden. Ik zag dat het rood werd op m'n pols. ''Mam het doet pijn. Het brand. Het gaat er niet af.'' ''Oke ik stop wel.'' Ik zag dat ze verdrietig keek. Ze spoelde m'n pols nog een keer af. We zagen bloed uit m'n pols komen. Te hard geschuurd met het sponsje natuurlijk. Ineens kwam er een fel licht blauw licht uit m'n handen. Ik schrok en m'n moeder ook. Ik viel op de grond van de schrik en hoorde Iris tjilpen. ''Iris zoek dekking.'' schreeuwde ik. Ik werd verblind door het licht en raakte in paniek. Ineens was het licht weg. Nog steeds in shok kwam m'n moeder naar me toe. Ze hielp me omhoog. Ik keek naar m'n handen en m'n pols die geen pijn meer deed. Het bloed was weg, net zo als het licht. De tekening van de Cobra was er nog wel. Wat betekende die Cobra toch? ''Ga maar snel slapen Mike. Ik maak je morgen op tijd wakker voor school. Als er iets is of dat licht is er weer. Roep me dan oke?'' ''Ja mam ik zal je roepen als er iets is.'' Ik gaf haar een knuffel en liep naar boven. Toen ik boven aan de trap stond riep ik naar beneden. ''Truste mam. Iris kom.'' ''Truste Mike.'' En Iris kwam rustig naar boven vliegen en ging rustig op m'n kussen zitten. Ik gaf haar nog een aai over haar kopje en viel toen ik slaap.