Bir haykırış vardı yan odada bir inilti
Bir sel misali
ne varsa içinde
acı bir haykırışla dile getiriyordu yaşlı adam
Dili ona ihanet etsede bazen, topladı söylediklerini
ama yetemedi haykırışlar
boğazında düğümlendi yaşantısı
Öylece sessizliğe gömüldü
zavallı adam
Teslimiyet dibine kadar vardı onun gözlerinde
Belki bir zamanlar rengarenk gözleri soldu tuzlu su emen çiçekler gibi
Taptığı bir puttu belki de onun için, başında duran doktor
o puttan umduğunu bulamayınca
sessizlik dipsiz bir kuyu oluyordu
Sessizdi ama
acı mahvediyordu
yavaştan yavaştan
sonra susmayı denedi
ve sustu hep.
Not: bir hastane anısı.
