GENTLEMAN series 8: Simmeon Tan

Chapter Twenty

It's not really hard to like a Man like him. Iyon ang pilit na sumisiksik sa utak ni Marife. Simmeon has something you will admire about him. He never failed to amazed her everytime he had something for you. Kagaya kung paano nito alagaan si VJ.

Ngayon niya marealized, First impression is last are really crafted! Dahil para sa kanya, First impression don't last. Simmeon shown every good thing he'll have. Like, how to bath a small wiggling baby. Fed it in the middle of the night. Changing the baby's diaper. Those kind of traits are now rare. Hindi lahat ng lalaki ay may pasensya na gaya mg pasensyang mayroon ito.

VJ knows how to crawl and a little walk around the area. He is messy at makulit. But, simmeon takes all his spirit and patience to took care his child just like a precious gem. May mga gabing dumarating siya na nakikipaglaro pa ito sa bata. At kapag sumasali siya, they end up in pillow fighting.

Totoo pala ang sinasabi ng mga magulang na nakakawala ng pagod ang mga anak. Because that what she felt Every time she went home and seeing her child still up and waiting for her.

Magpipicnic sila ngayon. Kaya naghahanda siya ng mga pagkaing dadalhin nila. Dalawang araw nalang at babalik na sila ng Manila. Pansamantalang humingi siya ng isa pang leave para sa pag aasikaso ng kasal niya. And she can't believe that the whole section are planning to get a party for her. Nagrequest pa ang ilan sa mga katrabaho niya na bago siya umalis ay magpaparty muna siya. At humirit pa ang iba na ipakilal muna daw niya ang mapapangasawa niya. Dati, hirap na hirap siyang isipin ang bagay na iyon. Pero ngayon, kapag naririnig niya sa iba. She felt proud. Na para bang napakaswerte niyang babae. That she was born so blessed.

"Mama, ready na po kami!" Natatawa siyang lumingon kay Simmeon na karga karga si VJ habang tawa ng tawa ang bata. Habang lumalaki ang anak niya ay mas lalong nagiging kamukha ni Simmeon.

Inilabas niya sa kusina ang picnic basket nila at hinubad ang apron na suot niya. Lumapit siya sa mag ama at hinalikan ang tungki ng ilong ni VJ. "Ready na bang pumasyal ang baby boy namin?"

"Opo.. Mama." Natatawang tinignan niya si Simmeon. Ito kasi ang sumasagot sa tanong nya kay VJ. Isinipit nito sa likod ng tenga niya ang ilang buhok na umalpas sa mukha niya. "Let's go?"

Tumango siya. "Liligpitin ko lang ito." Tukoy niya sa laptop na nakapatong sa ibabaw ng counter.

"Quartier Bois de la Cambre?" Basa nito sa nakita sa screen. "Yan ba yung heritage house na tinutukoy mo?" Tanong nito.

Tumango siya. Hindi siya magsasawang bisitahin ang bahay na iyon dahil pangarap niyang mabili iyon balang araw. Pero dahil kasali ito sa bidding. Mas lumakas ang loob niya na makukuha niya iyon. "You really love that house." Komento ng binata.

Ngumiti siya. "I do. Unang kita ko palang sa kanya ang sabi ko. Magiging akin ka. Kaya lang sobrang mahal e. And now Mrs. Montecillo open that house for auction."

Nakatitig din ito sa kanya. "Kay Mrs. Montecillo ba nag bahay na iyon?" Umiling siya.

"Isang merchant ang may ari niyon. Pinakamayaman siya sa buong Bruxsel, He designed and created that house for his wife. Sa sobrang pagmamahal niya sa asawa niya, ginawa niyang posible ang pangarap niyon. But, his wife died before she has a first sight sa bahay na iyon. Nakakalungkot na hindi man lang niya naranasan ang tumira doon. The merchant keep the house. Iniisip niya na sa tuwing makikita niya ang bahay ang asawa niya ang nakikita niya. Nang mamatay ang Merchant, binalak ng Government na angkinin ang property. Walang mag claim na kamag anak o sino man. Until Mrs. Montecillo came. Pamangkin pala siya ng asawa ng merchant. At dahil siya ang pinakamalapit na kamag anak. Nagrant niya ang ownership para sa heritage house. Naging official tourists attraction siya hanggang sa naging private na ang bahay na iyon. Sinara for tourism ang bahay. Naalala ko madalas ako doon noon. I found my peace on that place. Fresh air, fragrant flowers at yung magagandang sceneries. Kaya gustong gusto ko talagang makuha iyon." Mahabang kwento niya. She was like dreaming in daylight.

Pero dagli din siyang lumungkot ng maalala na hindi nga pala siya makakaabot sa Party. Aalis na sila sa susunod na araw. Next week ang charity party. "Pero mukhang impossible nga talaga." kinuha niya ang shoulder bag niya at kinuha dito si VJ at lumabas ng kusina.

Nakalampas na siya sa salas ng maramdaman niya ang kamay nitong humawak sa kanya. "If you think na hindi ka makakapunta dahil aalis na tayo. We can postpone our flight and move it next week so you can attend the party. And just like what i promised, sasamahan kita."

To be continued...

------

#HindiKaPinaasaNagAssumeKaLang

P. S
Guys, yung history about sa Quartier Bois de la Cambre fiction lang po iyon. I really don't know kung ano ba talaga ang history ng heritage house na iyon. Basta ang alam ko lang tumataginting na $10 141 ang halaga niyon. Hahaha

Happy reading.
Ai:)