Kolejna opowieść na podstawie PJ i OH

Dzień w obozie

Cały dzień upłynął Kalii zaskakująco szybko. Najpierw śniadanie, potem nauka o potworach, łucznictwo (chyba nawet nieźle jej poszło, jak na pierwszy raz) i walka wręcz. Kalia dostała od Nysy szablę. Bardzo jej się spodobała. W tym zabieganym dniu znalazła jednak czas na spotkanie z Lou.
-I jak tam pierwszy dzień?-zagadnęła ją. Potem już rozmowa poszła gładko. Kalia dowiedziała się też od niej, że zwykle obóz trwa do połowy sierpnia. W tym roku jest wyjątek, ponieważ wszyscy mają za sobą wygraną wojnę. W zwyczajnym roku, dziś byłby dzień, w którym większość pakowałaby się i w południe wyjechała do swoich domów.
Matko kochana! Kalia nie poinformowała swojego taty, że jest bezpieczna! Pomyślała idąc w stronę domku. Ostatnim razem widziała go wczoraj rano, zanim zaatakował ją piekielny ogar. Powiedział jej wtedy, aby razem z Groverem udała się do obozu.
-Connor! Masz pożyczyć telefon?-zawołała, bo akurat był najbliżej ze wszystkich znanych jej osób.
-Telefon? Nie, ale Annabeth ma.
Nie wiedziała dlaczego wymienił tylko Annabeth. Przecież chyba mają komórki, nie? Znalazła ją kiedy rozmawiała z Clarisse. Chociaż... Kłóciła się z Clarisse. Gdy podeszła obie zamilkły, córka Aresa rzuciła Annabeth ostatnie groźne spojrzenie i poszła.
-Chmm?-zapytała Annabeth.
-Eee.. Podobno masz komórkę. Czy... czy mogłabym pożyczyć na chwilę?-odpowiedziała jej.
-Tak, jasne. Chodź ze mną. Półbogom nie wolno używać komórek, bo działają jak radar na potwory-wyjaśniła Annabeth.
-Ale mimo to go masz?
-Czasami się przydaje..-córka Ateny się uśmiechnęła.
Gdy Kalia dostała od niej telefon od razu wystukała znany jej numer.
-Halo?-odpowiedział jej głos z urządzenia.
-Tato, to ja Kalia. Chciałam powiedzieć, że dotarłam do obozu. Już mi nic nie grozi.-usłyszała, jak jej tata wzdycha z ulgą.
-To wspaniale-odpowiedział-zostałaś już uznana?
-Tak-Kalia oznajmiła radośnie-Dlaczego mi nie powiedziałeś, że moją mamą jest Demeter?-dodała nieco obrażonym tonem.
-Miałem swoje powody-odpowiedział.