It Just Happened In One Night

Simula

Reminder:

If you are perfectionist, don't read my work. It's just a simple dude. This story is contain of some nasty words that not suitable for kids. Please read at your own risk.
_____________________________________

Simula

INGRID POV

Hila hila ko ang maleta ko papasok sa Carmel Vista Boracay Hotel. The hotel was good. In front of this hotel is the beach.

Agad nag-check in si Ann para sa room na tutuluyan namin pansamantala.

Narito ako para makalimot at makapag move on dahil kakahiwalay lang namin ng Boyfriend ko.

Nagising na ako sa katangahan na matagal ko ng tinutulugan. Maybe because I'm too afraid to lose him that's why I choose to stay despite of  pain he gave to me.  Kahit masakit na, kahit durog na ako. Pipiliin ko parin na masaktan basta makapiling ko pa rin siya. Basta nasa akin pa rin siya.

Wala naman ako ibang problema bukod sa puso kong wasak. Naka-leave ako sa trabaho good for one week. My obligation as a CEO of our company is  hold for a mean time. I just need to rest. To relax. And to fixed my broken heart.

Yung company maayos pa naman tumatakbo. Lahat ng appointments, meetings ay agad ko muna tinapos bago mag bakasyon. And my dad? He will take care the company while I'm here at my vacation.

"You ok Grid?"

Nabaling  ang aking atensyon sa nagsalita, si Joan pala.

Tatlo kami ang pumunta sa bora. They are my childhood bestfriend. Joan Valdez and Ann Amorsolo.

Tutulungan daw nila ako makalimot and at the same time they just want to hook some men in this beautiful island. Baka raw sa Boracay lang pala nila matatagpuan ang destiny nila. Tsk. Destiny sucks!

"Yah, I am."

"Let's go na mga bestie."

Tawag sa amin ni Ann. Sumunod na kaming dalawa sa kanya.

Isang kwarto ang kinuha ni Ann na mayroon three king size bed. One 54 inches flat screen TV. One mini refrigerator and table. In the bathroom is the bathtub, shower,  and sink.

Maganda na raw sama sama para mabantayan nila ako dahil kapag ako lang daw baka patayin ko sarili ko o hindi kaya may iuwi agad akong lalaki lalo na nasa stage ako ng heart broken. Ganoon daw kasi napapanood nila. Kaya ayoko sila manood ng mga movie eh. Kung ano ano naiisip nila!

Hays, mga exaggerated. Ako magpapakamatay? Tsk. Sasayangin ko lang buhay ko lalo na't napagtanto ko na mas naging makulay ang buhay ko ng wala siya sa tabi ko.  Its like, he is the dark who hide my brightest life.

Kaso natuto na akong sumilip sa liwanag ng katotohan. Na hindi dapat manatili sa isang lugar na madilim lang. Dapat matutong lumakbay  kung saan makikita mo ang tunay na kulay ng mundo na iyong ginagalawan.

Maganda ako kaya marami pa akong makikilalang lalaki bukod sa kanya. His just one of my admirers before. But luckily he gots all my standards that I want when it comes to man. I choose him than other men. Akala ko tama na. Pero mali pala na siya ang pinili ko. I'm always faithful to him. Kahit harap harapan niya pa akong niloloko. Proud pa nga ako sa kanya eh. That's because I'm badly in love with him. Poor myself.

Pero ngayon? Tang-ina niya!

Akala ko maganda lang ako noon. Pero ngayon may mas igaganda pa pala ako. Sorry  masyadong mahangin. Pagbigyan! Broken hearted eh!