Την όλη διαδρομή σκεπάζε η σιωπή,μέχρι την στιγμή που στρίβοντας το στενό για να φτάσουμε στο σπίτι της Θαλ*έτσι την φώναζα συνήθως μόνο και μόνο για να την εκνευρίσω *αντίκρισα τον Στέφαν αγκαλιασμενο με την Ιφιγένεια .Όταν
με είδε ,γύρισε μου έριξε ένα αχνό στραβό χαμογελακι και προχώρησε σαν χτες να μην είχε συμβεί τίποτα. OH HELL WHAT WAS THAT?Τράβηξα την Θάλεια κατευθείαν προς το σπίτι της και μόλις άνοιξε την πόρτα έτρεξα στο δωμάτιο της. Ενιωσα το νοημα που έκανε στην μητέρα της "Μην έρθεις καθόλου μεσα Προβλημα" Και ναι πράγματι ακριβώς αυτό είχαμε ..προβλημα..Απλά τότε δεν είχα καταλάβει πόσο σημαντικό ήταν. Έκλαψα αρκετά είναι η αλήθεια δεν με παρηγορουσε τίποτα ούτε καν τα πανέμορφα ομοιόμορφα Haribo*Τοποθέτηση προιοντος😂* που η Θαλ καταβρόχθισε ταχύτατα. Τότε θυμήθηκα πως για κάποιο λόγο εκλεγε όταν ήρθε να με πάρει και για να ξεχάστω τόλμησα να την ρωτήσω ποια ήταν η αιτία. Με κοίταξε ψιλόκακομοιρα και ειπε:
-Δεν είναι τίποτα μπροστα σε αυτό που έπαθες εσύ οπότε ξέχνα το .είπε, μα ήξερε ότι τελικά θα υποκύψει στην υπέρτατη επιμονή και περιεργια μου και κατέληξε να πει,απλά διαπίστωσα ότι το φόρεμα που σκόπευα να φορέσω στην εκδήλωση την επόμενη βδομάδα είναι λερωμένο
Και τότε μου ήρθε η ιδέα και τότε πεταχτηκα επάνω ,έκανα νόημα στην Θάλεια να κάτσει στο κρεβάτι και να με περιμένει. Πήγα στο μπάνιο έπλυνα το κολλωδες από τα ξεραμενα δάκρυα πρόσωπο μου και ετοιμαστηκα να πω στην Θαλεια την απόφαση μου. Μπήκα αποφασιστικά στο δωμάτιο και της ειπα:
-Θα πάμε για ψώνια για να ειμαστε ετοιμες για την εκδήλωση, ναι ναι εκείνη που έλεγα ότι δεν θα πατήσω γιατί θα έχει μόνο πτνκ και φλώρους,θα πάμε και μάλιστα ,είπα επεκτείνοντας το "μαλιστα" για να εντεινω την αγωνία της, με συνοδούς.
Εκείνη την στιγμή το βλέμμα απορίας της μετατράπηκε σε γέλιο, παρολίγον υστερικο.
-Που θα τους βρούμε τους συνοδούς μωρή μποχλάδω,εμεις που γεννήθηκαμε forever alone?
-Ξέρεις ποιους εννοώ, της είπα αφηνωντας ένα υπονοούμενο στο τέλος συνοδευόμενο με ένα πονηρό βλέμμα
-ΌΧΙ ΌΧΙ ΚΑΙ ΠΆΛΙ ΟΧΙ. Δεν θέλω να πάω σε έναν τοσο σημαντικο χορό με τους συγκεκριμενους .
-Το ξέρεις ότι τους "συγκεκριμένους" τους θέλουν όλες και έχουμε την τιμή να σέρνονται στα πόδια μας εδώ και έναν χρονο
-Εμ. .Ναι. .Καλά. .είπε σκεπτομενη πόσο δίκιο είχα
-Άρα παίρνω τηλέφωνο τον Άρη να δω αν έχει κανονίσει κάτι είτε εκείνος είτε ο Νικος;
-Κάνε ότι θες ,και βέβαια το πήρα για ναι και άρχισα να πληκτρολογώ το νούμερο του Άρη ενώ η Θάλεια με κοίταζε ψευτοθυμωμενη
-Έλα Άρη μου,τι κάνεις ; είπα με γλυκιά φωνη
-Ωπ ωπ μας θυμηθηκε η πριγκίπισσα,είπε ειρωνικά
-Έλα κοφτην πλάκα ξέρεις πόσο σ'αγαπαω,είπα και ήταν αλήθεια
-Το ξέρω μικρή και εγώ σ'αγαπαω απλά με άλλο τρόπο, είπε αφηνωντας την σπόντα ,τι ήθελες όμως εσύ και με πήρες έτσι ξαφνικα;
-Εμ βασικά ήθελα να σε ρωτήσω αν έχεις κανονίσει κάτι για το επόμενο Σάββατο.
-Αα είναι η μέρα του χορού, όχι δεν έχω κανονίσει,θες να σε συνοδεψω για να ζηλέψει αυτός που θες ετσι; είπε γελώντας
-Κάπως έτσι😂,ο Νίκος έχει κανονίσει τιποτα;
-Αμ θες να βολεψεις και την κολλητή σου,θα του πω να συνεννοηθουν, εντάξει κυρία "οργανώνω τους παντες"; είπε γνωρίζοντας το μεγαλύτερο ελάττωμα μου την τελειομανια μ
-Εντάξει,τα λέμε Αρούλη μου,είπα σαρκαστικά
-Αα τώρα έγινα και Αρουλης σου,see ya ,είπε κλείνοντας
Αυτό σήμαινε ότι όχι μόνο θα πηγαίναμε στον χορό την επόμενη βδομάδα αλλά με συνοδούς τα δύο από τα πέντε παιδιά της παρέας των δημοφιλών αγοριών της δευτέρας,που ακόμα και κορίτσια της τρίτης τρέχουν από πίσω τους. Τωρα να δω την φάτσα σου Στέφανο,σκέφτηκα μα τοτε:
-Δεν έχουμε καλά ρούχα ρε Ελινα, πρέπει να πάμε να ψωνίσουμε, είπε αποφασιστικά_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _
Ξέρω ξέρω αδικαιολογητη φουλ.
Έπρεπε να το έχω ανεβάσει μέρες τώρα.Απλα το είχα γράψει και δεν έβρισκα WiFi.😢Έχω ψιλογραψει και το 5ο αλλά δεν σας λέω τίποτα,να σκασετε απο αγωνία😂Αυτό εδώ το κεφαλαιο ήταν 622 λεξούλες🔥 Λογικα σας άρεσε, btw βρήκα shipname για την Ελινα και τον Στεφαν: Stelina👑. Καμια να μου βρει με τον Άρη plizz🌻Love ya,A.X.👸
YOU ARE READING
Roses.
Teen Fiction☯Οσο και να με ποναει,ποτε δεν ζητησα τιποτε παραπανω απο λιγα τριαντάφυλλα και μια ματια σου.Ενα βλεμμα σου.Να νοιωσω για λιγο τα ματια σου καρφωμενα σε καθε εκατοστο του σωματος μου.Αυτην την γαληνη που εκπνεει το χρωμα τους.Γαλαζιο του παγου.☯