Ποιος στο καλο είναι παλι;σκέφτηκα ενώ γυρνούσα λόγω της πίεσης που ασκουνταν στον καρπό μου*P=F/A😂*Και τότε αντίκρισα ένα θυμωμένο, σχεδόν εξαγριωμενο βλέμμα,ένα γνώριμο βλέμμα.
-Ελίνα κομμένα τα πολλά πολλά με τον Στέφαν, άκουσα την οικεία φωνή να μου λέει.Καταλαβες ή να στο ξαναπώ μαλακισμενη;
Συνήλθα από το σοκ και δεν ξέρω πως μου βγήκε αλλά:
-Τι έγινε Ιφιγενειούλα;Μας ετσουξε που δεν ήμασταν το κέντρο του ενδιαφέροντος;Μας ετσουξε που ο Στέφανος δεν ασχολείται συνέχεια μαζί μας;
-Κοριτσάκι μου είσαι πολύ γελασμένη..ήσουν το επίκεντρο γιατί όλοι γελούσαν μαζί σου,ανάμεσα τους και ο Στέφαν,είπε και γύρισε απότομα πίσω στις φίλες της που χαμογελούσαν χαιρέκακα.
-Αλήθεια;Γιατί εγώ είδα πως ο Στεφανάκος σου με κοίταζε σαν λυγούρι όταν χορευα;,γέλασα
Δεν άντεξε,έβλεπα τα μάτια της να με κοιτούν επιθετικά,τη φλέβα του λαιμού της να τεντώνει.Όρμηξε κατά πάνω μου τραβώντας τα μαλλιά μου.Αρχισα να τραβάω τα μακριά της σκουλαρίκια και η αντεπίθεση μου αν και γελοία είχε αποτέλεσμα. Όμως αυτό δεν την πτόησε. Με χαστούκισε τόσο δυνατά που God I'm crying.Δεν πρόκειται να της κάνω την χάρη.Γυρισε χαμογελαστή στις φίλες της που χασκογελουσαν και βρήκα την ευκαιρία να της τραβήξω μέχρι κάτω τα μαλλιά.Τσιριζε αλλά ποιος χεστηκε.Που στο διαολο είναι ολοι;Ο Αρης;Ο Στεφαν;Η Θαλεια; Είμαι μόνη μου εναντίον τους και έχουμε γίνει ήδη θέαμα.Οταν μερικά δευτερόλεπτα αργοτερα:
-Ει ει σταματήστε.Κοριτσια επιτέλους τέλος ,ήμαρτον έχετε γίνει θέαμα σε όλο το μαγαζί. Αλλά εμείς δεν μπορούσαμε να σταματήσουμε.Ουτε και νοιαζόμαστε ποιανού ήταν η φωνή.Ξαφνικα εκεί που μια τούφα από τα μαλλιά της κόλλησε στο χέρι μου,ένιωσα κάποιον να με κρατά δυνατά στην αγκαλιά του και να με απομακρύνει από κοντά της.
Γύρισα και κοίταξα.
-Δεν θα σε άφηνα εκεί να σακατευτεις μαζί της.Ξερω πόσο μισείτε η μία την άλλη και αυτό δεν θα είχε τελειωμό.
Κοίταξα γύρω μου.Καποια παιδιά είχαν ηρεμήσει και είχαν απομακρύνει την Ιφιγένεια και τις φίλες της από κοντά.Εγω..Εγώ βρισκόμουν σε ένα σκαμπό μακριά από το κέντρο της προσοχής. Επιτέλους σκέφτηκα, τις σκέψεις μου όμως διέκοψε πάλι η φωνή του Αλεξ:
-Νιώθεις καλύτερα τωρα;ρώτησε ενώ κρατούσε σφιχτά τα χέρια μου.Δεν ένιωθα και το ήξερε.Οταν προσπάθησα να σας σταματήσω δεν με ακούγατε,είπε σιγανά.
-Συγγνώμη Αλεξ και Θενξ που με κράτησες μακριά της.Δεν ξέρω που θα κατέληγε αυτό.ειπα ενώ προσπαθούσα να ανακτήσω την αναπνοή μου από τους λυγμούς.
-Έλα τώρα Ελίνα.Είμαστε φίλοι από μωρά παιδιά,αυτό θα έλειπε να μην σε βοηθήσω,είπε και με πήρα αγκαλιά για να ηρεμήσω.Ηταν πράγματι ένας πολύ καλός μου φίλος από το δημοτικό κιόλας.
Όταν πια ηρέμησα πήγαμε μαζί στο τραπέζι που καθόμουν πριν όπου συναντήσαμε την Θάλεια η οποία όταν μας ειδε:
-Ελίνα μου είσαι καλά, έμαθα τι έγινε. Σορρυ που δεν ήμουν εδώ απλά η Ιφιγένεια έστειλε την Μαρία να μου πιάσει την κουβέντα για να μην έρθω να σε βοηθήσω,είπε και με πήρε αγκαλιά.Μα που είναι ο Άρης και ο Νικος;ρώτησε ψιθυριστα
Αυτό αναρωτιόμουν και γω μέχρι τη στιγμή που ενώ καθόμουν δίπλα δίπλα με την Θάλεια και της εξηγούσα τι έγινε ενώ ο Αλεξ πρόσθετε αστείες λεπτομέρειες που εγώ ούτε καν θυμόμουν ούτε ήθελα κιόλας,στο τραπέζι μας ήρθε ο Πέτρος ,ένα από τα παιδιά της παρέας του Άρη και μας ειπε:
-Ελινα ο Στέφαν επιτέθηκε στον Άρη και τώρα παίζουν ξύλο.Ευτυχως ο Νίκος είναι εκεί και κάνει ότι μπορεί. Τότε κοιταχτήκαμε με τη Θάλεια σηκωθήκαμε και τρέχοντας φτάσαμε στο σημείο που μας υπέδειξε ο Πέτρος.
-Μείνε μακριά της,κατάλαβες; Δεν με νοιάζει αν τη γουστάρεις ή οτιδήποτε,το ξέρεις πολύ καλά πως ότι είναι δικό μου δεν θέλω κάνεις να το αγκίζει, κάνεις άλλος,φώναξε ο Στέφαν ενώ χτυπούσε τον Άρη.
-Δικιά σου είναι η Ιφιγένεια,είπα χωρίς να προλάβω να συγκρατήσω τον εαυτό μου.
Όλοι γύρισαν και με κοίταξαν.Αλλοι απορημένος, άλλοι ξαφνιασμενοι.
-Και συ;Ποιανού είσαι δηλαδη;Αυτού του φλώρου;γύρισε και μου είπε ο Στέφαν ενώ έδειχνε τον Άρη.
Εγνεψα καταφατικά κάνοντας τον να φτάσει στα όρια του.
-Και τι του βρήκες του μαλάκα;
-Ότι δεν βρήκε σε εσένα,είπε ο Άρης περισσότερο δυνατά από όσο έπρεπε.Ο Στέφαν γύρισε προς την μεριά του και κινήθηκε αρκετά επιθετικά μα..κάποιος μου κλείνει τα μάτια και με περνάει αγκαλιά. .ακούω τον Άρη να φωνάζει από πόνο και προσπαθώ να απομακρύνω τα χέρια έτσι ώστε να δω τι γίνεται γύρω μου.Δεν μπορώ όμως.
-Σουτ,ηρέμησε.Ο Αλεξ είμαι.Δεν πρέπει να το δεις αυτό. Είναι πολύ βίαιο για σένα.Μου ψιθύρισε στο αυτί. Φίλε μου η φωνή του ήταν τόσο, τόσο υπέροχη.Τι μαλακίες σκεφτομαι,εδώ ο Άρης και ο Στέφαν σκοτώνονται για χαρη μου και εγώ..Ξαφνικά βάζω δύναμη και μετακινώ τα χέρια του Αλεξ από πάνω μου,πηγαίνω εκεί που βρίσκονταν τα δύο αγόρια και δεν ξέρω γιατί και πως αλλα:
-Σταματήστε επιτέλους, Στέφανε κοφτό δεν σου ανήκω παρτο απόφαση.Μπορει να ήμουν κολλημένη μαζί σου αλλά μέχρι εκεί.Τωρα ο Άρης είναι η ζωή μου,όχι εσύ.Εσυ πήγαινε στην Ιφιγένεια σου.Και μάζεψε την,πριν λίγο κόντεψε να με σκοτώσει εκεί μέσα.
Ο Άρης και ο Στέφαν με κοίταζαν απορημένοι.
-Ααα δεν τα μάθατε;Η Ιφιφενειούλα σου ήρθε και επιχείρησε να μου ξεριζώσω το μαλλί επειδή λέει της κλέβω τον γκόμενο.Για σοβαρευτείτε λίγο εδώ μέσα όλοι,φώναξα. Ειδικά το τελευταίο το είπα με ένα ύφος που όλοι με κοίταζαν σαν να ήμουν διευθύντρια και τους έκανα παρατήρηση ασπουμε.
Βοήθησα τον Άρη να περπατήσει και το ίδιο έκανε και η Θάλεια στον Νίκο. Κάτσαμε στο τραπέζι οι τέσσερις μας όπως πριν.Αρχίσαμε να συζητάμε για τα δύο συμβάντα.Πραγματι ο Άρης είχε πάθει πολλά για μένα.
-Ευχαριστώ για όσα κάνεις για μένα. Εγώ δεν έχω κάνει τίποτα για σένα και όμως εσύ είσαι πάντα δίπλα μου.
-Μικρή στο χω πει χιλιάδες φορές,θα έχανα και τη ζωή μου για σένα.Γυρισε και κοίταξε την Θάλεια με τον Νίκο.Εκαναν σαν πεντάχρονα περιγράφοντας τις ανατριχιαστικες λεπτομέρειες των δύο συμβάντων.
-Δεν χρειάζεται Άρη και δεν είμαι και τόσο μικρή είπα γελώντας.Ο Στέφαν και η Ιφιγένεια είχαν φύγει αλλά ο Αλεξ,που ήταν άραγε..
-Εμμ,Ελίνα να σε ρωτήσω κάτι,είπε ο Άρης σιγανά όσο χορεύαμε αγκαλιά ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια.
Εγνεψα καταφατικά
-Αυτό το παιδί που σου έκλεισε τα μάτια και σε πήρε αγκαλιά όταν ήρθες έξω και μας βρήκες που το ξέρεις;
-Εμμ,είμαστε φίλοι απ το δημοτικό.Τίποτα ιδιαίτερο.Δεν πιστεύω να ζηλεύεις.,είπα ειρωνικά
-Πάντα ζηλεύω όσους υπάρχουν γύρω σου,είπε γλυκά
Γύρισα σχετικά αργα στο σπίτι και είχα προειδοποιησει την μαμά μου να μην με ξυπνήσει νωρίς την επόμενη. Αλλά ένας ήχος ακούστηκε στο δωμάτιο που σε συνδυασμό με το φως του ήλιου με ξύπνησε απότομα. Ήταν από το κινητό μου.Ηταν μήνυμα.Ποιος μου στέλνει πρωινιάτικα;Αν είναι η Θάλεια θα φάει πολύ κραξιμο.Ανοιξα το κινητό βιαστικα και..Έχετε 2 νέα μηνυματα από Άγνωστο:.(6987654321)*Γελάω με το νούμερο😂*
Χευ,είμαι ο Αλεξ.Ηθελα να σε ρωτήσω πως είσαι σήμερα?
Εμμ,μπορεί να κοιμάσαι ακόμα.Τι χαζό εκ μέρους μου που δεν το είχα σκεφτει.
Τέλος πάντων καλημέρα μικρη.❤Oh hell.Τι ήταν αυτό.Κατσε κάτσε να συνέλθω.Παω να πλυθω να ξυπνήσω γιατί αυτό μπορεί να είναι όνειρο.Τι γλυκός.Ο Αλεξ,ο κολλητός μου σε όλο το δημοτικό,τώρα έγινε η αιτία να χαμογελάω. Είχαμε χαθει,η μαμά μου τον θεωρούσε "καλό και συνετό παιδι",έτσι τον έλεγε πάντα. Είχε ένα εκφραστικό καλοσχηματισμένο πρόσωπο και γυμνασμενο σώμα.Ηταν απο τους καλυτερους μαθητες στο Β1 αλλα γενικά ήταν λίγο χαζουχαρούμενο.Τι θα του απαντήσω τώρα;Τρέμω ολόκληρη.Θα πάρω τηλέφωνο την Θάλεια να μου πει.Και:
-Θαλείτσα μου,κοριτσάκι μου καλημερα, είπα γλυκά.
-Τι θες πρωινιατικα ; είπε ενώ χασμουρήθηκε
-Είναι 11μιση η ώρα ασπουμε,της είπα θυμωμένη
-Από ότι θυμάμαι δεν σε προσέλαβα να μου μάθεις την ώρα γλυκούλα,είπε γλυκά
-Εντάξει συγκεντρωσου,θα σου στείλω ένα σκριν και θέλω να μου πεις απάντηση
-Οκ, είπε ξερά.
Μετά από 3 λεπτά. .
-Το βρήκα. .Πες του:"Ναι πράγματι νιώθω κάπως καλύτερα. Θενξ που ρώτησες.Ηταν πολύ γλυκό εκ μέρους σου.Και όχι δεν με ξυπνησες🤗💘"
Έτσι και έγινε.Ελεγε ότι στάλθηκε. Ένας Θεός ξέρει πότε θα το διαβάσει.Γιατι με νοιάζει τοσο;Και που έμαθε το κινητό μου;Και που στο καλό είναι η μαμά μου;Αχ θεέ μου..τόσα ερωτήματα μαζεμένα.Ουτε τεστ στη Φυσικη τέτοια κατασταση.
Η στιγμή που χτες ο Άρης έκανε το αγόρι μου για να ζηλέψει ο Στέφαν και σήμερα σκέφτομαι πόσο γλυκός είναι ο Αλεξ.Βασικα πρέπει να ξεκαθαρίσω τις σκέψεις μου:
1)Αρης❌.Εμμ, ο Άρης σχεδόν ποτέ δεν μου άρεσε σαν αγόρι. Βεβαια δεν είναι καθόλου άσχημος, αντιθέτως.Απλα δεν είναι ότι ο τύπος μου.
2)Στέφαν✔Θα πάω να πεθάνω. Χτες έπαιξε ξύλο για μένα.Ειπε πως εγώ είμαι δικιά του και δεν θέλει άλλους να με αγκιζουν.Αλλα έχει την Ιφιγένεια του τέλος πάντων.
3)Αλεξ✔Πώς προεκειψε τώρα
αυτο;Απλά απλά δεν ξέρω. Πολύ τελειότητα βρε παιδί μου.Γλυκος,όμορφος, έξυπνος.
Αχνε Ελινα πολύ ξεκαθάρισες τις σκέψεις σου και θα πάθεις τίποτα.Επ κάτσε τι ακούστηκε;Ήχος μυνήματος.Λες να απαντησε;Καλά δεν θα πεθάνουμε κιόλας. Βασικά ναι ακριβώς αυτό θα κάνουμε.Κατσε κάτσε..αουτς..καταραμένο πομολο.Ανοιγμα.Δεν απάντησε απλά το διάβασε.Και πληκτρολογεί.Γιει. GOD LOVE YA.Πληκτρολογεί ακόμα. Τι θα γίνει επιτέλους;Ακούω ήχο μυνήματος και πάω να το ανοίξω όταν ξαφνικά κουδούνι._ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _
Oh my goodness,I finally finished😥.Πως είστε κοριτσάκια μου?Ήταν ένα τεράστιο κεφάλαιο,1500 λέξεις ηταν αφού😂Καινούριος ηρωας,λέτε να είναι αυτός ο πολυπόθητος γαλανομάτης;😍
Στα σχόλια περιμένω shipname για την Ελίνα και τον Αλέξη🤗Yours sincerely*😂*
Anastasia
YOU ARE READING
Roses.
Teen Fiction☯Οσο και να με ποναει,ποτε δεν ζητησα τιποτε παραπανω απο λιγα τριαντάφυλλα και μια ματια σου.Ενα βλεμμα σου.Να νοιωσω για λιγο τα ματια σου καρφωμενα σε καθε εκατοστο του σωματος μου.Αυτην την γαληνη που εκπνεει το χρωμα τους.Γαλαζιο του παγου.☯