The bad boy's nerd

Part 5

Σήμερα στο σχολείο ήταν όπως πάντα πολύ βαρετά και δεν περνούσε καθόλου η ώρα.
Ευτυχώς είναι τελευταιό διάλημμα και ειμασταν στο παγκάκι όταν η παρέα του Αλέξη πέρασε απο δίπλα μες
<<Γεία σου φύτουκλα>> μου λέει κοροιδευτηκά καθώς με κουντούσε
<<Σταμάτα να με φωνάζεις έτσι και σταμάτα να με σπρώχνεις>> του είπα θυμωμένα! Εε δέν άντεξα άλλο
<<Άκου να σπου πω ηλίθειο σπασματάκι εμένα δέν θα μου φωνάζεις, κατάλαβες>> μου λέει και ήρθε πολύ κοντά μου σε απόσταση αναπνοής καθώς μου κρατούσε το χέρι απο τον καρπό πολύ σφυκτά.
<Άσε μου> του είπα με μία τρομοκρατημένη φωνή.
<<Φοβήθηκες τώρα; Όταν μου υψώνεις τον τόνο της φωνείς σου δεν με φοβάσε!>> μου λέει
<<Συγνώμη εντάξει. Τώρα άσε με. Με πονάς. >> του λέω με λυπημένη έκφραση καθώς με έσφυξε ακόμη πιο πολύ.
<<Συγνώμη>> μου λέει και ξαφνικά χάνεται απο μπροστά μου.

Τί ήταν αυτό πάλι; Μου είπε συγνώμη και έφυγε; Εχω μείνει να κοιτάω το κενό. Αυτός δέν είναι ο Αλέξης που ξέρω. Ο Αλέξης που ξέρω δεν θα τον ενδιάφερε αν πονάω ή όχι.
Χτύπησε κουδούνι αλλά εγώ κάθομαι ακόμα και κοιτάζω το κενό
<<Μία; Μία που ταξιδεύεις;>> ακούω μια φωνή να με φωνάζει
<>Μίαααα>> ακούω ξανά και με διακόπτει απο τις σκέψεις μου.
<<Ναί συμφωνώ >> της λέω εγώ καθώς κοιτούσα αριστερά και δεξειά.
<<Με τί συμφωνείς παιδάκι μου; >> μου λέει
<<Με αυτό που είπες>> της λέω με παράξενη έκφραση
<<Ααα εντάξει, εσύ ταξιδεύεις πολύ τώρα τελευταία.>> μου λέει και μου γυρίζει την πλάτι της και πάει να περπατήση προς τις τάξεις αλλά την σταματάω με την φωνή μου
<<Πού πάς>> της λέω
<< Παιδάκι μου χτύπησε το κουδούνι, εκεί θα μείνεις;>> μου λέει και μου δείχνει μα έρθω.
<<Αα δεν το άκουσα>> της λέω και χαζογελάω

Καθόμουνα ωραία ωραία στον καναπέ μου και παρακολουθούσα την αγαπημένη μου σειρά, teen wolf και έτρωγα popcorn. Καθώς περίμενα την Σεσίλια μα έρθει σπίτι μου. Ήταν 7:00 η ώρα και μόλις τελείωσα τα μαθήματα μου έτσι κανονίσαμε να βρεθούμε κατα της 7:30, μέχρι να ξεκουραστώ και εγώ λίγο.
Ξαφνικά άκουσα την πόρτα να χτυπά. Επιτέλους έφτασε.Σηκώνομαι και πάω να την ανοίξω την πόρτα όταν ξαφνικά σκοντάφτο και πέφτω κάτω.
<<Χαχαχαχα>> ακούω μια αντρική φωνή, βραχνιά αλλα ταυτόχρονα πολύ sexy φωνή!
<<άουτς>> έβγαλα ένα επιφώνημα πόνου. Κοίταξα πάνω και είδα τον Αλέξη ο οποίος ακόμη γελούσε.
Ξαφνικά σταμάτησε και μου έδωσε το χέρι του για να με βοηθήσει να σηκωθώ.
Πολλά παράξενα γίνονται τώρα τελευταία.
<<Τί κάνεις εσύ εδώ;>>του λέω και κοίταξα τα μπλέ μάτια του σαν θάλασσα και χάθηκα.
<<Ήρθα να σου κάνω παρέα. Η Σεσίλια δεν θα έρθει και έτσι είπα να έρθω εγώ. Τώρα θα μου πές να περάσω;;>> και εγώ ακόμα τον κοιτούσα σαν χαζή

"Θέε μου Μία, πρέπει να σταματήσεις μα τον κοιτάζεις σαν χαζή. Θα νομίζεις πως κάτι νιώθεις γι'αυτόν. ΣΤΑΜΆΤΑ ΕΠΙΤΈΛΟΥΣ" ακούω μια φωνή μέσα μου
<< Άσε θα περάσω μόνος μου>> μου λέει και με σπρώχνει. Εγώ αμέσως συνήλθα.
<<Έιι δέν σου εία να περάσεις, ούτε πως θέλω να μείνεις>>
<<Οο έλα σπασικλάκι το ξέρω πως θέλεις να μείνω >> και μου κλείνει το μάτι.
<< Μην με λές έτσι και όχι δεν θέλω να μείνεις. >>
<<Εγώ θα μείνω. Εξάλου δεν το κάνω για εσένα αλλά επειδή μου είπε η Σεσίλια.>> και κάθησε στο καναπέ ΜΟΥ
<< Αα και φέρε μου ένα κάτι να πιώ και να φάω και βάλε και μία ταινία να δούμε, όχι αυτή την μαλακία>> με διατάσσει.
<<Δεν κατάλαβα!; Δικό μου σπίτι είναι. Δέν θα μου πείς τι να κάνω ούτε θα με διατάσσεις>> του λέω και βλέπω το αγριεμένο του βλέμα να προσπαθούν να εντοπίσουν τα μάτια. Και ότα να καταφέρνει χάθηκα ξανά.
<< εμ έχουμε χυμό, κοκα κόλα και απλό νερό.>> του λέω όταν συνέρχομαι
<<Καμία μπύρα θέλω να μου φέρεις>>
Και έμεινα πάλι να τον κοιτάω
<<Αντε, τι κάθεσε και κοιτάς σαν την χαζή;! >> μου λέει και εγώ περπατάο πρός την κουζίνα.

Άκους εκεί που θα μου πεί και τί να κάνω. Δικό μου το σπίτι είναι δεν είναι δικό του. Ποιό ηλίθιο πλάσμα δεν έχω δεί. Τον μισώ πολύ.

<<Ορίστε>> του λέω και του ρίχνω τα πόπ κόρν στη μούρη
<<Μήν το ξανα κάνεις. Άκουσες;;>> μου φωνάζει πολύ δυνατά και απλά κάθομαι δίπλα του.
<<Τί ταινία θέλεις να δούμε;>> τον ρωτάω
<<θα βάλω εγώ>> μου λέει και σηκώνεται πάνω για να πάει στο laptop μου
<<όχι ταινία τρόμουυυ>> του λέω και ίδι αρχίζω και φομάμαι
<< σσσς >> μου κάνει και κάθετε στην θέση του.

Καθώς παρακολουθούσαμε την ταινία έδηξε μία πολύ τρομακτική σκηνή και εγώ πετάχτηκα κυριολεκτικά πάνω του και χώθηκα στην αγκαλία του καλύπτοντας το πρόσωπό μου.
<<Συγνώμη>> του λέω και απομακρίνομα
<< χαχα δέν με πειράζει, αντίθετα μου άρεσε χαχα>> και τον βλέπω να γελάει με ένα πονηρό ύφος
Εγώ δεν είπα τίποτα απλά έμεινα να τον κοιτάω.
Τότε εκείνος μου έπιασε το χέρι
<< Έλα πιό κοντά>> μου λέει ψιθηριστά.
<< Φοβάσε;>> με ρώτησε καθώς εγώ έτρεμα ολόκληρη.
<<όχι , άπο την ταινία είναι>> του λέω

Εκείνε με κράτησε πιό πολύ και με κοιτούσε στα μάτια.
Ένιωθα την καρδία μου να πέρναι φτερά και το στομάχι μου να γεμίζει πεταλούδες και άχγως.

Και μείναμε εκέι να κοιτάμε ο ένας τον άλλον.