Chapter 7

1.7K 88 3
                                    

Maine

Pinilit kong tapusin ang trabaho ko. Kahit masakit na ang mata ko sa kaiiyak. Tiniyaga ko pa rin gawin yun bead works. And thank God natapos ko yun. Bukas na kase ang deadline na hinihingi ng client. After nun ay nagdesign pa ako ng ilang dress dahil gusto ko ngang gawing busy ang utak ko. Fortunately, nagsucceed naman ako. When it was time to go home, bumalik na naman ang alalahanin na nandoon si RJ sa condo ko at naghihintay. Kaya ko bang labanan yun tukso? I don't know myself anymore. Gusto kong itama ang mga mali ko pero at the same time, gusto kong maging selfish. I know RJ said na sa mata lang ng tao ang pagsasama nila, pero yun tanong na bakit di pa rin niyang magawang iwan ito ay hindi ko alam.

I decided na hindi muna umuwi. Tinawagan ko si Sheena to confirm kung pwede na kaming magkita ni Mr. Madrigal. And she said na willing daw makipag-meeting.

I went to see Mr. Madrigal. Madali lang namin napag-usapan ang kinakailangan.

"Okay, Miss Mendoza, so we have a deal. Ihahanda ko ang check this Friday and then let's proceed to the signing of the documents. Matutuwa ang anak ko kapag nakuha ko na ang condo mo. She really likes it."

"Sige Sir. I'll call my lawyer para ihanda ang deed of sale."

"O, paano? See you on Friday?"

"Yes Sir. I'll call you to confirm what time. It was nice doing business with you."

I'm selling my condo. Balak kong kumuha ng iba kase madaming memories namin ni RJ ang naglinger sa lugar. If I want him out of my life, kailangan kong iwanan ang lugar kung saan nabuo ang pag-ibig namin.

After that, I went home. It was already 9pm. Nanginginig ang buong katawan ko bago ko buksan ang pintuan.

Dahan-dahan kong binuksan ang pinto. Na-anticipate ko ng naroon si RJ.

But then when I opened the door, he was nowhere in sight. Sinasabi ko na, malamang nasa asawa niya yun. Nalungkot ako. I was half expecting him to be there dahil yun ang sabi niya. Pero kalahati nun ay narelieve ako. At least I don't get to face this pain. Dumiretso ako sa kwarto ko. Wala din doon. Wala man lang bakas na may taong pumasok sa buong condo ko. I sighed. It's one of his failed promises. Nalungkot na naman ako. I know I should'nt be pero I can't help it.

I opened my cabinet. Doon nakalagay ang ilang damit niya. It was untouched. Kumuha lang ako ng pajama at clean undergarment. Gusto ko na lang maligo at magpahinga na.

After I showered, nag-open ako ang social media ko. May ilang pictures na nakatag sa akin. It was showing me and Jake. Maraming mga comments. Some are cheering for us and some congratulating us. Hindi naman kami. And I just ignored it.

I posted a encrypted message with a picture of a dried black rose. I intend to show na nagluluksa ako.

Then I close my MacBook. Pipilitin kong itulog ang sama ng loob ko. Tomorrow is another day. And I have to face everything, head on. I think it's a sign na kalimutan ko na siya. Yun hindi niya pagsipot at pagtupad sa pangako niya, it means one thing, he don't deserve me. He does'nt deserve my love for him.

A/N Brand new start for Maine tomorrow. Watch out mga sis!

Babae sa Sulok(Completed)Where stories live. Discover now