Alles veranderd

2 presents ?

Eva en Louis zijn aal van kinds af aan beste vrienden. Nog nooit hebben ze er ook maar één seconde aan gedacht om samen aan een relatie te beginnen. Eva en Louis delen samen een droom. Ze dromen ervan om samen hun middelbare school in Engeland af te maken. 

Louis P.O.V.

Vandaag wordt Eva eindelijk 16. Daar heeft ze al wel 1000 keer gezegd. Op de droogste momenten zegt ze ineens: "hey Louis, weet je het al ? Ik wordt morgen 16 !"  Vandaag ga ik samen met mijn ouders naar haar toe. Haar ouders willen haar verjaardag graag samen met familie en vrienden vieren en aangezien onze ouders zeer goede vrienden zijn, mogen wij ook komen. Dit was de eerste keer dat haar ouders dit deden. Wij vonden het eigelijk een beetje raar, maarja als haar mama het graag wilt.. Ze is een echt mamaskindje. Ze deelt alles met haar mama. Ze zijn net beste vriendinnen. Ze houdt echt zielsveel va haar mama. Net twee dezelfde. Ze is al even zot als haar moeder. Soms hebben ze echt super grappige momenten. 

Ik sta voor haar deur. Mijn moeder belt aan en natuurlijk doet Eva open. Ze staat daar in de deuropening met een grote glimlach op haar gezicht en met haar typische fonkelende oogjes. Ze heeft haar mooie bloesje weer aan. Daar voelt ze zich goed in. Altijd als ze een jurkje aan heeft, is ze zo onzeker over zichzelf. Daarom doet ze gewoon kleren aan waar ze zich goed in voelt. En dat staat haar goed. Ze heeft een lichaam waar elk meisje van droomt. Lange slanke benen, een mooi volleybalkontje, niet te dun en niet te dik,.. Een perfect figuur dus. Ik snap echt niet waarom ze zo onzeker is over zichzelf. Ze is prachtig ! 

"Hallo." zegt ze verlegen. "Gelukkige verjaardag meid", zegt mijn moeder die haar drie dikke zoenen geeft. Zo volgen ook mijn vader, zus en vervolgens ik. "Een hele gelukkige verjaardag, zoetje. Eindelijk 16!", zeg ik en geef haar een dikke knuffel. "Dankjewel, kleintje !" zeg ze lacherig. Tuurlijk die had ik verwacht. Ik verjaar precies een maand later als haar. Ze is nu dus ouder en wrijft het er dus weer heel goed in. We wandelen naar binnen en daar zit al haar familie. Ik begroet ze en ga dan samen met Eva naar hun 'speelkamer'. Het is meer een grote zolder met een tv, een computer, een kussenbed, een koelkast, boxen en zelfs een schommen. Alles wat je nodig hebt voor het eens gezellig te maken. We gaan naar binnen en ploffen neer ik het kussenbed. Ik haal mijn cadeautje boven en ze glimlacht. Ze maakt het heel voorzichtig open en vliegt meteen om mijn nek. Ze is er dus heel blij mee. "Danku, danku, danku ! Dit is super lief !" Ik heb haar de parfum van One Direction gegeven. Ze heeft het daar al zo lang over en is daar een mega fan van. Ze doet hem direct op en eigenlijk ruikt die echt goed. Die jongens hebben smaak. "Wat gaan we eens doen ?" "Film kijken ? Ik heb de nieuwe Avengers opgenomen." Zeg ze. We zijn echt filmfanatieken. We hebben zowat elke film gezien. En hebben gelukkige dezelfde smaak. Nu zitten we in onze actiefilm-periode. Vorige maand was het onze romantische-periode. Bij valentijn hebben we samen de romantische films gekeken en ijs gegeten. Net twee hopeloze zotten. "Super !" Ze gaat rechtstaan en zet de film op. Ze ploft terug in de kussens neer en zo komt er een kussen in mijn gezicht. Binnen de minuut starten we een kussengevecht. Zoals altijd win ik en ligt ze plat van het lachen op de grond, hulpeloos te wezen. Als ze uitgelachen is, roept haar moeder vanonder aan de trap dat we moeten komen. Ik help haar recht en we stappen naar de deur. "Echt super bedankt voor het cadeautje." Zegt ze blozend. "Graag gedaan, sweetie !" Ik slaag mijn arm rond haar heen en lopen samen naar beneden. 

Eva P.O.V.

Ik loop samen met Louis naar beneden. Hij heeft mij echt een super cadeau gegeven. Dat was echt zo lief van hem. Ik heb echt de beste vrien ever ! Hij is ook mijn enigste vriend. Ik ben niet echt populaire in mijn school. Iedereen kijkt altijd zo raar naar me. Ik weet niet waarom. Ik heb niet de mooiste, duurste kleren en ben ook niet de sociaalste maar is dat dan zo belangrijk ? Ik zit in het volleybalteam en zij doen wel vriendelijk tegen mij maar wacht maar tot je weg bent en ze beginnen roddelen. Je bent nog maar net de deur uit en ze roddelen al over je. Louis zit ook in het volleybalteam, maar bij de jongens. Ik kom regelmatig kijken en wacht altijd op hem na de training. De jongens van zijn team ken ik maar al te goed. Zij zijn tenminste vriendelijk. Ze maken altijd grapjes. Na de training rijden Louis en ik samen naar huis. We wonen dicht bij elkaar dus dat is altijd super handig. Als ik me verveel, moet ik maar een sms sturen en hij staat al aan mijn deur om me gezelschap te houden. Ik kan echt alles tegen hem zeggen. Hij kan super goed luisteren. En je verwacht het misschien niet van een populaire, goed uitziende jongen, maar hij heeft al heel veel gehuilt bij mij. Hij heeft zijn grote broer verloren aan leukemie toen hij 12 jaar was. Tom, zijn broer, was zijn grote voorbeeld. Hij deed alles samen met hem en op school keek iedereen naar hem op. Louis mist hem heel erg. Tom zei altijd tegen Louis "Broertje, laat niets aan je voorbij gaan en ga ervoor. Je kan het, ook al is er een lange weg om er te geraken. Ik geloof in je !" Als Louis iets verkeerd heeft gedaan of problemen heeft, is hij bang dat hij Tom teleursteld, dat helemaal niet zo is. Hij is een super jongen en zou nooit iemand kwaad of pijn doen. Ik ben bij dat ik hem heb. Ik zou niet weten wat ik zonder hem moest doen. 

We komen beneden aan en plots is iedereen stil. "Is er iets ?" vraag ik stil. "Komen jullie eventjes hier ? We hebben iets voor jullie." Zegt de moeder van Louis. We gaan naar haar toe en ze geeft ons ieder een envelop. We kijken elkaar vragend aan. "Maak het nu open !" Zegt mijn moeder ongeduldig. We friemelen aan de envelop en maken hem vervolgens open. 

Ik haal er een papier uit. Ik kan mijn ogen niet gevolven !