Alles veranderd

The first day

Eva's P.O.V.

We lopen samen naar school. Het internaat waar we verblijven is maar 100m verder dus dat kunnen we wel te voet doen. Iedereen zit gezellig per groepje op het gras. Voor de school is er een groot grasveld met allemaal bankjes. Je kunt er je lunch opeten en gezellig bijpraten. Als we voorbij komen lopen is het precies of iederren kijkt ons aan. Hebben we dan iets van hun aan ? Zien we er zo speciaal uit ? "Emily, waarom kijkt iedereen ons aan ?" fluister ik. "Omdat iedereen weet dat er dit jaar Belgen les komen volgen. En ze zijn aan het uitzoeken wie de speciale kindjes zijn." "Oh." Zijn hier dan geen andere kinderen van het buitenland of zijn we nu echt de enigste ?

Emily lijdt me naar haar groepje. Ze zitten op een bankje hard te lachen. "Hey, girls !" Ze geven elkaar allemaal 3 kussen. Als ze klaar zijn met hun begroeting, kijken ze mij aan. "Wie is dat Emily ?" "Ow, dit is Eva. Ze is nieuw hier. Ze komt van België." "Ah, dus jij bent dat meisje van België." "Ja ?" zeg ik verlegen. "Ik ben Mia. En dit zijn Lily, Olivia en Bo." "Hallo." Ze hebben alle 4 lange haren en tonnen make-up op. Alle 4 panlatten, zo dun en de mooiste kleren van de duurste merken. Fijn, nu zit ik hier. Ik lijkt wel een dikke koe tussen die meiden. Ik ben helemaal niet dun en al zeker niet mooi. Ze blijken iedereen te kennen. Van elk meisje dat voorbij loopt, kennen ze haar levensloop. En met al de nieuwelingetjes hebben zo nog een hoop werk te doen. Het leken 4 bitches bij elkaar, maar na even met ze hebben gepraat, blijken ze toch heel aardig te zijn. Nu nog wel, wacht maar tot ik weg ben. "Omg, hottie op komst !" roept Lily. "Waar ?" zegt Olivia. "Daar !" Ze wijst richting Louis. Hij ziet er echt knap uit dat moet ik toegeven. Hij heeft zijn zwarte skinny jeans aan met één van zijn vele strepen t-shirts en zijn favoriete jeans jack. "Wie, Louis ?" zeg ik afwezig. "Wat ? Ken je hem ? Is hij bezet ? Zeg alstublieft van niet !" Ineens krijg ik alle aandacht. "Eumh.. Hij komt ook van België, hij is mijn beste vriend. Hij is niet bezet." "Oh, gelukkig ! Ik dacht al dat het jou vriendje was." "Nee, dat kan niet." Geloof het of niet, ik moet al helemaal niet weg zijn of ze zeggen al iets gemeen. "Dat was niet gemeen bedoelt hoor !" vult Olivia snel aan. Yeah right. Of ik dat moet geloven. "Omg, hij komt deze kant op !" "Sssht, rustig !" roept Mia zowat. "Hey Eva, loop je even mee ?" vraagt Louis. "Ja." zeg ik opgelucht. Eventjes weg van deze drukte. Hij slaagt zijn arm om me heen. Ik hoor ze achter ons jaloers zijn. Meteen krijg ik een glimlach op mijn gezicht. "Wie waren die.." "Bitches ?" "Zo wou ik het niet verwoorden, maar nu je ht toch al hebt gedaan, ja" Ik lach. "Dat zijn 'vriendinnen' van Emily, mijn kamergenoot." "En zijn ze aardig tegen je ?" vraagt hij bezorgd. "In mijn gezicht ja, achter mijn rug moet ik niet weten." "Wil je alstublieft oppassen met zo een stelletje meiden. Ze kunnen alles plots veraderen en alles voor je verpesten. Ik wil dat je het hier leuk hebt en niet weer gepest wordt. We moeten trouwens ons eerst aanmelden bij de receptie en langs gaan bij de directeur." "Oké.." zeg ik wat afwezig. Op mijn vorige school werd ik ook al gepest. Door één klein foutje. Eéntje maar en het kan je heel je leven bezuren.

We lopen verder naar de receptie. Louis heeft ons al aangemeld en we lopen nu samen naar de directeur. Het meisje van de receptie zegt dat we op de stoelen mogen wachten. "Gaat het een beetje ?" zegt Louis uiteindelijk na een ongemakkelijke stilte. "Louis, ik wil niet weer zo behandeld worden.." Ik voel tranen in mijn ogen opbloeien. "Ssssht, dat doen ze niet. Ik beloof het !" Hij slaagt zijn arm om me heen en aait geruststellend over mijn rug. "Maak je maar niet druk, ik zorg ervoor dat dit een super jaar wordt ! En nu terug dat mooie lachje op je gezicht !" Hij veegt de traantjes die ondertussen over mijn wangen waren gelopen weg met zijn duimen. Hij legt mijn hoofd in zijn handen en geeft een kusje op mijn voorhoofd.

Na nog eventjes in stilte gewacht te hebben, gaat dan eindelijk de deur open . "Sorry voor mijn late komst, ik ben Mevrouw Paterson." en ze geeft ons een hand. Ze is dus een directrice. Wow, die had ik niet zien aankomen. Ze ziet er me heel lief uit. Maar tergelijkertijd ook zeer streng. We lopen mee haar kantoor in. Daar legt ze alles uit wat we moeten weten. Als de bel gaat schiet ik op. Ik besef nu pas dat ik heel de tijd voor me aan het uitstaren was. Ik ben er niet echt bij vandaag. "Gaat het een beetje Eva ?" zegt ze vriendelijk. "Ja hoor, een beetje zennuwachtig denk ik." zeg ik me een geforceerd glimlachje. Na een tijdje brengt ze ons naar ons lokaal. Ik heb het eerste uur wiskunde. "De les is al een tijdje bezig, maar dat gaat wel lukken hoor. Veel succes !" Ze loopt al wat verder en Louis geeft me nog een snelle knuffel en fluisterd nog een lief woordje in mijn oor : "You can do it buddy !" Ik geef hem nog een glimlach en hij probeert zo snel mogelijk Mvr. Paterson in te halen. Ik zucht even en klop dan op de deur. Een lange, smalle jonge man doet de deur open. "Goedemorgen, jij moet Eva zijn." Hij steekt zijn hand uit en laat me binnen. "Ik ben Meneer Hamlinton. Klas dit is Eva Goetschalckx." Dit is echt gênant. Heel de klas staart me nu aan. Ik voel dat ik rood wordt en kijk dan naar een foto achter in de klas. Dat heb ik van Louis geleerd. Als je zenuwachtig bent en toch niet verlegen wilt overkomen, staar dan naar iets achter in de klas dat juist boven de hoofden van de leerlingen hangt. Zo lijkt het dat je ze aankijkt, maar gewoon vlak over ze kijkt. "Ga maar daar zitten." Hij wijst de lege plaats. Ik loop er naartoe en hoor een paar leerlingen fluisteren. Ik versta het niet. Eentje hoor ik zeer luid en duidelijk zeggen : "Is zij het meisje van België  ?" Als ik dat hoor grijs ik. Ze vinden het hier speciaal als je van een ander land komt. Ik loop naar mijn plaats en zie daar achter mijn plaats een bekende krullebol zitten. Ik zweer dat ik die ergens van ken, maar van waar ?

Louis P.O.V.

Eva was echt zenuwachtig vandaag. Ik ben benieuwd hoe het is gegaan. Ik zit in een andere klas want ik doe een andere richting. Ik vind het wel jammer, nu kan ik Eva niet helpen. Ze red het wel, hoop ik. Ze heeft al nieuwe vriendinnen gemaakt. Al betwijfel ik dat het echte 'vriendinnen zijn'. Ik hoop niet dat ze weer gepest wordt. Toen ik dat tegen haar zei, was ze zeer afwezig geweest. Ik heb haar nog wat weten toe te spreken en ze glimlachte al wel een beetje. 

Ik zit met Lucas i de klas dus ik ken al zeker één iemand. Als de voormiddag voorbij is, is het tijd om te lunchen. "Ik ga naar Eva, ga je mee ?" vraag ik aan Lucas. "Waarom niet " We lopen samen naar het schoolplein. Het is warm dus iedereen eet buiten. Ik zie haar op een bankje zitten met een nieuw meisje."Hey Eva en.." "Ella" vult ze aan en geeft me een knuffel. "Hallo, ik ben Louis. En dit is Lucas." "Hallo" Ze is.. zo anders dan die meiden van vanmorgen. Ze is heel lief en ook grappig. We zijn al een tijdje aan het praten terwijl we onze lunch opeten. "Haha, ja." Ze waren hun avonturen van in de klas aan het vertellen. Blijkbaar is het al een beetje leuk. Eindelijk heeft ze een eerlijk en lief meisje gevonden. Ella is een goede vriendin voor haar. "Ik moet gaan, ik moet mijn lokaal nog gaan zoeken." "Zit Ella niet bij jou dan ?" vraagt Lucas. "Nee, alleen bij de hoofdvakken. Eva, om hoe laat ben je gedaan ?" "Eumh, ik denk om 3 uur al." "Oké, dan kom ik je ophalen en trakteer ik je op een starbucks." "Oh, oké mag Emily ook mee misschien?" "Ik dacht dat wij iets gingen doen ?" Ik steek mijn beste pruillipje op. Ik ging iets met haar doen. Straks hoeft ze mij niet meer omdat ze allemaal nieuwe vrienden heeft. "Louis, ik kom na de starbuck naar je toe, ik beloof het !" Een glimlach komt op mijn gezicht. Ze lopen weg, terug de school in.