Alles veranderd

New friends

Eva's P.O.V.

De afgelopen lessen waren moeilijk te volgen. Ella heeft me nog proberen te helpen. Ik heb opgemerkt dat de schattige 'krullebol' toch wel wat lessen met me volgt. Ik heb heel de tijd naar hem zitten staren maar ik weet nog altijd niet van waar ik hem ken. Het moet er wel raar hebben uitgezien want toen de leraar voor me kwam staan had in het niet eens door. Een paar meisjes achter me waren aan het giechelen en ik maar denken waarom. Nu weet ik wel waarom. Als de laatste bel gaat, zegt de leraar nog dat hij me wil spreken. Ik ruim zeer langzaam op omdat ik niet weet ik ik naar hem toe moet lopen of dat hij naar mij komt. "Wel Eva, lukt het een beetje met je Engels ?" Hij komt dus naar mij, handig. Hij gaat op een tafeltje voor me zitten en zet zijn bril af. Het was dezelfde leerkracht als deze morgen. Ik denk dat hij ongeveer 22 is en blijkbaar onze titularis. Hij doet het best goed voor zo jong nog te zijn. Hij kan wiskunde heel goed uitleggen en Engels legt hij met veel passie uit. "Soms heb ik het wel moeilijk met die wiskundige termen en de moeilijke teksten." zeg ik uiteindelijk. "Als je hulp nodig hebt, ben ik altijd bereid om bijles te geven als je wilt." "Dat zou heel vriendelijk zijn." zeg ik beleefd. "Ik weet dat de eerste maanden de moeilijkste zijn en zeker als je hier niemand kent." "Ik ken al één iemand. Louis, hij is samen met mij naar hier gekomen vanuit België." "Louis..." "Tomlinson" vul ik hem aan. "Ah ja, die heb ik ook in mijn klas. Zeer rustige leerling, voor nu nog schat ik." hij lacht. "Ja, het kan wel dat daar snel verandering in komt." We lachen. Na nog een tijdje gepraat te hebben, mag ik uiteindelijk door. Hij is een zeer grappige, losse jongeman als hij niet voor de klas staat. Ik denk wel dat hij te vertrouwen is. Misschien ga ik er dit jaar wel door zijn van Engels. Bij die gedachte lach ik even. Waarschijnlijk zelfs dan nog niet. Als ik buiten kom, staat Ella al aan de deur te wachten. "Dat duurde lang." "Sorry, de leerkracht wou me nog spreken. Hoe komt het eigenlijk dat we niet met Engels samen zitten ? Dat is toch ook een hoofdvak ?" "Ik heb nog een extra uurtje grafisch tekenen. Kom we vertrekken, we zijn al laat." "We moeten Emily nog ophalen, ze staat op het schoolplein." met dat lopen we de school uit. We zien Emily al snel staan. "Hey Emily, dit is Ella." Ze begroeten elkaar en we wandelen direct door naar de Starbucks. We bestellen onze koffie en gaan aan een tafeltje zitten. Ella en Emily hebben elkaar ondertussen al wat leren kennen. "Seg Eva, waarvoor moest meneer Hamilton jou spreken ?" vraag Ella eventjes tussendoor. "Hij vroeg of ik misschien bijles nodig had omdat mijn Engels niet echt geweldig is." "Hij is echt knap." we lachen om Emily haar spontane inbreng. "Ze heeft wel gelijk, hij is niet mis." "Maar Louis is mooier." "Is Emily verliefd ?" zegt Ella een beetje uitdagend. "Ik denk het wel. Je moet haar oogjes zien als ze hem ziet. Ze beginnen ze heel mooi te fonkelen en dan is ze ineens minder spraakzaam." "Dat is niet waar !" "Oh, jawel." We lachen nog wat verder en vertrekken dan terug naar het internaat. Verrassend genoeg zit Ella ook op het internaat. Ze zit een verdieping lager. Ik stuur een berichtje naar Louis waar hij is. Waar ben je ? Ik wil je nog spreken :) XxxEva

Zowel meteen krijg ik een sms'je terug. In de sporthal, aan het oefenen met de jongens XxxLou

De jongens ? Wie zijn dat nu weer. Dat wil ik wel eens zien. Oké, ik kom eraan !XxxEva Ik zeg gedag tegen de meiden en ga meteen naar de sporthal. Ik ben echt benieuwd wie 'de jongens' zijn. Als ik daar aankom hoor ik allemaal stemmen. Dat zullen ze wel zijn denk ik. Ik loop op het geluid af en kom in een grote zaal terecht. Ze zijn nog rustig aan het spelen. Ik ga stilletjes op de tribune zitten. Er zitten hier en daar wel mooie jongens bij. Ik wist niet dat Louis al zo veel vrienden had. Als ze klaar zijn, komt Louis meteen naar me toe. Hij wil me een knuffel geven maar ik weiger. "Je bent helemaal bezweet." "Toch lekker." En hij probeert me te knuffelen maar ik loop weg. "Niet doen Louis !" Ik loop daar als een gek door de hal te lopen. Na zowat heel de hal rond te hebben gelopen, krijgt hij me toch te pakken en neemt me stevig in zijn armen. "Ieuw, Louis !" "Hé Louis, zo behandel je je meisje toch niet." hoor ik één van de jongens zeggen. Louis laat me los en ik draai me om. Wow ! De helft van de jongens staan daar shirtloos, in sixpack. "Ze is mijn meisje niet." zegt Louis uiteindelijk. "Nee ? Nee.." stotter ik eruit. Nu pas heb ik door dat ik heel de tijd naar de jongens aan het kijken ben. "Ze is mijn beste vriendin, niet mijn vriendin." "Dus ze is single ?" vraagt één van de jongens. Gosh, hij is nog super hot ook ! "Ja hoor, ga je gang !" zegt Louis lacherig. "He !" zeg ik protesterend. Ik ben toch geen speeltje. Na nog wat even te hebben gelachen lopen ze naar hun kleedkamer. "Jij moet ook maar eens gaan douchen, je stinkt." "Awel, merci. Ik ben zo terug." Hij loopt uiteindelijk ook naar de kleedkamer. Nu sta ik hier, alleen. Ik pak uiteindelijk een volleybal die ik daar ergens in een bak heb gevonden en begin te spelen. Ik ga proberen hier bij een volleybal team aan te sluiten. Ik ben rustig aan het spelen tot ik opeens een deur hoor open gaan. Ik draai me om en daar staat de 'krullebol'. "Oh, sorry." en hij loopt weg. " Wacht !" Ik loop naar de deur en kijk waar hij naartoe is, maar te vergeefs. Voor ik het weet is hij al weg. Naar waar weet ik niet.

_____________

Ik ben benieuwd wat jullie er tot nu toe al van vinden. Vote ? Comment ?

Xx Eva