[FENCE]รักคนละรั้ว[End]

[10]ถูก/ไม่ถูก?

Minori part

ฉันมีความสุขมากเลยนะ เมื่อคืนนะ(ไม่ใช่อย่างนั้นนะ..) ฉันได้เฝ้านาย.. ไม่เคยคิดเลยว่า จะได้มีวันนี้...ฉันเป็นห่วงนายมากเลยนะ แต่..ทำไรไม่ได้ นอกจาก ยืนดูอยู่ห่างๆ..

ณ โรงเรียนที่น่าเบื๊ออน่าเบื่อ

'วันนี้พ่อหนุ่มของเธอไม่มาส่งที่โรงเรียนเหรอจ้ะ' คัทซึมิแซว..

'ฉันไม่อยากรบกวนเขาแล้วแหละ' 

'ทะเลาะกันหรือเปล่าา' ฉันจะไปรู้ไหมว่าฉันทะเลาะกับเร็นหรือเปล่า..

'ม...ม..ไม่มั้ง..' ฉันตอบเสียงสั่นเครือ

'งั้นขึ้นห้องกันเถอะ' มิกิพูด..

นายเป็นอะไรหรือเปล่านะ นายเป็นแบบนี้ ฉันก็อดเป็นห่วงไม่ได้ ไม่น่าเชื่อเลยนะ ว่านายจะมีผลต่อใจฉันขนาดนี้ จน...เหม่อลอยทั้งวัน..และในที่สุด..ก็เลิกเรียนซะที ฉันไม่รู้ว่า เย็นนี้ ฉันจะกลับบ้านคนเดียวหรือเปล่า

'ฉันกลับก่อนน้าา มิโนริจังง' มิกิกล่าวคำล่ำลา

'ฉันก็กลับแล้วน้าา' คัทซึมิก็ทิ้งฉันไปอีกคน...เฮ้ออ กลับคนเดียวก็ได้เฟร้ย

ระหว่างทาง มันเป็นทางที่แปลก ไม่เหมือนอย่างที่เคย หรือเป็นเพราะ..เร็นนะ ถ้าเร็นอยู่ น่าจะมีสีสันมากกว่านี้ ความรู้สึกของฉันเหมือนเร็นออกไปจากชีวิตฉันเลย..มันดูเงียบเหงา ไม่มีความสุข ไม่มีสีสันเหมือนเมื่อก่อน เป็นเพราะนายคนเดียวเลย เร็นบ้า... 

'น้องสาวว' ทำไม..เสียงคล้ายๆเหมือนคนโรคจิต พอฉันหันไปดูข้างทาง ฉันเห็นวินมอไซถือขวดเหล้าอยู่ด้วยกันเป็นกลุ่ม ฉันรู้สึก..ใจสั่น แต่..ไม่ได้ใจสั่นเพราะตื่นเต้นหรือหวั่นไหวอะไรนั่นนะ ใจสั้นเพราะกลัวต่างหาก.. 

พวกนั้นพูดอย่างนั้น แต่ฉันก็ไม่ได้สนใจอะไร แถมยังเร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้นกว่าเดิม เพื่อเดินออกจากสถาณะการอุบาทว์ๆแบบนี้ แค่คิดก็ขนลุกแล้ว ...