[FENCE]รักคนละรั้ว[End]

[9]เฝ้า

'มิโนริ!!' เสียงแม่นี่นา...ดุซะด้วย 'ทำไมไม่พาเพื่อนเข้ามาในบ้านละลูก..' เฮ้ออ ตกใจหมดเลยแม่อ่ะ

'ผมไม่รบกวนดีกว่าครับ..' 

'เอ่อ..อยู่นี่ก่อนก็ได้' ฉันพยายามเกลี้ยกล่อมให้เร็นอยู่ด้วย

'ใช่ๆ นี่ก็จะถึงเวลาอาหารเย็นแล้วนะ อยู่กินข้าวที่นี่ก่อนก็ได้จ้ะ'

'ก็ได้ครับ'

'เชิญจ้า' 

สักแปบแม่ก็นำเชอร์รี่มาเสิร์ฟเป็นอาหารว่าง 

'นี่เชอร์รี่ของโปรดผมเลยนะครับ' ไม่อยากจะเชื่อว่าคนอย่างเขาก็ชอบของแบบนี้ด้วย ถึงว่าละ ทั้งตัวมีแต่กลิ่นเชอร์รี่รวมถึงลิปของเขาด้วย

'มิโนริ ไปเอาน้ำมาให้เพื่อนหน่อยเร็ว' แม่บอกฉันให้ไปเอาน้ำมาเสิร์ฟ

'อื้ม..หนูชื่ออะไรนะ' แม่ถามเร็นระหว่างที่ฉันกำลังรินน้ำใส่แก้ว

'เร็น ครับ' 

'เป็นลูกครึ่งอะไรละ'

'อเมริกาครับ'

'แล้วหนูเป็นอะไรกับมิโนริละ' แม่ถามเร็นแบบนั้นทำไม..

'ถ้าอย่างนั้นก็ต้องถามมิโนริเองละครับ'

'แล้วหนูอยากเป็นอะไรกับมิโนริละ' แม่ถามเร็น

'มาแล้วค่าา น้ำส้ม' ฉันแทรกขึ้นมาได้..ฉันจะแทรกทำไมเนี่ย

'มีน้ำเปล่าไหม' เร็นถาม

'มีนะ'

'ขอน้ำเปล่านะ' 

'ด..ได้ เดี๋ยวฉันมานะ' 

'ครับ' หลังจากนั้น ฉันก็เดินไปเอาน้ำเปล่าให้เร็น

'ไงต่อละ แล้วหนูอยากเป็นอะไรกับมิโนริ' แม่ถามเร็นต่อ

'ก็..'

'ไม่อายลูก...เผื่อแม่จะมีทางช่วย' แม่ทำแบบนี้ทามมายย

'อยากเป็นมากกว......'

'มาแล้ว น้ำเปล่า' ฉันจะแทรกทำไมฟะ ตอนนั้นน...

'งั้นเดี๋ยวแม่ไปทำข้าวเย็นก่อนนะลูก จะได้มากินพร้อมกันเลย'