[2]อีกแล้ว..

502 24 0
                                    

เช้าวันรุ่งขึ้น

ฉันตื่นไปโรงเรียนตามปกติ ระหว่างเดินไปโรงเรียน ฉันเห็นผู้ชายสีผมน้ำตาลอ่อน จมูกโด่ง กางเกงสีน้ำเงิน เสื้อเชิตที่ชายเสื้อหลุดลุ่ย เน็คไทที่ผูกอย่างลวกๆ ตรงกระเป๋าของเสื้อเชิตมีสัญลักษณ์โรงเรียน Billy high school อย่างเห็นได้ชัดเจน ใช่...นั่นคือ เร็น

'เร็น' ฉันเรียกเร็นอย่างเหมือนคนสนิทสนมกัน แต่..ไม่ได้สนิทกันเลย

เขาเมินเฉย เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ฉันเลยตัดสินใจเดินเข้าไปทักก่อนที่เขาจะเดินข้ามถนน

'Hi เร็น' 

'มีอะไรเหรอ'

'พอดีฉันเจอนายพอดีนะ ก็เลยเข้ามาทัก'

'งั้นเหรอ' เขาทำหน้าอย่างเฉยชา 

'เอ่อ...ฉันมากวนนายหรือเปล่า' ฉันถามอย่างนั้นเพราะสีหน้าของเขาเหมือนไม่พอใจอะไรซักอย่าง

'ไม่อ่ะ' หนอยย..จะเฉยชาไปไหน 

'งั้น..เดินไปโรงเรียนด้วยกันเลยมั้ย'

'ก็ได้' 

เย่..เขาตกลงเดินไปโรงเรียนกับฉัน 

ไม่ถึงครึ่งชั่วโมง ก็ถึงโรงเรียนซะแล้ว โรงเรียนของเร็น อยู่ไกล้ๆกับโรงเรียนของฉัน ข้ามรั้วต๊อกต๋อยนี่ก็ถึงโรงเรียนของเร็นแล้ว .... ดีจังเลยน้าา

'อ่ะแฮ่มมม' เสียงกระแอมของเด็กผู้หญิงที่ต้องการจะสื่ออะไรซักอย่าง .... 

'คัทซึมิ!!!' 

'พ่อหนุ่มโรงเรียนบิลลีนั่นใครกันเหรอ'

'เอ่อ..ก็เพื่อนนะสิ จะให้ใครละ' ฉันมีลางสังหรณ์ว่าคุทซึมิจะคิดว่าฉันกับเร็นเป็นแฟนกันแน่ๆ

'แค่เพื่อนงั้นเหรออ' 

'ฉันกับเขายังไม่ได้เป็นไรกันเลยนะ' ฉันพูดจริงๆนะ คัทซึมิ ฉันพูดจริงจริ๊งง

[FENCE]รักคนละรั้ว[End]Donde viven las historias. Descúbrelo ahora