The Hacker | HunHan Texting

eight

GeyiklerTanrısı: Biliyor musun bazen oldukça yalnız hissediyorum kendimi.

SilentDevil: Nereden çıktı şimdi bu?

GeyiklerTanrısı: Bilmiyorum, yani hani sürekli bu ortamda olmama
laf ediyorsun ya, ondan bir şeyler anlatmak istiyorum.

SilentDevil: İçini dökmek istiyorsun yani?
Anlat dinliyorum.

GeyiklerTanrısı: Bir sürü takipçim var lakin yalnızım, şeytan.
Her gün dolusuna mesaj alıyorum, beni sevdiklerini dile getiriyorlar.
Bazı zaman aynı şehirdeki insanlar ile buluşuyoruz, muhabbet
eğlence filan yani.
Ama sonra eve geliyorum, güzel bir ailem var hani sorunlu bir çocukluk geçirmedim de
lakin yalnız hissediyorum. Çünkü ailem bir sürü para verirken
gelipte bir gün nasılsın diye sormadı.
Ben babamla hiç baba oğul sohbet etmedim.
Hep harçlık verme, derslerine çalışma, okulda beni kontrol etme
bu kadar yani. Dertlerimi neden sormuyorlar, neden dinlemiyorlar?
diye sorarken kendime burada yani sanalda buldum.
Şimdi bir sürü kişi derdimi dinliyor diye buraya saplanıp kaldım
Lütfen bunu elimden alma.

SilentDevil: Beni anlamıyorsun değil mi, Luhan?
Ben senin sanalda olmana karşı çıkmıyorum
Ben takındığın tutama karşı çıkıyorum.
Yalan olmadan, yapmacıklık olmadan
Sadece prim için burada bulunma.
Kafanı çıkart dış dünyaya bak, biraz özgürlüğü orada bul.
Buraya bağımlı olma, yaşayabileceğin nefesi dışarıda da almayı öğren.
Bağımlısı olduğun tek şey senin zamanla beynini uyuşturuyor, ben buna karşıyım anlıyor musun?

GeyiklerTanrısı: Belki de ben uyuşmasını istiyorumdur?
Neden bu kadar meraklısın insanlara doğrucu davutluk yapmaya?
Sen dört dörtlük müsün ki?

SilentDevil: Hayır değilim, kimse değil.
Ama neden sen neden ben diye sorup durur isek
Kimse kimse için bir şey yapmaz, Luhan.
Bazen sadece bir adım değiştirebilir her şeyi.
Asla aklından çıkartma.