Sınırımız Gökyüzü

Bölüm 3-Umutlarım

Alkın,

1 gün boyunca izledim seni.Ama bir kez olsun kaymadı o gökyüzü gözlerin bana.Her gün daha çok sahiplenmek istedim gözlerini.Parıl parıl parlasın,gülümsesinler istedim her vakit.Öyle tanıdık geliyorduki gözlerin.Sanki uzun bir süre önce bu gözlerini bir daha görmüşüm gibi.Ama hatırlayamıyorum.Belkide öyle işledimki seni kalbime,beynime içim dışım sen oldun.Senden başka bir şeyi göremez oldum,duyamaz oldum.Her yerde sen varsın,Aklımda hep SEN varsın.Ne yaparsan yap,kiminle olursan ol bu hep böyle kalacak,Gökyüzü...

Uyuya kalmışım.Hemen kalkıp elimi yüzümü yıkadım.Ardından kahvaltımı yaptıktan sonra hazırlanarak okulun yoluna koyuldum.Bugün yürüyerek gitmeyi tercih ettim.Okulun bahçesinde gözlerim uzun süre onu aradı.Ama bulamadı.Tam o sırada dengemi kaybedip yere düşecekken birinin kolumu tutmasıyla dengemi toparlamıştım.O dokunuşun arkasındaki kişiye dönemeden Teşekkür Edip hemen derse yetişmeye çalıştım.Yoksa Nergis Hoca'nın dersine giremeyecektim.

Öğle arası herkes yemekhaneye indiğinde onun sınıfına geçtim ve kağıdı kimseye görünmeden Alkın'ın çantasına koydum.Tam çantayı kapatıp sınıftan çıkacakken bir çocuk sınıfa girdi.Belli etmeden sınıftan çıkacakken çocuk bana seslendi:   -Heyy!Sen?Bugünkü kızsın değil mi?Hani bahçede düşen sakar kız.
Alya:Ne sakar kız mı?Tamam düşmüş olabilirim ama sakar değilim ben bir kere.
Akın:Nasıl sakar değilsin ya?Neyse bu arada Akın ben.Senin adın?
Alya:"İşine yarayacağını pek sanmıyorum." deyip sınıfı terk ettim.Çocuk Allah'tan niye bu sınıftasın falan tarzında bir şeyler sormamıştı.Bu seferlik iyi yırtmıştım.Bir dahaki sefere iyi bir bahane bulmalıydım.Yoksa onu kaybedebilirdim.

Okul çıkışında her zaman uğradığım kitapçıya uğradım.Rıfat Amcaya selam verdikten sonra aldığım kitaplarımı çantama koyup kitapçıdan çıktım.Ardından markete de uğrayıp evin eksiklerini aldım.

Eve geçtiğimde poğaça,kurabiye ve sultan sarması tatlısı yaptım.Annemden öğrenmiştim bunları yapmayı.Güzel şeylerin ortaya çıkabilmesi için onları sevgiyle yap derdi her vakit bana.Tabakları hazırladım ve her apartman dairesine teker teker dağıttım.Komşularımın hepsini çok sevmiştim bu kısa sürede.Bu daire beni her şeyden uzaklaştırıyordu.1,5 sene önce yaşadıklarım gelmiyordu aklıma.Ama bizim eve gittiğimde her an sanki babamlar kapıyı açıp içeri girecekti.Tam uykuya dalacakken kapı çaldı.Kapıyı açtığımda karşımda gülen bir Eymen görünce hemen içeri aldım onu.Bir güzel oynadık.Birlikte çizgi film izledik.Genelde bize gelip beni yalnız hissettirmeyen hep Eymen oluyordu.Ve hep üzüldüğümde bunu yapması içinin güzelliğini gösteriyordu bana.Birlikte mutfakta bir şeyler atıştırdıktan sonra Eymen'e kitap okurken uyuya kaldı.Üstünü örtüp ışığını kapattım.Annesine haber verip bugün burada kalması için izin istedim.Oturma odamda koltuğa oturup elime kağıdımı,kalemimi alıp ona yazmaya başladım.Gökyüzüme...

Alkın,
Öyle bir girdinki hayatıma.Senin Sayende gözlerim Dünya'yı daha güzel görmeye başladı.Kulaklarım daha güzel durmaya,burnum daha güzel,daha içten kokuları almaya başladı.Özellikle de çiçeklerin kokusunu.Kuş cıvıltıları,parktaki çocukların eğlenceli halleri,geceleri ortaya çıkan yıldızlar ve ay.Hiçbir zaman böyle gelmemişlerdi bana 1,5 senedir.En son babamla izlemiştim gece gökyüzünü.En son annemle eğlenmiştim parkta.En son onlarla birlikte gùlümseyebilmiştim delicesine.İşte bu yüzden benim hayatımda bir dönüm noktasına sebebiyet verdin.Aynı karanlık çağdan Aydınlık çağa geçmiş gibi hissediyorum seni tanıdıkça.İşte benim için bunu teşkil ediyorsun tam olarak.Vazgeçmeyeceğim biri olarak...
Kendine Dikkat Et!

Mektubumu tamamladıktan sonra kağıdı katlayıp masama koydum.Mutfağa geçip kendime kahve yaptım.Kitabımı okumaya koyuldum.

Sabah uyandığımda uyuya kaldığımı fark ettim.Gözlerimi açıp saate baktım.1 dakika bile değişmeyen 07.02'ydi saat.Eymen'e baktım hala uyuyordu.Elimi yüzümü yıkayıp kahvaltı hazırladım.Eymen'e sabah kahvaltısında en sevdiği şeyi Patates Kızartmasını yaptım.Ardından da Eymen'i kaldırdım.Patates Kızartmasını gören Eymen çok mutlu oldu.Kızartmaları yedikten sonra eve indirdim onu.Bende giyindikten sonra bisikletimi alıp okulun yolunu aldım.Okula girdikten sonra sınıfa geçtim.Sınıfa girene kadar gözlerim Alkın'ı aradı ama hiçbir yerde göremedim.Yerime oturduktan sonra bahçeye bakınsam da arkadaşlarının yanında da yoktu.Teneffüste kantine ineceğim sırada önüme geçen az kalsın yakalandığım çocuk çıktı.
Akın:Sakar kız nasılsın?
Alya:Hala o konuda mı kaldın sen?
Akın:Ee ne yapayım?Adını lütfetmedin bana Prenses Hanım
Alya: Alya
Akın: Alya ?
Alya: Adım Alya.
Akın: Ha tamam ya anladım.Ee Alya o kadar kurtardım seni bir kahve ısmarlarsın heralde.
Alya:Tamam gel inelim kantine.Bende kantine iniyordum zaten.

Akın ile birlikte kahve içerken baya sohbet ettik.Çok iyi çocuğa benziyordu.Çokta kafa dengiydi.

Okul çıkışına kadar Alkın'ı hiç görememiştim.Bu yüzden mektubumu da çantasına koyamamıştım.Tam bisikletime binip gidecekken yanda yürüyen kızların Alkın hakkında konuştuklarını duydum.Bisikletimi yan tarafıma alıp yürümeye koyuldum.

-Kızlar Alkın bugün fena dayak yiyecek gibi.Kimse kurtaramaz onu diyorlar.Onur Ak diye birinin işlerine mani olmuş.Babası ile antlaşma imzalayacakları sırada bunu yapması hem Onur Ak'ı hem de Alkın'ın babasını baya kızdırmış olmalıki o adam oğlunu dövdürürken babası engel olmuyor.Niye böyle bir tehlikeye girdi anlamıyorum Alkın'ı.Adamın neler yapacağı belli sonuçta.Bugün Feat Bar'ın orada onu fena benzetirler.

Duyduklarımın ardından hemen eve geldiğim gibi tableti açıp Feat Bar'ı araştırdım.Bir tane bile iyi bir şey okumamıştım neredeyse.Ne kadar tehlikeli bir yer olduğunu buradan da anlayabiliyordum.Ne yapmam gerektiğini bir türlü kestiremiyordum.Onu öylece bırakmazdım.Üstüme eşofmanlarımı giyip bir taksiye atladım.Taksiciye Feat Bar deyince ters bir bakış yesemde bunu onun için yapıyordum ve yapmalıydım.Taksiden indikten sonra ilerde bir kargaşa gördüm.Bende bunun üzerine şapkamı kafama,maskemi de yüzüme geçirdim.İşte olacak olanlar şimdi olucaktı.Ve ben Gökyüzümü kurtaracaktım.

Arkadaşlar Bölümü okuduktan sonra yorumlarınızı merakla bekliyorum:)