ผมค่อยๆลืมตาขึ้นเพราะได้เสียงเอะอะโวยวายของใครบางคนที่กำลังทะเลาะกันอยุ่ ผมหรี่ตาลงเล็กน้อยเพื่อให้ตาปรับสภาพเข้ากับแสงภายในห้องได้
ผมเหลือบไปเห็นผู้ชาย3คนนั่งเถียงอะไรกันสักอย่างอยู่บนโซฟา และหนึ่งในนั้นมีไอ้รุ่นพี่รุกิ งั้นแสดงว่าทั้ง3คนที่นั่งอยุ่ก็คงเปน..สภานักเรียนสินะ ไม่เห็นจะน่าตกใจตรงไหนเลย......เห้ย!
!! นี่ตรูมาอยุ่ในห้องสภานักเรียนตั้งแต่เมื่อไรฟระ! อ้อ!ก็ที่รุ่นพี่รุกิพาผมมานิ! แต่เอ๊ะ! ทำไมถึงรุ้สึกนุ่มๆยวบๆ. เชี่ย!
ท่านผู้ชมครับ...ผมนอนอยู่บนเตียงครับ........อ๊ากกก!!นี่ไอ้พวกบ้านั่นมันข่มขืนผมเรอะ!! ไม่นะ!!!ม่ายยยยยยยยยยยย
>[]<(ใจเย็นๆ=~=:ไรท์)
ผมจะไปแจ้งความ!!
"เอ้า!น้องตื่นแล้วเหรอครับ^^"รุ่นพี่หนึ่งใน3คนนั้นถามผม อืม...เขามีนัยตาสีแดงเพลิงวาววับดูเจ้าเลห์ จมูกโด่ง ใบหน้าเรียวผิวขาวซีดริมฝีปากบางน่าจุ๊บสักที2ที หล่อง่าาาา=~=แต่เก๊าหล่อกว่านะ^~^
เห็นแล้วหงุดหงิดเว้ย!!ฮึ่ย!!
"เห็นผมตื่นรึยังล่ะครับ?"ผมตอบออกไปด้วยน้ำเสียงเคืองๆ อิจฉาหน้ามันว้อยยย
"หืม?ทำไมพูดอย่างนั้นน่ะ ไม่ดีเลยนะ"มันพูดเดินเข้ามาใกล้ผมเรื่อยๆ
"แล้วไงอ่ะ ผมก็อย่างงี้ตลอดล่ะ มีปัญหากับผมหรอ?"ผมตอบออกไปแบบกวนๆ ตอนนี้ไอ้รุ่นพี่มันเดินมาถึงขอบเตียงที่ผมนอนอยูแล้ว ผมก็จ้องหน้ามันมันก็จ้องหน้าผมกลับสายตาที่มันจ้องมาเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อผมเลยอ่ะ=~= หึ! คิดว่าผมกลัวเหรอ!!
บอกเลยว่า
.
.
.
.
.
.
.
.
ผมกลัว=^=(เอ๊า!:ไรท์)
ก็ใครจะไม่กลัวกันล่ะ!!แง~
หมับ!
มันจับคางผมแล้วบีบแน่นขึ้นเรื่อยๆ
แง~อย่าฆ่าโผมมมมมมผมมีลูกมีเมียรออยู่นะครับ(จริงดิ?!!:ไรท์)
"พูดให้มันดีๆหน่อย คนเขาอุตส่าห์อดทน"มันพูดด้วยเสียงเจ้าเล่ห์นิดๆ ผมพึ่งสังเกตว่ารุ่นพี่รุกิกะรุ่นพี่อีกคนนึงออกไปแล้ว=[]= เห้ย!!
แต่..เดี๋ยวนะ!!มันบอกว่าอดทนไรวะ!
