İNLEYEN ALEV

BÖLÜM 8

Yapamazdı...

Yapabileceğine inanmıyorduAstrid. Ama yine de içindeki kuşku onu yiyip bitiriyordu. Taburede oturmuşdudaklarını kemiriyordu. Astrid, bugün evinden neredeyse hiç çıkmamıştı. Sadecebir kere avlanmak için çıkmıştı. Rex ise sürekli dışarı çıkıp geliyordu. Belkide sahibinin kuşkularını doğrulayıp doğrulayamayacağına bakıyordu.

Genç kadın ufak tencereninbaşında yahni pişiriyordu. Ancak aklı hep Kaos' un sözlerindeydi. Neden onunlaevlenmek için bu kadar aşırıya kaçıyordu ki? Kaos' un içindeki aşkıcanlandırabildiğini sanmıyordu ki bu düşünce bile ona komik geliyordu. Kaos' unkalbi yoktu. Âşık olması olası bile değildi.

O zaman neden onun için bu kadaraşırı kaçıyordu ki?

Genç kız, derin bir nefes aldı vegözlerini kapattı. Onun öpücüğünde kendini böylesine kaybedeceğini hiçdüşünmemişti. Onunla kendini nasıl kaybederdi? Hayatı boyunca ondan nefretetmemiş miydi?

"Ah" diye yüzünü ellerine gömdü."Ben delirmişim, Rex" diye fısıldadı.

Köpek üzgün bir ses çıkardı.Astrid, başını salladı. "Haklısın" dedi ardından da tencereyi karıştırdı ve bezlerletutarak masaya taşıdı. Köpek aç bir şekilde taburesine atıldı.

Dışarıdan gelen sesler bir andagenç kızın dikkatini çekti. Rex, dikkat kesilerek kapıya baktı. Astrid, sakinolmaya çalışıyordu ama bir karmaşa var gibiydi. Kapıyı açtı ve dışarı çıktı.Birileri dışarı koşturuyordu. Genç kız, kaşlarını çatarak dışarı baktı. Kaito,sert adımlarla yürüyordu. Genç kız onun yanına doğru koştu. "Neler oluyor?"

Kaito ona bakmadan yürümeye devametti. Yüzünde sert bir ifade vardı. "Jill," dedi sertçe. "O kaltak nasıl yaptıbilmiyorum ama kendini öldürtmeyi başarmış. Biri onu parçalamış"

Astrid, birden durdu. Kocamanaçılmış gözlerle öylece bakakaldı. Ne kadar süre geçtiğini bilmiyordu ama Rex'in havlamaları onu kendine getirmişti. Genç kız, hızla arkasını döndü vekulübeye gitti. Köpek masaya doğru havlıyordu sertçe. Genç kız, başını kaldırdıve kocaman açılmış gözlerle bakakaldı.

Bir kalp...

Bir insan kalbi...

Kanlı ve yumuşak hala sıcak olanbir kalp...

Jill' in kalbi...

Genç kız, eliyle ağzını kapadı vezorlukla yutkundu. Midesi kusmamak için kendini zor tutuyordu.

Bu gerçek olamazdı. Bunugerçekten yapmış olamazdı. Onu öldürmüş olamazdı. Jill' i asla sevmemişti amaonun ölmesini de istememişti. Kimse bu kadar vahşi bir şekilde ölmeyi haketmezdi. Hayır, hayır, hayır... Bu doğru olamazdı.

Yavaş adımlarla masaya yaklaştı.Gözlerinden yaşlar akıyordu. Elini uzattı ölüme yabancı biri değildi ama yine dehiç insan ölüsüyle aşina olmamıştı. O hayvanlara ve ejderhalara aşinaydı.

Kalbi yavaşça masadan aldı. Onuhızla şöminenin içinde yanan ateşe attı. "Hadi Rex" dedi hızla arkasını dönüpbüyük bir hışımla dışarı çıkarak.

Bütün kasaba cinayeti görmeyegitmişti ama Kaos' un orada olmayacağını biliyordu. Cinayeti o işlemiştisonuçta. Orada olmasının bir anlamı olmazdı. Ancak Kaos haklıydı. Kimse onun bucinayeti işlediğine inanmazdı. Kaos, onların kahramanıydı. Doğduğu andanitibaren onların koruyucu olduğunu düşünüyorlardı. Ayrıca o liderin çocuğuydu.