Just different

Onbekend..

Trillend sta ik daar met mijn mobiel in mijn hand. Waarom ben ik bang voor een bericht? Ik kijk eerst naar de foto. Het is een wazige foto van een jongen of een man.... Zo iets. Ik kijk naar het bericht. Het zijn de zelfde cijfers.... Zal ik iets terug sturen? Ach waarom niet ik heb niks te verliezen. Met trillende vingers en zweet op mijn voorhoofd typ ik: "ik ken de code maar wat betekend het en wat moet ik doen?". Twijfelend druk ik op verzend. Shit het is al laat dus hij reageert toch niet nu. Ik leg mijn mobiel weg en ga slapen. Ofja dat probeer ik. Mijn hoofd draait op volle toeren. Alsof ik net een kop koffie op heb. Duizend en een vragen gaan door mijn hoofd. Ik zou wel willen huilen maar ja dat lost niks op. Frustrerend lig ik in bed. Ik sla een paar keer tegen mijn bed. Uiteindelijk val ik in slaap. Maar daar vind ik ook geen rust. Ik had de ergste nachtmerries over wat het zou kunnen betekenen. In de eerste nachtmerrie was het een code die ik moest onthouden bij de ander was het een coördinaat waar ik naar toe moet of wordt gebracht. Ik wordt rond twee uur s'avonds zwetend wakker. De code zit in mijn hoofd.... Of toch niet? Shit weer vergeten. Wat nou als ik die aan iemand door moet geven? Wat als ik er iemands leven mee moest redden?De man had het toen wel over krachten waar ik niet mee om kan gaan ofzoiets. Na nog een uur piekeren val ik in slaap.

Ik werd wakker gemaakt door het irritante geluid van mijn wekker. ik voel me net een zombie. Met frustratie sla ik mijn wekker uit. Het liefst blijf ik thuis want alles wat gisteravond was gebeurt komt in een flashback weer terug. Ook denk ik weer aan de briefjes en het berichtje. Ik heb geen reactie.... Ik voel me niet veilig hier... Ik kijk angstig om me heen. Het gevoel dat ik bekeken wordt geeft me rillingen. Snel kleed ik me aan. Even mijn make up doen en klaar. Mijn vader zit al als ik beneden kom. Hij kijkt me verbaast aan. "Sinds wanneer ben jij zo snel in de ochtend?" Vraagt hij. "Sinds ik weet wat ik aan wil trekken" zeg ik lachend. Ik smeer mijn brood en pak wat te eten voor de kleine pauze. Ook begin ik aan mijn ontbijt als mijn broer gapend naar beneden komt. Lachend kijk hem aan. En zo lachend als ik hem aan kijk zo verbaast kijkt hij me aan. "Waarom ben je zo vroeg? Je bent normaal nooit eerder als ik?!" Zegt hij nog verbaasder. Ik kijk hem lachend aan. "tja nu zien we dat jongens ook sloom kunnen zijn" zeg ik lachend. Maar ze hadden gelijk ik was sneller.... En banger. Waarom weet ik niet. Alleen door die code toch niet? Ik keek op mijn horloge. Inderdaad voor het eerst heb ik tijd over. Dus ik ga mijn haren vlechten en mijn make up perfect doen. Het is zo fijn om tijd over te hebben. Heel zorgvuldig maakt ik een vlecht. Yes meteen goed gelukt. Ik kijk in de spiegel en ik maak een winged eyeliner. Gelukkig heb ik daar mijn trucjes voor. Te vreden loop ik weer naar beneden. " Aaa daarom was je zo snel! Zodat je jezelf kon mooi te maken!" zegt mijn broer. "Tja" zeg ik "ik zie er te minsten mooi uit". Voor dat hij nog iets kon zeggen gaf ik iedereen een knuffel en ging ik.

Met mijn oortjes in fiets ik naar de plek waar ik met mijn vriendinnen verzamel.

Iris komt als eerst vrolijk aanfietsen. Tja zij heeft nooit last van een ochtend

humeur. Met een beetje vrolijkheid begroet ik haar en geef ik haar een knuffel. "Wauw" zegt ze "wat zie je er mooi uit!". Ik begin te blozen. "bedankt ik had tijd over vanochtend" zeg ik. Tot onze verbazing komt Charlotte aangefietst. Want die doet normaal eeuwen om klaar te maken. Ze kijkt me meteen verbaast aan. "Zoo jij wil ook even indruk maken op iemand! En die eyeliner ziet er zo mooi uit bij jou!". Van al die complimenten moet ik nog meer blozen. Ik glimlach naar haar en zeg dankje. Het komt goed uit dat we niet lang hoeven te wachten. Anoek komt kort daarna. Ze kijkt me met open ogen aan wanneer ze aankomt fietsen en geeft me een knuffel. "Je ziet er echt super mooi uit Eva!" zegt ze. "Oke blijkbaar moet ik vaker snel zijn in de ochtend want zelfs Charlotte heeft me een compliment gegeven! Maar heel erg bedankt voor het compliment Anoek". Ik kijk nog even naar Charlotte maar ze kan er om lachen. Ongeduldig staan we te wachten op Anne want we moeten Lisa en Emma ook nog ophalen. Maar waar blijft Anne? Geërgerd kijk ik om mee heen. Maar gelukkig komt ze daar aan. Met zo'n nep lachje komt ze aan. Er is iets aan de hand denk ik meteen. Meteen geef ik haar een uitgebreide knuffel. En we fietsen aan. Zij is de enige die er niks over heeft gezegd en normaal zou het haar wel opvallen... Iedereen praat vrolijk en natuurlijk probeer ik vrolijk mee te praten. Gelukkig is mijn ochtendhumeur weg door de complimenten. Maar Anne blijft in mijn hoofd vast zitten. Wanneer we bij de laatste ontmoetingsplek komen staan Lisa en Emma al te wachten.

Met grote blijheid komen hun naar ons toe. Zoals gewoonlijk een knuffelsessie. Want een knuffel is altijd fijn zeggen we altijd. Ik lach bij de gedachte. Mijn lieve vriendinnen. Nadat iedereen een knuffel heeft gehad fietsen we door. Emma en lisa geven ook nog een complimemt over hoe ik er uit zie en nu pas valt het Anne op. "Heejaa Eva je ziet er super leuk uit!" zegt Anne. Ik schiet in se lach. "Bedankt" zeg ik dan. Ik ga naast Anne fietsen. We praten wel maar er is iets aan de hand en daardoor staar ik veel voor me uit. Zal ik het haar vragen? Ik doe het gewoon. "Is er iets anne?"vraag ik. Met verbaasde wenkbrauwen kijkt ze me aan. Maar haar ogen zeggen iets heel anders. "Nee niet echt..." en haar stem sterft af. Op dezelfde manier als Thomas had. Tja nu zit hij weer voor de rest van de dag in mijn hoofd. Ik praat maar door met Anne. Het wordt nu wel gezellig. En zo als gewoonlijk zitten we weer in een lachbui.

Bij school aangekomen doen we eeuwen over een plek vinden en nooit staat er iemand alleen. Ik heb zoveel goeie vriendinnen! Vrolijk loop ik naar mijn vriendinnen. Want ze staan al bij de kluisjes gelukkig was Anne even blijven wachten bij de deur. Blij sla ik mijn arm om haar heen. En als blije dronken meiden lopen we naar de kluisjes. En ja hoor daar staat hij...

Thomas staat bij mijn kluisjesblok. Stalkt hij mij? Eva stel je niet aan zeg ik tegen mezelf hij heeft zijn kluisje vast daar. "Anne"zeg ik " welke vakken hebben we dadelijk?". "Uhm" antwoord ze " geen idee vraag het maar aan Thomas". ze steekt even plagend haar tong uit en loopt naar haar eigen kluisje. Ik loop naar Thomas toe. "Goeie morgen" zeg ik. hij kijkt op van zijn mobiel. Een glimlach verscheen op zijn gezicht. de vlinders in mijn buik spelen weer een beetje op als ik die glimlach zie. "goede morgen" zegt hij met een zware ochtend stem. Ik schrok een beetje van zijn zware stem en tegelijk kreeg ik de rilling over me rug alleen waren dit warme rillingen... Ik glimlach en vraag wat we hebben. "mmmh" zegt hij " ik heb geschiedenis, natuurkunde en Engels gepakt maar ik kijk wel even voor je". behendig ontgrendelt hij zijn mobiel en glimlacht. "Ik heb het goed ingepakt" zegt hij. "Okee dankjewel dan ga ik even mijn boeken pakken" zeg ik. Hij knikt even en blijft staan. Ik loop naar mijn kluisje en snel pak ik mijn spullen en doe ik mijn jas erin. Ik kijk om me heen maar ik zie mijn vriendinnen niet. Oke ik ga even bij Thomas staan. Net toen ik naar hem toe wou lopen ging de bel. Ik versnel mojn pas en ik loop langs hem. Ik vraag "Als je zo goed kan gokken kan je waarschijnlijk ook wel gokken waar we nu zitten". ik kijk hem lachend aan en hij krijgt een glimlach op zijn gezicht. "Ik weet het lokaal wel maar niet waar het is!" antwoord hij. "tja en daar ben ik weer goed voor" zeg ik " Ik ken de school uit mijn hoofd". "Ojaa" zegt hij " dan kan jij me wel naar K02 brengen want daar hebben we geschiedenis." " Natuurlijk mijnheer" en ik kijk hem lachend aan. Samen lopen we naar geschiedenis. We kletsen nog van alles en nog wat. Het is echt super gezellig met hem. We kwamen de klas binnen en via het raam zag ik iemand. Ik kreeg het gevoel alsof ik geen adem kan halen...

•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

En hoe vinden jullie het? Zijn het niet te veel details? Want dit hoofdstuk gaat maar over een ochtend....

Als jullie tips hebben hoor ik ze graag!

Xxxx Tessa