Just different

Dylan en andere dingen

Pov Thomas

Als dat mijn vader is moet ze hier weg. Ik doe de deur open maar gelukkig is het mijn broer. Huh mijn broer?! Die komt bijna nooit! "Heey broertje" zegt hij en hij gaat met vuist over mijn hoofd heen. Ja hij is terug hoor... Yay.... "Hee wacht wat doe je hier?" Vraag ik. "Hoezo mag ik hier opeens niet meer komen dan?" Snauwt hij boos. Duidelijk hij zit in de problemen. Dat kan er ook nog wel bij. Ik zie dat hij via de woonkamer naar de keuken wil maar snel hou ik hem tegen. "Wil je alsjeblieft naar boven gaan?" Vraag ik met mijn liefste puppy ogen. "Hoezo is er iets dat ik niet mag zien?" Vraagt hij terwijl zich naar mij toe draait. Shit als ik vertel dat Eva daar staat ben ik de pineut... "Nou uhmm... Er is een vriend hier en ik wil gewoon met hem chillen oké? Dus daar hebben we jou niet bij nodig" zeg ik. Wauw ik kan nog best goed liegen. Dylan haalt zijn schouders op en loopt naar boven. Net toen ik dacht dat ik van hem af was draait hij zich om. "Ik weet al lang dat daar een meisje is hoor dus zal jullie met rust laten" zegt hij met een glimlach op zijn gezicht. Wanneer hij bijna uit mijn zicht was zegt hij "use protection he" zegt hij en hij loopt lachend naar boven.

Pov Eva

Ik sta nog in de keuken. Maar ik kan duidelijk horen dat er een jongen van rond de 20 is binnen gekomen. Hij lijkt op Thomas. Maar dan harder. Ook sterker en heeft best veel meegemaakt. Huh? Hoe weet ik dit? Het lijkt wel alsof ik allerlei informatie over de gene binnen krijg die net is binnen gekomen. Waarschijnlijk is dit gewoon mijn fantasie ofzo. Want je kan geen mensen lezen. Of toch wel? Ik hoor de deurklink rammelen maar de deur gaat nier open. Ik hoor dat Thomas iets tegen de jongen zegt. En ja ik kan alles volgen. De jongens praten hard... Opeens hoor ik Thomas zeggen: "nou uhm er is een vriend hier en ik wil gewoon met hem chillen oké? Daar hebben we jou niet bij nodig." Ik krijg een glimlach op mijn gezicht en ik bloos. Waarom eigenlijk? Omdat hij zei dat hij alleen met mij wou zijn? Bij dat idee kreeg ik het warm van binnen. Maar ik ga hem er wel mee plagen dat hij me een jongen noemde denk ik lachend. Ik hoor iemand de trap op sjokken. Gelukkig het is Thomas gelukt om hem naar boven te krijgen. Snel ga ik bij het aanrecht staan en doe alsof ik niks heb gehoord. Net als ik daar sta komt Thomas door de deur. "Dat was je broer zeker" zei ik plagend. Hij keek me verbaasd aan. "Hoe weet je dat?" Zegt hij verbaast maar ergens wist hij het wel. "De stem natuurlijk slimpie" zeg ik plagerig. Eigenlijk wist ik het al voor dat hun gingen praten. Maar dat maakt niet uit ik heb gelijk. "Ja ja je hebt ons zeker afgeluisterd of niet Eva?" Zegt hij als grapje terug. Hij komt voor me staan. We keken in elkaar ogen. Voor het eerst dat we dat op zo'n manier naar elkaar kijken. Hij zet een stap dichterbij. Ik schrik en pak het aanrecht vast. Terwijl ik nog steeds in zijn betoverende ogen keek. Hij heeft mooie oceaan blauwe ogen. Waar je zo goed verdwaal in kan raken. Wat dus ook gebeurde. Daar staan we dan onze heupen raken elkaar lichtjes aan. Zijn handen zijn ondertussen dichtbij die van mij gekomen omdat hij bijna viel. Zijn gezicht maar een paar centimeter van mijn gezicht. Hij haalde zijn hand weg van het aanrecht en ging met zijn hand richting mijn gezicht. Opeens hoor ik de jongen die eerder binnen was gekomen. "Stoor ik?" Zegt hij zonder enige emotie. Je kon zien dat hij het diep van binnen wel grappig vond. Maar ik vind het dus helemaal niet grappig. Dit was een van de beste momenten met hem. Nee laat maar dit was het beste moment met hem. Toch bloos ik het is raar als zijn broer ons zo ziet..

Pov Thomas

"Ja ja je hebt ons zeker afgeluisterd of niet Eva?" Zeg ik en ik moet glimlachen om die gedachten. Maar ik weet al lang dat dat de reden niet is. Ze weet zelf niet eens de reden. Ze is er nu misschien een beetje achter want anders wist ze het niet. Ik loop naar haar toe. Het ligt valt nu zo geweldig. Het licht valt perfect op haar kastanje bruine haar. Haar huid straalt zowat. Ze lijkt wel een engel... Thomas wtf kom ff bij zinnen! Ze is maar een meisje! Je mag niet zo over iemand denken. Dat weet je best. Toen ik vlak voor haar stond keek ik recht in haar donkerbruine ogen. Ze hebben zo'n mooie warme kleur. Ik doe alsof ik naar voren val. En mijn handen komen vlak langs die van haar terecht. Ze is zo dicht bij. Zal ik haar een kusje geven? Ik haal mijn hand om haar haar uit haar gezicht weg te halen. Opeens hoor ik mijn broer iets achter me zeggen. Zegt hij nou stoor ik? Ik zie Eva blozen. Aargg waarom moet hij altijd alles verpesten? Ik draai me om naar hem. "Wat is er?" Vraag ik zo ingehouden mogelijk. Je ziet hem genieten. Soms he! "Ik kwam alleen wat eten halen. Rustig maar." Zegt hij met een glimlach op zijn gezicht. Hij loopt richting de koelkast maar gaat dan toch naar Eva toe. Ik hou hem scherp in de gaten. Hij steekt zijn hand uit en zegt "ik ben Dylan. Thomas' broer." Ze schud zijn hand en zegt "hoi ik ben Eva een klasgenoot van Thomas." "En maak je geen zorgen ik ben hier maar soms eigenlijk studeer ik in Utrecht." Zegt hij. Alsjeblieft Dylan laat ons met rust! Opeens bekijkt hij Eva heel goed. Zijn gezicht komt super dichtbij die van haar en Eva schrikt. Snel grijp ik Dylan bij zijn arm. "What the fack doe jij? Laat haar met rust oké?" Zeg ik boos. Hij kijkt me raar aan en met stomheid verslagen liep hij weg. Waar sloeg dat nou weer op? "Sorry mijn broer kan nogal raar zijn." Verontschuldig ik me. "Oow maakt niet uit" zegt ze.

Pov Eva

"Oow maakt niet uit" zeg ik wanneer Thomas zich verontschuldig voor zijn broer. Zou hij door hebben dat ik zo achter kan komen wie hij is? Dat ik karaktereigenschappen wist met alleen naar hem te kijken. Ik snapte zelf al niet wat ik deed... Snel keek ik hem weer aan zodat hij niet achterdochtig wordt. "Zullen we anders naar een grasveldje gaan en wat kletsen?" Vraagt hij om de rare stilte te verbreken. "Is goed" zeg ik vol enthousiasme. Hij haalt zijn wenkbrauwen op. " je wil mijn huis uit ofzo" vraagt hij plagerig met zijn armen over elkaar heen. "Nee ik wil iets doen.. Ik kan niet stil zitten" zeg ik blozend. Plagerig geeft hij mij een duwtje tegen mijn arm. "Kom dan gaan we naar buiten" zegt hij terwijl hij omdraaide. Hij loopt naar de deur en ik volg hem. Hij draaide zich opeens om en ik knalde tegen zijn borstkas aan. Hij is best gespierd... Met rode wangen kijk ik omhoog. Snel vraag ik" Waarom draaide je om?". Hij haalde zijn schouders op en zei " ik wou weten hoe dicht je achter me liep." . "Goede smoes nou kom op dan gaan we naar buiten" zeg ik snel. Hij knikt en loopt verder. Wow geen weerwoord... Snel loop ik achter hem aan en hij loopt naar hek zonder om te draaien. Als we bij het deurtje van het hek staan doet hij hem open. Hij draait om "dames voor" zegt hij op zo'n overdreven beleefde manier. "Wat beleefd van u" zeg ik overdreven beleefd terug. Ik doe een arm op mijn heup en loop met een overdreven catwalk loop door. Opeens haak hij zijn arm door die van mij en doet zijn hand in zijn broekzak. Hij loopt langs mij met veel zelfvertrouwen. Alsof het normaal is dat hij dat doet. Ik krijg het super warm van binnen. We lopen daar zonder iets te zeggen. Maar het voelt goed. Ik kijk recht voor me uit en zie het grasveld al liggen. Wanneer ik naar Thomas zijn ogen kijk zie ik hem voor zich uit staren. Okee dan.. Ik trek mijn arm terug en ik loop naar het grasveld. Snel zoek ik een plek waar zeker geen hondenpoep ligt. Ik kijk naar achter en ik zie Thomas wat voor zich uit staren. Hij is in de war. Het popt meteen in mijn hoofd. Ik zie gewoon aan hem dat hij in de war is. Maar waarover weet ik niet. Opeens kijkt hij mijn kant op en loopt rustig en zonder enige emotie naar mij toe. Wat is er toch met hem aan de hand?

***********************************************************************************************************

HAAAAAIIIIEEE

What do ya think?

Oja voor de mensen die niet snappen wat er met Eva aan de hand is:

Ze begint er nu achter te komen dat ze mensen kan lezen. Mensen lezen houd in dat je aan hun kan zien wat er aan de hand is met ze. Dus als iemand depressief is of verdrietig ziet ze dat meteen... Hopelijk begrijpt nu iedereen dat:)

Vote and comment mag altijd;D