Just different

Het boek

Toen ik weer een beetje was bijgekomen van de schrik keek ik naar de tas van Thomas. "Als dat boek alle antwoorden heeft waarom kijken we er dan niet in?" Vraag ik. Youri kijkt peinzend voor zich uit. 'Hmm het is te gevaarlijk... Maar we hebben de antwoorden nodig' denkt Youri. "Inderdaad we hebben de antwoorden nodig" zeg ik lachend. "Eef je gaat nu toch niet heel de tijd mijn gedachtes lezen he?!" "Soms misschien..." En ik schiet in de lach want wij weten beide dat ik nog vaak zijn gedachten ga lezen. "Laten we eerst maar eens gaan slapen want het is laat"en Youri kijkt ons streng aan. "oke dan spelbreker" ik moest toegeven ik ben moe.

Ik pakte mijn tas en kleedde me om achter de bosjes. Toen ik terug kwam zag ik de jongens al liggen*wauw dat klinkt verkeerd*. Thomas lag links, Youri in het midden en ik moest dus rechts gaan liggen. Wou mijn broer mij nou ook nog beschermen voor Thomas of ben ik nu aan het overdrijven? Ach weet je wat.. Het zal wel want ik ben super moe. Ik ga liggen op mijn luchtbed en zeg nog even welterusten. Voordat ik een antwoord kreeg sliep ik al.

Thomas pov

Wanneer Eva zich ging omkleden, ging ik me ook omkleden. Ofja ik sliep in mijn onderbroek dus ik hoefde alleen wat kleren uit te doen. Youri keek mij boos aan. "he wat is er?" vraag ik. Hij kijkt weg en gaat verder met omkleden. Okeeeee raar. Wanneer ik klaar ben ga ik onder de dekens liggen. Even later gaat Youri ook liggen. Eerlijk gezegd had ik gehoopt dat Eva naast me kwam liggen. Maar Youri moest waarschijnlijk even de grote beschermende broer spelen. Logisch natuurlijk... Maar toch. It sucks.. Toen eva ook in bed lag was het ongemakkelijk stil. "trusten jongens" zei eva lichtelijk geïrriteerd. "trusten zusje" zegt youri. "Trusten" zeg ik daarna nog.

De tijd tikte voorbij maar ik kon niet slapen. Ik keek opzij en natuurlijk kon Youri gewoon slapen. Ik ga rechtop zitten om te kijken of Eva wakker is. ''He psst Eva ben je wakker?'' fluister ik. ''Ja....'' hoor ik een krakende stem zeggen. Het klonk alsof ze heeft gehuild. Zo voorzichtig mogelijk ga ik naar Eva. Wanneer ik naast haar zit sla ik mijn arm om haar heen. "He wat is er aan de hand?'' vraag ik terwijl ik haar tranen weg veeg. ''Ik heb Youri's gedachte gelezen voordat hij ging slapen'' zegt ze met een even krakende stem. ''Wat heb je gelezen dan?'' vraag ik voorzichtig. ''Dat er iets groot aankomt en dat het boek ons de route geeft. En dat er een kans is dat wij dood gaan en dat we onze ouders nooit meer zien...'' zegt ze terwijl ze tegen haar tranen vecht.

Ik geef haar een knuffel. ''Rustig maar Eva het komt wel goed daar zorg ik voor.'' zeg ik om te proberen haar rustig te krijgen. ''Wil je bij me liggen vanavond? Anders kom ik nooit in slaap..'' en ze kijkt me aan met grote betraande ogen. ''Is goed''. En we gaan samen rustig liggen. Ik hou mijn armen om haar heen en ze komt dichtbij me liggen. 

*de volgende ochtend*

Youri pov

Ik open mijn ogen en ik kom terecht in een oorlogsgebied. Waar ik ook kijk overal zijn er mensen dood. Ik begin te rennen. Misschien zijn Eva en mijn ouders ook wel dood. Opeens zie ik iets gloeien. Dat moet het boek zijn. Ik ren ernaar toe. En daar zie ik Eva liggen half dood. En vechtend voor haar leven. ''EVA! JE MOET DIT OVERLEVEN.''

Ik til haar hoofd een beetje op maar ik zie dat ze het niet lang meer red. ''Eva alsjeblieft ik heb je nodig.'' zeg ik terwijl de tranen in mijn ogen prikken. Verderop zie ik Thomas vechten met een groot figuur. Ik merk dat Eva het ook ziet want ze probeert ernaar te wijzen. "Als.. Alsjeblieft ga thomas helpen ik red me wel.'' zegt Eva met de laatste energie die ze heeft. ''Ik geef jou het boek en beloof me dat je eerst voor je zelf iets gaat zoeken en dan voor ons oke?'' en ik pak het boek en leg het in Eva's handen. Ik geef haar een kus op haar voorhoofd en ik pak een wapen van een van de overledenen. Zo snel als ik kan ren ik naar Thomas. Maar volgensmij zijn we kansloos...

Geschrokken word ik wakker. Tja tot mijn verrassing heb ik weer eens een nachtmerrie gehad. Ik rek me uit en kijk om me heen. Waar ging mijn nachtmerrie okal weer over? Ojaa dat boek... pfff waarom is dit zo ingewikkeld. Ik weet niet waar ik die twee naar toe moet brengen. Het staat in het boek... Maar het boek is gevaarlijk om te openen. Okal zei mam dat Eva hem wel aan kan wil ik er niet aan toegeven. Wat als ze dat niet kan? Dan ben ik mijn zusje kwijt. En de wereld is dan hun enige hoop kwijt. Oh oh hun weten niet wat eraan de hand is. Misschien weet Thomas het wel.. Ik weet het niet. Ik kijk naast me en zie Thomas langzaam wakker worden. Snel kijk ik naar de andere kant. Ik schrik want Eva ligt daar niet meer.. Ik schud Thomas even extra wakker. ''THOMAS STA OP IK ZIE EVA NIET!'' roep ik. Thomas kijkt me raar aan. ''Hoe bedoel je weg?''. ''HOE DENK JE WEG?!'' ''Voordat ik iets ga doen stop dan met roepen''. En ik zie dat Thomas opstaat en zijn mes pakt. Ik volg hem de tent uit. ''Controleer eens of het boek er ligt'' roept Thomas. Meteen draai ik om zodat ik dat kan controleren. 

Eva pov

Ik kan hier niet meer tegen. Nadat Thomas in zijn eigen bed was gaan liggen heb ik nog even geslapen maar niet veel. Youri zei dat in dat boek alle antwoorden staan? Oke daar zullen we nu achterkomen. Ik controleer of iedereen slaap maar ja iedereen slaap. Wat een verrassing! *sarcasme in de top* Snel pak ik het boek en ga buiten. Shit het is nog koud. Ik pak nog snel een sweater mee en ga achter een struik zitten. Rustig leg ik het boek op mijn schoot. Zal ik dit wel doen? Youri hield me niet voor niks tegen... Voorzichtig veeg ik al het stof van het boek. Opeens hoor ik de jongens uit de tent stormen. Ik schrik zo erg dat het boek van mijn schoot valt. Shit recht in de modder. Snel pak ik het er uit en ik probeer de modder er af te halen. Nu pas zie ik goed wat er op staat. Er staan letters op die ik niet helemaal goed kan zien. Ik peuter nog wat modder er af. Het boek begint uit het niets te gloeien.

''EVA IK ZEI TOCH DAT JE HET NIET MOEST DOEN'' Roept Youri. Hij komt op me af gerent. Hij legt zijn vieze handen op het boek en het stopt met gloeien. ''What the hell was dat?!'' zeg ik met een bevende stem. ''Eva ik zei toch het is gevaarlijk!'' ''Ja dat is waar''. En zonder om te kijken loopt Eva weg en laat Youri daar stomverbaast staan. ''Ik wil gewoon weten wat hier aan de hand is oke?! daar heb ik recht op! Of ben ik te 'zwak'om alles te weten want tja ik ben een meisje he Youri!'' zegt Eva woedend. Dat was mijn kans om overal achter te komen denk ik. Mijn kans want de jongens houden hun kaken op elkaar. Ik kijk naar Thomas die daar een beetje ongemakkelijk staat. Tja hij is geen ruzie's gewend tussen ons.

Youri loopt naar me toe. ''Oke ik zal het uitleggen. We gaan wel ff rustig in de tent zitten.'' En met zijn drieeën lopen we de tent in. ''Dit is een eeuwen oud boek dat onze familie's al generatie lang heeft beschermt. In elke generatie word een vechter geboren,een wijze en een met toverkrachten. Die drie moeten het boek beschermen wanneer hun ouders dood gaan. Maar het boek gloeit in een rode kleur wanneer er oorlog aan komt. En dat is dus gebeurt. Wij moeten naar de grote van onze voorouders toe om hun om hulp te vragen.'' Youri stopt met praten en kijkt ons allebei aan. Thomas wist een gedeelte maar niet alles. Maar ik... Is dit een grapje? Krachten en grot van onze voorouders? What the hell?! Youri haalde diep adem. ''Dat is nog niet alles...''

__________________________________________________________________________________________________________

CLIFFHANGER MWUHAHAHAHAH

ik heb lang over dit hoofdstuk gedaan... I know. Maar er komt nog veel aan:D 

Ps Ik wil graag nog een cast maken... Als je iemand weet voor Youri en Eva laat het me weten aub :D als ik meerder mensen krijg dan doen we een stemronde:)