Just different

Afspraakje

Heey sorry dat ik lang niet meer geüpdatet heb.. Dit is nog niet geëdit dus er staan mogelijk nog foutjes in.

Veel lees plezier:)

••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

Ik begin te blozen. "ja is goed" zeg ik. Je zag aan hem dat hij blij was. Ik pak mijn mobiel "even doorgeven aan mijn moeder dan kunnen we vertrekken. Bij wie gaan we eigenlijk afspreken?" vraag ik. "Uhm maakt mij niet uit" zegt hij terwijl hij ongemakkelijk zijn hand in zijn nek legt. Snel daarna zegt hij "We kunnen bij want mijn ouders zijn toch niet thuis en die vinden dat wel goed." Ik knik en sms het naar mijn moeder. "Kom zullen we gaan voordat de bel gaat?" Zegt hij en we gaan. Onderweg naar de fietsen praten we wat. "Waar ergens woon je eigenlijk Thomas?". "Niet ver van hier" zegt hij. We pakken onze fiets en gaan naar zijn huis. Onderweg vragen we elkaar nog van alles. Hoe dichter we bij zijn huis kwamen hoe zelfverzekerder hij werd. De stille maar toch stoere jongen leek wel verandert in een jongen die populair is. Na wat gepraat en wat geplaag te hebben op de fiets komen we aan bij zijn huis. Je ziet zijn gezicht weer strak worden. "kom" zegt hij zonder me echt aan te kijken. "Wacht maar even buiten ik moet even kijken of... uhm" opeens weet hij niet meer wat hij moet zeggen. Verbaasd kijk ik hem aan. "kijken voor wat?" vraag ik twijfelend of ik het wel moet vragen. Ik begin rood te worden. Maar waarom?!

Pov Thomas

Ze is zo schattig als ze bloost. Snel kijk ik weg. Dat gebloosd maakt me zo zwak. Ze is zo leuk. Maar wat moet ik zeggen? Ik kan moeilijk zeggen wat er thuis allemaal aan de hand is. Ze zal bang worden en weg gaan... Ik wil niet dat ze gaat. Okal zal ze nooit van me houden. "Uhm of we wel binnen kunnen want ons huis is echt een rommel" zeg ik snel. Wow ik begin steeds beter in smoesjes te verzinnen te worden! Ze knikt en ik doe de deur open. Snel kijk ik naar binnen. De jas van mijn vader is weg dus de kust is veilig. "Ja het is begaanbaar" zeg ik lachend. "Het hoefd echt niet brandschoon te zijn hoor voor mij! mijn kamer is niet een begaanbaar" zegt ze lachend. Wat hou ik van die lach. Zonder dat ik het merk heb ik ook een glimlach op mijn gezicht. Samen lopen we mijn huis in. Gelukkig is mijn broer ook niet thuis. Ofja hij is nooit thuis. Verwondert kijkt Eva het huis rond. "Vind je het mooi Eva?"

Eva's pov

Ik krijg de kribbels als hij mijn naam zegt. Hoe komt dat? Ik begin te blozen. "Ik vind jullie huis er zo warm uitzien met die hazelnoot bruine muren en die crème bank. Zo gezellig" zeg ik. Pas als ik het gezegt heb realiseer ik me hoe raar het klonk. Voor de zoveelste keer begin ik te blozen. Ik wordt er gek van dat ik heel te tijd moet blozen. Maar zijn gezicht zegt iets anders. Je ziet aan hem dat het niet 'zo gezellig' is. Ik kijk hem aan recht in zijn ogen. Zijn ogen staan vol pijn. Ik wil vragen wat er is maar ik hou mijn mond dicht. Hij loopt naar de keuken en draait onderweg even om. "Wil je wat te drinken?" vraagt hij. Alsof die pijn van net nooit bestaan heeft. "Cola graag" antwoord ik. Snel loop ik ook naar de keuken want hij wacht op mij. Samen staan we in de keuken. Thomas pakt drinken voor ons. Ik kijk rond in de keuken. Het valt me op dat er donkerblauwe tegels zijn in de keuken en op de grond zijn er zwarte tegels. De kastjes zijn in een lichtere blauwe kleur als de tegels bij de keuken. Ze hebben eigenlijk een best grote keuken. Opeens houd Thomas een glas cola voor mijn neus. Verschrikt kijk ik hem aan. Hij vind het leuk dat hij me liet schrikken dat zie je aan de glimlach op zijn gezicht. Mijn buik gaat te keer door die glimlach... Snel pak ik het glas aan voordat hij me een eng staar kind vind. Zenuwachtig neem ik een paar slokjes.

Pas na wat gedronken te hebben kijk ik hem aan. Hij kijkt mij aan met een glimlach. Hij stond daar stoer tegen het aanrecht aan te leunen met zijn glas in zijn hand. "Vind je het leuk wat je ziet?" vraag ik lachend. "Ja eigenlijk wel" antwoord hij droog en hij drinkt verder alsof er niks is gebeurd. Maar ik bloos me te pletter. Ik pak mijn moed bij elkaar. "Nou mooi zo" zeg ik met zelfvertrouwen. Hij kijkt op en een glimlach verschijnt op zijn gezicht. Ik zet mijn glas neer op het aanrecht vlak naast die van hem. Ik geef hem een glimlach als ik mijn hand weer terug trek. Ik weet niet war er gebeurd maar ik heb een zelfvertrouwenboost gekregen. En ik maak er veel gebruik van. Hij komt heel dichtbij staan. Ook gaat hij op zijn tenen staan zodat hij een kop groter is. Zijn gezicht is dichtbij en boven die van mij. Probeert hij mij nou echt een kleinerend gevoel te geven? "Waar komt die zelf vertrouwen opeens vandaan Eva?" zegt hij met een neppe dreigende stem. Ik schiet kei hard in de lach. "Ik kan jou het zelfde vragen Thomas!" zeg ik als weerwoord. Hij gaat naar weer normaal staan. Zijn gezocht nog steeds super dicht bij die van mij. Ergens hoop ik dat hij me een kusje geeft. Maar hij stapt ongemakkelijk terug. Opeens hoor ik de deur kei hard de deur open gaan. Hij schrikt op. "Wacht hier" zegt hij zonder enige emotie op zijn gezicht.

•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

HEEEEEYY

You like it? Or nahh?

Ik ben zo aardig met mijn cliffhanger... maar de spanning komt de volgende keer.

Ik ga nu proberen sneller te updaten want ik begin nu veel leuke ideeën te krijgen:) be prepared😏

Als je nog iets leuk te zeggen heb kun je het kwijt in een comment✌

Voten is ook niet verboden🙌

Ojaa aankomende maandag begint voor mij de uitwisseling naar Tsjechië... Misschien kan ik veel schrijven in de bus maar ik heb geen idee...

BYEEEE