Just different

Op de vlucht.. Denk ik?

Mijn moeder stopte opeens naast de weg. En ze leek heel gehaast en onrustig. Ik zou wel kunnen janken door al die stress om mee heen. Maar volgensmij zijn al mijn tranen op. ''Youri en Thomas nemen jullie Eva mee?'' zegt mam terwijl ze naar achter loopt om onze spullen uit de achterbak te pakken. Ik schrik op. ''Mam ik ga nergens heen tot dat je me verteld wat er aan de hand!'' zeg ik razend. Ik ben er klaar mee. Thomas helpt mij uit de auto. Tja omdat het moet dan maar...

Mam pakt met twee handen mijn hoofd. ''Lieve schat ik wil dat je weet dat je vader en ik heel veel van je houden. En sorry dat we het je nu niet kunnen vertellen maar je moet vluchten samen met Thomas en Youri. Dat is het veiligste voor iedereen...'' en de tranen springen in haar ogen. Waarom? Wat is er aan de hand? En waar de hell heeft ze het over? ''Youri. Thomas. Let goed op Eva. Jullie weten waarom en we houden van jullie.'' zegt mama en snel geeft ze hun een knuffel. DAFUQ! Ze kent Thomas pas net... Of niet?

Laat ook maar ik snap niet niks meer van. Thomas heeft mijn spullen en Youri heeft wat spullen. Onrustig keek Thomas om zich heen. "We moeten nu echt gaan!" Zegt hij heel onrustig. "Thomas heeft gelijk mam. Hopelijk tot snel!" Zegt Youri. We geven pap allemaal nog een knuffel. Youri pakte me bij mijn pols en trok me verder de berm in. Ik keek nog een laatste keer achterom. Is dit de laatste keer dat ik ze zie?

Mam en pap rijden weg. En Thomas komt aan gelopen. "Kom" zegt Youri "we moesten nog een eind lopen." Ik knik. Ja wat nu? Mijn broer is zoals altijd super ontspannen. Wanneer Thomas naast me loopt valt me op dat hij nog meer wapens bij had.

"Thomas?" en hij kijkt mijn kant op. "Waarom al die wapens?" "Je hebt echt geen idee wat er aan de hand is he? Ik zal je de korte versie geven: " net toen hij wat wou zeggen begon Youri te kuchen. En boos dat hij Thomas aan keek! Kan iemand mij gewoon vertellen wat er aan de hand is dacht ik. "Youri please laat Thomas vertellen wat er aan de hand is!". Wauw dat kwam er bozer uit als verwacht.

Youri kijkt Thomas aan en het lijkt wel of ze met elkaar praten via hun gedachte. Thomas vind dat ik het mag weten maar Youri? Neeee.. Van hem mag ik zowiezo niet veel! Hij is zo'n irritante overbeschermende broer.

Met mijn beste puppie ogen keek ik hem aan. Want tja wie kan er nou geen schattige ogen weerstaan? Maar Youri zou Youri niet zijn als hij niet kei hard ging lachen. Dames en heren mijn broer... Wat hou ik toch van dat joch*kuch kuch*.

Opeens stoppen de jongens. Ik kijk ze verbaast aan. Want het is midden in de nacht en we zijn midden in het bos. "Wat is er?" vraagt ik. "We zullen ergens moeten slapen Eva" "Tja dat kan ik niet weten want ik heb geen idee wat er

aan de hand is en waar wee naartoe gaan!" zeg ik boos tegen mijn broer.

"Zeg alsjeblieft niet dat je in je periode Eef!" "Youri! Nee ik zit niet in mijn periode! Weet je hoe irritant het is als iemand dat vraagt?!" zeg ik zwaar geïrriteerd.

Ik realiseer me nu pas dat Thomas er ook is. Eigenlijk kwam het omdat hij mijn hand pakte en er een klein kneepje in gaf. Hij kijkt me aan en ik schaam me rot. Ik hou zo veel van mijn broer *kuch kuch* hoog level van sarcasme. Het raarste is dat Thomas mijn hand nog vast heeft. Niet dat ik er wat tegen heb! Maar dit is allemaal nieuw voor me... Zoveel vlinders in mijn buik.

Wanneer Youri de tent spullen pakt laat Thomas los. Ik mis zijn hand nu al... Waarom heeft hij zoveel invloed op me? Ugh. Ik zit op de grond en kijk toe hoe de jongens de tent in elkaar zetten.

Het enige licht dat we hebben is van de maan. Die by the way heel goed valt... Gawd kan ik nog meer verliefd zijn?!

Hij is toch niet geïnteresseerd in mij... Ik ben zo anders als hem. Ik zucht en meteen kijkt Youri om. "Nee Youri er is niks!" "Weet je heel zeker dat het er ook niet aan komt?" Thomas begint te lachen.

"Geloof me je wil haar niet mee maken dan" grapt Youri. "Ik ben sowieso niet gewend aan meiden dus ja dit wordt wat" zegt hij lachend. En ik schaam me rot. Waarom praat Youri daarover?!

"Youri als ik jou was zou ik er over ophouden of ik zou je laten voelen hoe het voelt!" zegt ik dreigend. Eigenlijk is de band tussen mijn broer en mij heel raar. We kunnen alles aan elkaar vertellen en ik bedoel echt alles. Maar we kunnen elkaar ook heel hard voor gek zetten. Zoals nu...

De grond waarop ik zit is vochtig. Ik kijk wat om me heen terwijl de jongens nog bezig zijn met de tent. Het is best mooi hier. De wind waaid rustig door de bomen heen. Een stukje verder op zie ik een frambozen struik. Dat is handig voor morgen vroeg. Ik ga steeds verder in gedachte. En ik realiseer me weer waarom ik hier zit. Ofja dat weet ik nog niet precies. Dit is zo frustrerend. Ik zit met mijn handen in mijn haar. Thomas kijkt me verbaast aan. En hij loopt naar me toe. Ik krijg het super warm vam binnen. Zou hij het me eindelijk vertellen?

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

haaii haaii

een beetje raar hoofdstuk maar het antwoord komt snel! Sorry ook voor de late update:(

Tell me what you think of thaa storyy!;D