Ellerin diye başlardim her şiirime . . Ellerin diye bitirirdim. .
Sogusa ellerim yokluğun gelirdi aklıma. .
Terlese varlığın. . Parmaklarınla parmaklarıma dokunusun gelirdi. .
Avcumu açıp saatlerce cizdigin kalbe bakardım. Bakardım , gülerdim, sonra
Gülerken birden ağlardim. Kaptırdım ellerimi birden, sımsıkı kapatırdim. .yumruk olurdu elim yüreğimde. Ama yine kıyamazdim. Öperdim sonra.
Ellerimi öperdim sen diye. .
o gün yeterdi bana o öpücük .
Gece olupda başımı yastığa koyana dek severdim. .Gülerdim bazen. . Yüzünü görürdum avuç içimde. Kimseler görmesin diye kapatirdim sonra.
Ceketimin sol üst köşesine koyardim hayali. .
Sen olmazdın , ama kokun kalırdı ellerimde. Aldığım en güzel koku derdim. Nefes derdim. . Hayat. .
Neden ellerim diyorum , neden ellerin . .
Aklıma geliyor ve yine. . Yine sen düşüyor aklıma.
Ben sadece ellerini tutmuştum senin.
Sen se sadece ellerimde kayboldun benim. .
O yüzden ömrüm bitene dek ellerin. .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAHVE KOKULU DÜŞLER:)
PoesiaHani insan çoğu kez kaçıp kurtulmak ister ya bulunduğu ortamdan, kimselerin onu anlamadığını düşünür. Düşünceleri önce kendini sonra da tüm yaşamını ele geçirircesine meydan okur zamana. . . Herkezin olduğu gibi benim de böyle düşüncelerle dolu bi...
