Dökülüyor dalımin yaprakları tutamıyorum!
Her gün biraz daha eksiliyor bedenim.
Düşen her yaprak da kırılıyor kemiklerim,
Parca parça etlerimm.
Hücre hücre bölünüyor icimde sevdiklerimm.
Her hücremde eksik bir sol kalıyor elimde .Solumm sağıma yetmiyor. sağımm soluma isyan ediyor.
elimde kalanlarla yüreğimden geçirdiklerimm bir türlü rast gelmiyor,
Damarlarım da ayrılık akıyor oluk oluk. . .
ve sebebini bilmediğim yalnızlık
Hızlı hızlı yürümemin sebebini içimdeki hararete bağlıyorum .
sanki dursamm patlayacak gibi. koşsamm çekilecek. .
Toprağa düşecek belkide her zerremm. . .
Toprak isyan edecek.
Kabullenmicek bu denli sevileni.
Geceden bir yıldız daha düşecek avuclarima. .
Ve bir can daha yok olacak avuclarımda. . .
Gözlerimde kalan damlalar la ,avun dicek zaman.
Avun ki kapansin yaran. .
Peki nasıl dayansın bunca acıyla kalan . .
Yaprak yaprak , toprak toprak döküluyor. . .
Döküldükce altında kalıyorum. . .
Enkaz oluyorum her bir yaprağımm da,
Kas katı kesilmiş toprak. .
Suyumm yok.
Sulayanım yok.
Ruhumm kaldırmış şahadet parmağını göğe yükseliyor.
Yarım kalanlarla uğurluyor kendini gelin gibi.
Bembeyaz duvakla eşlik ediyor gökyüzüne. . .
arşın arşın çıktığı gökyüzünden agıt dökülüyor üstüme. . .
Gömülüyor ömrümun son yaprağı. . .
severken, sevilirken, yanarken , kül olurken . . .
sessiz sessiz gömülüyor.
her kürek de bir ben ölüyor . . bir sen ölüyor . .
Ve bin hayal saka gibi gömülüyor. , .
F.k
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAHVE KOKULU DÜŞLER:)
PoesíaHani insan çoğu kez kaçıp kurtulmak ister ya bulunduğu ortamdan, kimselerin onu anlamadığını düşünür. Düşünceleri önce kendini sonra da tüm yaşamını ele geçirircesine meydan okur zamana. . . Herkezin olduğu gibi benim de böyle düşüncelerle dolu bi...
