Liefde uit een onverwachte hoek

Niet alles is een sprookje

Niall kwam bij mij zitten op zijn hurk en vroeg wat er scheelde waarom ik tranen in mijn ogen kreeg "was het niet mooi mischien ?" Ik antwoordde hem dat zijn stem, zijn nummer me diep vanbinnen raakte het was gewoon zo juist gezongen. Hij keek me lachend aan en zei dat ik daarom toch niet moest beginnen wenen en gaf me ondertussen een stevige knuffel.Ik dacht bij mezelf dat ik maar is moest gaan vertellen wat ik vroeger allemaal heb meegemaakt want ik was er klaar voor en ik had gewoon nood aan dat hij wist wat er was gebeurd  in het verleden.Ik zei dat we maar eerst is samen heel even in de zetel moesten gaan zitten want dat hij toch een deeltje van mijn verleden moest weten voor we echt gaan voor onze relatie. Ik zette me in de zetel en hij kwam net naast me zitten, ik begon over het begin van mijn middelbaar en ook over hoe ik Lien heb leren kennen maar ik vertelde ook over het pesten en dat ik me een hele lang tijd slecht gevoeld heb hierdoor en dat ik nu dus bij het minste me onzeker voel en dat hierdoor mijn zelfbeeld niet zo hoog ligt. Hij keek me aan en zei:"hoe kan nu iemand zo een fantastich meisje zo hard behandelen, ik ga er voor zorgen dat dit je nooit meer overkomt want vanaf nu vechten we samen tegen de wereld". Hij kwam dichter en knuffelde me heel intens en fluisterde ondertussen zachtjes in mijn oor dat hij me graag ziet nadat ik hem alles dus verteld hadden was het tijd om ons te douchen en klaar te maken. Niall had een dag vrij vandaag dus daar konden we vandaag samen van genieten, we zouden vandaag de stad in  trekken omdat Niall nog wat nieuwe kleren nodig had dus zei Niall tegen me om zijn pet op te zetten en om zo onherkenbaar te zijn.Ik keek hem vragend aan en vroeg of dit echt wel nodig was waarop hij antwoordde:" ik zie je doodgraag hé en van mijn part mag heel de wereld het weten maar we moeten voorzichtig zijn want niet iedereen heeft goeie bedoelingen en ik zou niet willen dat je iets overkomt". We stapten de auto in en reden de stad in nadat we parking hadden gevonden liepen we hand in hand zo onopvallend mogelijk door het stad op zoek naar kleren voor Niall, we gingen enkele winkels binnen en vonden uiteindelijk in de laatste iets wat Niall beeldig stond ik kon me niet houden en gaf in al mijn enthousiasme hem een kus. Hij was geschrokken dat ik hem kusste en keek snel rond ons en gelukkig had niemand ons gezien en waarop hij zei dat ik voorzichtig moet zijn dat niemand ons zou betrappen. Ik keek hem teleurstellend aan maar begreep wel wat hij bedoelde alleen moest ik nog een beetje wennen aan het idee dat niet alles in het openbaar kan.Toen we alles gevonden hadden wat we zochten stappte we een gezellig koffiehuis binnen. We plaatste ons aan een tafeltje ergens helemaal in een hoekje en we bestelden ons een dame blache,ik kon me weeral niet houden en nam zijn hand en keek hem met een verliefde blik aan en zei dat ik hem doodgraag zag waarna hij me aankeek en zei:"lieveke ik je ook". De ober bracht onze dame blache en we begonnen er van te eten en deze keer kon hij het niet laten want hij nam zijn lepel en schepte het in mijn mond en hupla weer de helft op mijn neus. Ik keek hem plagend aan en zei "dat hij een stouterik was maar dan wel mijne stouterik", toen ons ijsje op was staptte we buiten en hij keek naar mij en nam mijn hand en zei dat het een hele klus zou worden om onbekend uit het volk te komen.Hij had het nog maar net gezegd of er kwam al een gillend meisje naar ons toe en dan nog een en nog een en voor we het wisten stonden er een hele massa voor ons, Niall zei iets tegen hun en begon te lopen zonder mij ik was hem kwijt tussen de massa.Ik wist niet wat ik moest doen we waren samen gespot en hij was gaan lopen zonder mij, ik was in paniek en begon te lopen naar de parking waar hij mischien aan het wachten was.Ik liep de parking op en zag de auto staan maar er zat niemand in,ik stapte dichterbij en zag dat er iemand op de achterbank zat. Ik kloptte op het raam en ja hoor het was Niall, hij deed de deur open en ik ging bij hem op de achterbank zitten.Hij keek me triestig aan en zei:"sorry dat onze dag samen zo moest eindigen,ik heb er zelf nog altijd heel erg moeilijk mee dat ik niet echt een privé heb en dat ik dus overal herkend wordt". Ik keek hem aan en zei dat ik ervan genoten had van onze dag samen en dat hij het hem niet moest aantrekken en gaf hem een stevige knuffel. Wij gingen allebei terug van voor zitten en reden naar huis eenmaal thuis aangekomen plaatsten we de zakken op de grond en plofte ons in de zetel.Ik zag dat hij er echt mee in zat dat het zo gelopen was en ging tegen hem zitten en zei dat ik het niet erg vond en gaf hem een kus. We zette de tv aan en keken samen een film en we zaten knus tegen elkaar.Toen de film gedaan was en ik nog is mijn sociale media wou checken keek ik angstig naar mijn scherm en Niall vroeg wat er scheelde waarna ik me mijn gsm toonde. Hij keek ernaar en de eerst foto van ons was uitgelekt iedereen wist het van ons zonder dat we het zelf konden zeggen tegen iedereen,ik weet niet hoe ik hiermee moest omgaan en ging heel even de kamer ernaast gewoon heel even alleen zijn.Niet veel later kwam Niall de kamer binnen en hij zag dat ik er door zat en   dat ik en aan het wenen was,hij kwam naast mij zitten en legde zijn armen om me heen en in zijn armen snikte ik verder.