Chapter 5

38 6 4
                                    

Author's note

Hi! Thank you dahil binabasa mo itong story. Sorry kung mabagal mag update. Madalas kasi ako ma writer's block. Don't you worry. Sisikapin kong mag update ng mag update lagi. Thank you ulit.
                      -your friendly author

------------------------------------------------------

Jeanine's POV

"Okay class its about time. I'll just give you guys an assignment."-sabi ni sir palmer.

Si sir Palmer ang teacher namin sa math. Hays. Ano ba yan. Assignment. Tapos math pa? Sakit sa ulo mga besh. Hahahaha.

"Get your notebooks and copy your assignment on the board."-dagdag pa ni sir.

"Jeanine."-tawag sakin ni Eym.

Nasa harapan siya eh. Kasama niya si charize.

Tumingin ako sa kanya.

"May extra ballpen ka?"-tanong niya sakin.

"Wala eh. Sorry eym."-sagot ko sa kanya.

Lumingon na siya ulit sa whiteboard at nilabas ang cellphone niya para picturan nalang ang assignment namin.

Habang kumokopya ako ng assignment ay napansin kong may kumakalabit sakin sa likod.

Paglingon ko sa likod ko ay wala naman. So humarap na ako uli sa puting pisara ng aming classroom at kumopya na ulit.

May kumakalabit nanaman.

Paglingon ko... huli siya. Hahaha.

Si Mariejoice pala.

"May ballpen ka pa jeanine?"-tanong niya.

"Wala na eh. Ikaw ba yung kumakalabit sakin?"-tanong ko sa kanya.

"Oo hahaha... pagtitripan sana kita. Hahaha."-sabi niya.

"Hahaha... lakas ata ng trip mo ngayon ah!"-sabi ko.

"Hahaha"-tawa siya.

Si Mariejoice ay dati kong kaklase. Kaklase ko siya sa dati kong school. Lumipat din pala siya ng school. Buti nga at magkaklase ulu kami eh.

Lumingon na uli ako sa aking harapan at timapos ng kopyahin ang aming homework.

"Okay goodbye class."-sabi ni sir.

"Goodbye sir Palmer!"-sabi ng buong klase.

Pagka alis ni sir ay kaagad namang nag ingay ang buong klase. Yung iba ay nagsipuntahan sa locker, yung iba naman ay nakipagkuwentuhan, yung iba naman ay nagpatugtog at yung iba naman... iba iba ang ginagawa.

Ako? Ginawa ko na kaagad yung assignment ko para wala na akong gagawin mamaya sa bahay. Nakakatamad eh.

"Jeanine"-may nagsalita sa bandang kanan ko.

Pagkalingon ko... si Wilhelm pala.

"Uy. Andyan ka na pala. Di kita namalayan."-sabi ko sa kanya.

"HahaHa... paano kasi mukhang busy ka ata diyan sa assignment natin eh."-sabi niya.

"Ahh... hahaha."-sabi ko.

"Oh heto na skin mo. Andito na. Buksan mo uli shareit mo."-sabi niya sakin.

"Okay sige. Teka bakit parang ambilis naman?"-tanong ko sa kanya.

"Anong mabilis?"-tanong niya pabalik.

"Ambilis mo naman ata gumawa ng skin. Tapos na kaagad?"-tanong ko ulit.

"Siyempre. Ako pa ba?"-sabi niya sakin.

So ayun kinuha ko ang cellphone ko at binuksan ang shareit. Nang matapos ng isend yung skin na sinasabi niya... pinabuksan niya sakin ang minecragft app at pinindot ang skins.

Pagkapindot ko nun ay tinanong ko siya kung ano ang sunod kong gagawin.

"Pindutin mo yung may nakalagay na custom at hanapin mo sa gallery yung skin na sinend ko sayo."-sabi niya sakin.

So pinindot ko na ang custom at hinanap sa gallery ang skin. Pagkahanap ko... pinindot ko at biglang...

"Wilhelm..."-sabi ko.

"Oh? Okay na?" Sabay silip niya cellphone ko.

"Hello kitty?"-tanong ko. Hi di ako makapaniwala na hello kitty ang ginawa niyang skin. Mygahd. Hello kitty is life. Parang gusto ko magtatatalon sa tuwa.

"Bakit? Hindi mo ba nagustuhan?"-tanong niya.

"Seryoso ka? Ang ganda nga eh. Wow. Paano mo nagawa toh? Ang galing mo wilhelm!!"-sabi ko sa kanya na may ngiti sa king pag mumukha.

"Tulad ng sabi ko kanina... ako pa ba? Siyempre basta ikaw."-sabi niya sakin.

Yan nanaman siya sa basta ikaw basta ikaw na linya niya eh. Paano bang basta ako? Ang weird na talaga.

"Wilhelm!"-may tumawag sa kanya.

"Ano?"-sabi niya.

Lumapit samin si Julie. Si julie pala yung tumawag sa kanya.

"Wilhelm may extra ballpen ka?"tanong sakanya ni julie.

"Wala."-matipid na sagot ni wilhelm.

"Ikaw jeanine? May ballpen ka pa?"-tanong niya sakin.

"Heto oh. Hiramin mo muna. Di ko naman ginagamit eh."-sabi ko sabay abot sakanya ng ballpen ko.

"Sige salamat jeanine."-sabi niya sabay balik na sa kanyang upuan.

"Oh jeanine. Ano na nagyayari sayo diyan?" Tanong dakin ni wilhelm.

"Ahh... nagandahan lang ako sa skin na ginawa mo. Ang ganda talaga."-sabi ko.

"Thank you wilhelm."-dagdag jo pang sabi sa kanya.

"Welcome."-sabi niya.

"Laro na tayo."-sabi niya uli sakin.

"Sige sige."-sabi ko naman sa kanya.

Tapos ayun naglaro nalang kami uki ng minecraft. Nakiconnect uki ako sa hotspot niya at nag join game sa world niya.

"Bagay sayo yung skin na ginawa ko."-sabi niya sakin.

"It fits your personality."-dagdag pa niya.

"Wow english. Hahaha"-sabi ko sa kanya at tumawa.

"Hahaha... pupunta ka ng field mamaya?"-tanong niya bigla.

"Uhm... bakit mo naman natanong?"-tanong ko sa kanya pabalik.

"Ahh... kase... para maglaro uli tayo mamayang uwian."-sabi niya.

"Ahh. Ganun ba? Try ko."-sabi ko sa kanya.

"Punta ka na. Please."-sabi niya sakin.

"Sige na nga. Pupunta na po. Hahaha. Mamayang uwian?"-sabi ko.

"Yup mamayang uwian. Punta ka ah. Wala akong kalaro eh. Para naman di ako bored dun."-sabi niya.

"Atsaka ikaw lang naman ata kalaro ko sa minecraft eh. Kaya punta ka ah."-sabi pa niya.

"Oo sige pupunta na po. Ipagdasal nalang natin na sana eag ako malowbatt kakalaro. Hahaha."-sabi ko.

"Sige."-sabi niya.

Tapos umalis na siya at bumalik sa kanyang upuan.

Nakakatuwa naman si wilhelm. Ginawan pa niya ako ng skin. At hello kitty pa ah! Maygahd. Sobra sobra pasasalamat ko sa kanya. Ang ganda nung skin. Hello kitty!!! Ang galing niya. Hahaha.

Mamaya maglalaro daw uli kami sa field. Bored daw kasi siya. Hindi naman ako makatanggi kasi ginawan na nga niya ako ng skin tapos tatanggihan ko pa. Kaya pupunta ako mamaya.

Hahaha... ang saya saya ko ngayon. Dahil sa kanya. Salamat sa kanya. Thank you talaga!!!

The 8 Year PromiseTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon