MÖSYÖ EGO DEPOSU

Multimedyada İlke vaar^^^^ ama yanındaki kim bilmiyorum fotoğrafı böyle bulabildim aSDAD :d bir de arkadaşlar ilk 1-2 bölüm sarmıyor olabilir çömezim ben daha :D umarım anlayışla karşılarsınız. Karşılamasanız da canınız sağolsun. Neyse belki karşılarsınız. Ayyyyy :D

İyi okumalar..

Aman Allahım ne gürültülü bir gün!!...

Hey yarabbim ne diyorum ben sanki her günümüz sakin geçiyormuş gibi :D sesler tabiki ebeveynlerimden geliyor. Kesin babam iş için bir fikir atmıştır ortaya annem de beğenmemiş kulp takmıştır sonra babam ne halin varsa gör demiştir annem de inatlaşmaya başlamıştır babam sen ne anlarsın diye kafa tutmuştur an- TAHMİN ETMEKTEN SIKILDIM. Filmleri aratmayacak bol ekşınlı günlerimiz var valla. YŞSN! ^_^
Evet evet ‘Aras’ lar asla uzlaşmayı düşünmezler  HER ZAMAN ikisi de haklıdır,birbirlerinin fikirlerini asla kabullenmezler, asla anlamazlar, ve asla haksız değildirler. Asla asla asla ve asla.. Aslalarla dolu bir hayatım var ve bana fikrim asla sorulmaz. NE İRONİ AMA! İronileri severim.. ;))))

Her ne kadar alışkın olsam da beynimin verdiği error yüzünden beyin ölümüm gerçekleşmeden kalksam iyi olacaktı.Her zamanki gibi yataktan sürüne sürüne kalktım ve göz bandımı bir yere fırlatarak –muhtemelen kitap dolabının en üstüne – sevgili(!) ailemin yanına gittim. Baktım iş uzayacak, yine her zaman yaptığım gibi  boş boş gözümü kırpmadan baktım;aynı zamanda geçen günkü filmi hatırladım. Adam trenden trene atlarken ölmüştü. Tanrımmm ne acı :(( GAVUR MİLLETİ. İlla banka soyup tren tepesinde gezeceksiniz. Ay Allahım ne kadar gevezeyim bugün. Tövbe çok tövbe L neyse sonuç olarak BOM!! Ağlıyordum.  Bu muhteşem buluşu  küçükken keşfetmiştim ve kendimi bu kavgaların arasında bulduğumda gerçekten işe yarıyordu. Tamam yapmacık olmayı hiç sevmem ama ailem yüzünden artık ağlamaktan sıkıldığım için bunu kullanmak zorundaydım.

Kapıdan bir zombi gibi sürüne sürüne girdim ve ailemin önünden geçerek annemin Amerika dan getirdiği çok narin deri koltuğuna pat diye oturdum. Boynumu da sağa yatırmıştım ve bu halimle gerçekten küçük emrah a benziyordum. Yüzümde hafif bir tebessüm oluştu ki hemen sildim, rolümü en iyi şekilde yapmalıydım. Vee tahmin ettiğim gibi annemin de babamın da şaşkınlıktan ağızları garip bir şekil aldı. Bu şaşkınlıktan erken sıyrılan annem oldu ve benim aksime hızlı bir şekilde yanıma gelerek bana sıkıca sarıldı.’kızım  özür dileriz bu şekilde olmasını istemezdik merak etme bir daha olmayacak kesinlikle olmayacak. Bilirsin bazen anne ve babalar arasında anlaşmazlıklar çıkar ve tartışırlar. Senin bunlara şahit olmanı elbette istemeyiz sarı civcivim bunun için tekrar özür dileriz.’ Arkadan babam da ona destek verince annem annelik görevini yaptığı için derin bir nefes almıştı.

‘’ Fok balıkları çok yalnız anne... Ya  Bak dün belgesel izledim kendimi fok balığı gibi hissediyorum. Şu kavgalarınızı şirkete saklayın.’ ‘bir süre birbirlerine bakıp sessiz kaldılar. İlk konuşan annemdi

-İlke?’’tabi buna ne kadar konuşmak denilebilirse. Daha çok kekelemişti. Ya aslında bu tür saçmalıkları her zaman yaptııgm için ebeveynlerimin bu olağan duruma alışmaları gerekiyordu ama söz konusu benim ailemse aynı espiriye defalarca güldüklerini bile görebilirsiniz.

-‘Anne bana öyle bakmayı kes uyku tutmayınca belgesel izlemiştim ve ağladım. Abartmayın, gözümden sadece tuzlu su çıktı. Hem merak etme kendimi yalnız değil uykusuz hissediyorum. Hem de kimin yüzünden her zaman yanımda olan biricik ailem yüzünden. Çünkü sizin kavgalarınıza ağlama kotamı doldurdum’’

Sonra tekrar ağır adımlarla kalktım ve odama geri döndüm. Tabi  bu sırada hizmetçimiz giydiği minicik eteği ve topuklu ayakkabılarıyla beni kahvaltının hazır olduğu konusunda bilgilendirdi. Bizim evde bütün bayanlar topuklu ayakkabı giyerdi. Annemin saçma kuralı..