MÖSYÖ EGO DEPOSU

FİYUUUV!!

Yatagımın kenarında bir süre oturdum, sessizce ağlarken elimin tersiyle de gözyaşlarımı siliyordum. Başımı önüme eğmiş halının desenlerini inceliyordum. Ya ne desen bee, adeta bir şaheser. Yapan kişiye kocaman bir tbrklr. .

Babam da konuşmadı bir süre. KUZULARIN SESSİZLİĞİ WAS HERE.  Kafamı kaldırmadığım için onun ne yaptığı hakkında bir fikrim yoktu. Gözüm yorulmuştu ağlamaktan ama durmadan çıkıyordu işte bu lanet olasıca tuzlu sular, gappeler. Ne yapayım?

Sonra babam ayağa kalktı. Sessizligi bozacaktı sanırım. Burnunu çeketi, buruk bir gülümseme oluştu yüzünde.

‘’Beni affedebilecek misin?’’

O an içim ‘cız’ etti, tam olarak ‘cız’, koca bir ‘cız’…  ‘Baba yaa’’ diyerek atladım boynuna. Sıkıca sarıldı o da. Kahraman sarılmasından.. İnanın o anki mutluluğu hiçbir şeye değişmem, HİÇBİR ŞEYE. Yıllardır uzağında durduğum o güveni şu an iliklerime kadar hissedebiliyordum. Kızlar babalarının yaptığı hiçbir şeyi unutmazlar, en çok ona kırılır en çok onunla mutlu olurlar. Ah be babam..

Sarılmayı bırakınca iki küçük yaramaz çocuk gibi birbirimize bakıp kaldık. Hatta bayaa bi bakıştık. Sonra ben şu odunsu sözleri söyledim:

‘’Of çok yoruldum artık oturalım.’’

Babam küçük bir kahkaha atıp eliyle az önce oturduğumuz yerleri gösterdi.

‘’Hadi bakalım baba kız bir sohbet edelim.’’

Ee ben durur muyum? Durmam.

‘’Oo en sevdiğim ^_^ Rutin olarak yaptığımız şu şeyi ne zamandır yapmıyorduk (!) . Bi 16 yıldır.’’

Diyerek göz devirdim. Babam yine kahkaha attı. YA NE TRAJİKOMİK BEE.

‘’Laf sokmaktan vazgeçmeyecek misin sen? ‘’

‘’No!’’

‘’İnatcı kızım benim’’

‘’Yes!’’

‘’İlke şimdi kalkıp gideceğim.’’

‘’OK!’’ Babam  ayağa kalkıp yüzüme şaşkın şaşkın bakarken kolundan tutup çektim.

‘’Of babaaaa. :DD Ben buyum: Dengesiz. 16 seneden sonra kızına alışmayı dene bence’’

‘’Ben seni uzaktan hep izliyordum.’’ Noldu anlamadım birden ciddileştik.

‘’Kızın üzüntüden geberirken uzaktan bakmak pek işe yaramıyor’’ deyip kafamı başka tarafa cevirdim. ‘’Ne değişti de yakından bakmaya karar verdin?’’

‘’Seni çok sevdiğimi farkettim :)’’ deyip gülümsedi.

‘’Eksik olma ne diyim. ‘’ diyerek göz devirdim.

‘’İlkeee yapma böyle. ‘’ diyerek kafamı kendine çevirdi. ‘’Bak kızım ben seni hep seviyordum ,hep seveceğim. Nasıl sevmem , evladımsın sen benim, canımdan bir parça… Ben seninle hep gurur duydum, hep, her zaman.  Arkadaşlarımın kızları kendilerini popüler olmak için zorlarken, değişik değişik giyinip saçma hareketler yaparken sen hep olgundun. Eğer haklı olduğuna inanıyorsan asla taviz vermezdin, küçüktün ama bizden büyük doğruların vardı. Sen çok başkaydın. Her şeyden herkesten başka. Bunun için sevdirirdin kendini. Sen hissetmesen de ben senin hep yanındaydım. Sonra bir şey oldu..

Sen hani o gün annenle tartıştın ya, işte o gün ben senin GURUR DUYULACAK bir kız olduğunu tam anlamıyla anladım, tam anlamıyla. Senin ne kadar güçlü biri olduğunu farkettim. Sana layık olamadığımızı farkettim. Özür dilerim kızım affet beni. Sen ,sen… İlke sen hep benim gurur kaynağımdın, küçük kızımdın. İnatçı, dikbaşlı, kararlı, sevimli küçük kızım. Ve ne kadar büyürsen büyü , istersen eşek kadar ol , bu değişmeyecek ‘’

Yine burukça gülümsedi. Benim de gözlerim dolmuştu ama ağlamayacaktım.  Çok ağlamaktan nefret ederim ve ben çok ağladım. YETER BE!

Bu sefer ölüm sessizliğini ben bozdum.

‘’Aslında bazen seninle iyi anlaştığımızı düşünürdüm. Futbolumla ilgilenmeni çok severdim mesela. Küçük sırlarımızı saklamayı çok severdim. Doğru bildiğin şeyi yapmanı çok severdim. Tam olarak baba kız olamadık ama buna yaklastıgımız zamanları çok severdim.. ‘’ Yüzüne bakarak devam ettim ‘’ Ne biliyim işte , seninle zaman geçirmeyi severdim.’’

‘’Peki baba kız olabilmek için babana bir şans verir misin?’’

‘’Nasıl yani?’’ lafımı bitirmeme izin vermeden kolumdan çekeleyip televizyonun karşısına götürdü beni.

Oha ! PLAYSTATİON MI OYNAYACAKTIK?

Babama bir şey olmuş arkdşlr, hyrlsı..

Babamın oyunu hazırlamasını izlerken bir yandan düşünüyordum. Ne olduğunu bilmiyordum ama o kadar çöküntüden sonra baba desttegi iyi gelmişti, fazla iyi..

‘’Al bakalım’’ diyerek oyun kolunu elime tutuşturdu.

‘’Emin misin’’ diye sordum.

‘’Noldu korktun mu? Yenilgiyi kabul etmeyi öğrenmelisin çocuğum :d’’

‘’Aynen. Öğren babacığım.’’ Diyerek oyuna başladım. Bir çalım , bir top çalma, uzun bir koşu , contra atak ve gol ! Dakika 1 gol 1. :DDD Top ağlarla buluştuğunda babamın yüzündeki 3 çocukla ortada kalmış dul kadın ifadesini görmeliydiniz. NE KOMİK BE YEAP YEAP!

Babam silkinip kendine geldi.

‘’Acermi şansı’’

‘’Aynen aynen :DD’’ diyerek sırıttım. Bu sefer oyuna o başladı. Önce sevinsin diye topu ceza sahama getirmesine izin verdim. Sonra tekrar çalım ve tekrar maraton koşusu. GOLL 2! Yüzümde zafer gülümsemesiyle babama baktım. Yüzünü ekrandan ayırmadan ağzından bir ‘OHA’ çıktı.

‘’Acemi şansı acemi şansı :DD’’ diyerek sırıttım. Babamın aralıklarla ‘yuh’ ‘oha’ ve ‘e yeter ama’ ları ve benim zafer gülmsemelerimle maçın sonunu getirdik. 7-0 ! PUHAHAHAHAHAHAHAHHAHAHA !

‘’Kızım sen napıyon’’ diye bana döndü babam.

‘’Baba ben futbolcuyum :D ‘’ diye sırıttım. ‘’Playstation ı da ilk kez oynmıyorum, acemi değilim acemi şansına da inanmam :DSD’’

‘’E kiminle oynuyordun’’

‘Tabiki Utkuyla ‘’

‘’Utku ha, valla bravo be.’’ 

‘’Erkek olacakmışım ama kız olmuşum , artık böyle devam edicez ypck brşy yk .s.s.’’

‘’Ya seninle bir kere daha gurur duydum be gel buraya!’’ diyerek kolunun altına çekti beni.

‘’Baba boğuluyorum, baba ,baba , ba- , bab- ÖLÜYOM BABA!’’