MÖSYÖ EGO DEPOSU

Bir krampon hikayesi..

Multimedyada Utku ve İlke'nin düştüğü an var :DD  aslında burdaki espiriler(espiriye benzeyen şeyler) arkadaşlarla yaptığımız saçmalıklar, günlük hayattan yani bunu neden söyledim bilmiyorum am öyle işte :D aman neyse umarım keyif alırsınız iyi okumalaaar :)))))

Utku nun yanına gittiğimde topu ayağında sektiriyordu ve ben her zamanki gibi karnına yumruğu geçirince top çimenlerin üstüne düştü. Çok seviyorum lan ^^^^Bu bizim selamlaşma biçimimizdi ve buna karşılık olarak o da benim saçlarımı karıştırıyordu. Aslında en nefret ettiğim şeylerden biridir ama Utku yapınca kızmıyordum, çünkü o benim dostumdu. Aslında cok da hareketli olmayan bu hayatımda bazen dalıp gidiyordum ve o nasıl davranması gerektiğini gerçekten iyi biliyordu.

‘’Evet İlke hanım artık o kulaklığı çıkarabilirsiniz çünkü ben top oynamak istiyorum.’’

‘Oooo yeağğ. Oovv ovv o yeağğ. Aman tanrım! Aldatıldım! Rüya kabus oldu aniden biitnce. Çok sıkıldım aynı sondan o an bit—oha naptın be ‘’Utku kulaklığı kulağımdan çekmişti ve yanlışlıkla birkaç tel saçımı da kurban etmiştim -ya kaç senede uzattım oğlum ben o saçları, pat da çekilir mi- Acıyordu.

‘’Yanında bi insan var farkındaysan. Bak bana neye benziyorum ordan. Korkuluk muamelesi yapma. ‘’sonra elleriyle yüzünü kapatarak. ‘’ aman tanrım bunu kaldıramam. İlkeeeee nolur geri dön ilkeeee’’

‘’Utku ,canım arkadaşım bunlar da geçecek ama bu kadar mal olursan geçmez.’’

Elini omzuma attı ve ‘’Bunlara hep senden alışıyorum kardeşim’’ ’’İlkeyle yatan dengesiz kalkar..’’ Geçen bilgisayarda 'Tülaaaay nolur geri dön Tülaaaay' izlediğimiz doğrudur :(((((

Sonra ikimiz de birbirimize baktık ve

 ‘’ Beeeen mesela uçarım mesela yerlere göklere sığamıyorum, ben ben mesela yine de senden kaçamıyorum oooo ooooo ooooo’’.

 İnsanlar deliymişiz gibi bakıyorlardı ama eger Utkuyla birlikteysek bunlar pek de önemli sayılmazdı. Hem bize eşlik edenler bile vardı. Hala böyle deli dolu insanların kaldığını görmek..ne diyeyim güzel J))))))))) . Sallana sallana halı sahaya vardık. Antrenman yapan çocuklar gözüme takıldı. Çoğunun yanakları kızarmıştı epeydir yapıyor olmalıydılar. Antrenman yapanlar  burda hep olur. Hatta ilk zamanlar benim buraya gelip Utkuyla top oynamam hepsinin garibine gitmişti neyse ki zamanla alıştılar. Hem alışmasalardı da sorun olmazdı zaten  başkalarının ne dediği umrumda değil. Aslında bazen umrumda ama bazen değil. Of aman be değil işte ^^^

 Ne yani kızım diye annemin dizinin dibinden ayrılmıyım mı? Zaten böyle olursa teknik olarak her gün şirkete gitmem gerekecek. Ahh gergin insanlar,sinirli yüzler, onlarca toplantı, yapmacık tavırlar..Kesinlikle bana göre değil. Bunun için mimarlık istemiştim ya. Sınava az bir zaman kalmış olmasına rağmen hangi üniversiteye gideceğimi bilmiyorum az dediysem 1 buçuk sene kadar, abartmaya bayılırımmm :D ama bilirsiniz zaman bayaa hızlı gecer. Stresli miyim ? tabi ki hayır. Ben hiç stres yapmam ki. Neyse okulu sevmem zaten ben, genel olarak okul sıkıcıdır. K

‘’Hey şu çocuk seni mi kesiyor, bakıyım valla kesiyor puhahahahaha’’ diyen Utku nun sesiyle sıyrıldım düşüncelerimden.

‘’Ooo hay allah nasıl da kesiyo beni şuna bak ortalık kan gölü!’’

‘’Espiri fakirisin İlke!’’

‘’Gönlümüz zengin oğlum bizim :D ‘’diyerek sırıttım. ‘’hem şu küçümseyen bakışlarını çek üzerimden.’’