Anne, annecim...
Bir insanın yaşam süreci anne rahmine düştüğü an başlamaz mıydı?
Benim hayatımdaki gıri bulutlar daha bn doğduğum gün başlamış zaten.
İnsan doğduğu ilk an annesinin yüzünü görür değilmi ilk annesinin kokusunu çeker içine ilk onun sesini işitir.
Ama benim ki öyle olmamıştı. Annem daha bn doğar doğmaz beni hastanede terk edip gitmiş. Neden?
20 yıl boyunca her kutlamadığım doğum günlerimde sadece şunu diledim "ne olur bir gün gel anne. Gece ben uyurken üstümü ört. Ben farkında olmadan anlıma yumuşak bir öpücük kondur."
Her zaman bunu diledim tanrıdan.
Babamı hayatımda sadece üç defa gördüm.
Teki ilkokula başladığımda okul işlemleri için. Diğeri babaannem ile dedem öldüğünde.
En sonuncusu ise beni yetiştirme yurdunun önünde bırakırken. Babamı en son gördüğüm zamanlarda da 9 yaşımdaydım. Hani derler ya kız çocuklarının ilk aşkı babalarıdır diye, hayatda tek erkek olarak onlara güvenir derlerdi. Ama ben hiç bir zaman bırakın erkekleri hiç bir insana güvenmedim.
Ben bu hayatda hep yalnızdım. Ama bunu yalnızlığı babaannem ile dedem ölünce daha çok hissetmeye başladım.
Beni büyüten onlardı. Babam hep yurd dışlarında yada şehir dışlarında olurdu hiç aramazdı. Zaten babamada hiç ihtiyaç duymamıştım.Annecim...
Sonunda... Biliyordum. Hep gelip beni kucaklıyacağın zamanı bekledim. Sende özledin mi beni? Ben seni çok özledim. Hiç tanımadığım konunu, duymadığım sesini, göremediğim gözlerini, dokunamadığım saçlarının yumuşaklığını çok özledim!!!
HER ANNE GİBİ CENNET SENİN DE AYAKLARININ ALTINDA SERİLİ MİDİR ??
Anne , hep bekledim biliyor musun? Gelip saçlarımı taramanı.
Beni dizine yatırıp masallar anlatmanı, ninniler söyleyip , saçlarımı okşamanı.
Üzüldüğüm zaman,neden üzgün olduğmu sormanı, bana hoşlandığım birinin olup olmadığını sormanı, düşük aldığım sınavlarda bana kızmanı, okulda olay olduğu zaman gelip hoclarla konuşmanı.
Seni hep bekledim anne.
NERDESİN ANNE?NEREDEYDİN?Ama olmadı ANNE sen hiç bir zaman gelmedin. Gece gelip bana masal anlatıp üstümü örtmedin.
İlk adımlarımda , ilk sözlerimde,okula ilk başladığım da. Sen,benim hiç bir anımda yanımda olmadın ANNE...GELLL...!! NE OLUR ARTIK GEL. BENİM ARTIK BEKLİYECEK GÜCÜM KALMADI ANNE...
BENIM ARTIK BELKİ GELİRSİN DİYE ÜSTÜMÜ ÖRTMEN İÇİN ÜSTÜMÜ AÇIK BIRAKMAKYA GÜCÜM KALMADI...
ÜŞÜYORUM ANNE...
BANA MİRAS BIRAKTIĞIN GIRİ BULUTLAR ÇOK SOĞUKLAR ANNE...NE OLUR GELL ARTIK....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
POYRAZ
ChickLitRüzgarın uçurduğu bir buluttum ben, o nereye eserse benide oraya sürüklerdi... Ne kadar soğuk eserse essin o poyrazın varlığı, her zaman sıcaktı...