Almost [ON-HOLD]

Chapter 12

Dream's POV

"MAMATAY NA ANG MGA PAASHA! MWAHAHA!"

Napatingin lang kami kay Blaire, na busy sa pag- inom. Hindi naman masyadong mababa yung alcohol tolerance niya, kaya alam naming hindi pa yan masyadong lasing. Naghihimutok lang talaga yan.

Na- kwento na kasi sa akin ni Zylie yung nangyari kanina. Kaasar talaga yang si Dark. Hindi na lang umamin kay Blaire na walang halong pagjo- joke. Yeah, may feelings na talaga si Dark kay Blaire simula pa lang. Manhid lang talaga tong' best friend namin. Tapos ayaw pa aminin sa sarili niya na, gusto niya talaga si Dark.

Hay nako! Bahala na sila. Iintindihin ko na lang yung love life ko, si Chanyeol, yung asawa ko. Hihihihi.

"ALAAM MO PANGARAP, ANG SARAP PATAYIN NUNG PINSAN MO!"

"Oh, tara!"

Pagka- sabi ko nun, biglang tumayo si Blaire at tinaas pa yung manggas ng shirt niya na parang makikipag- laban.

Hinila ni Zylie si Blaire pa- upo at kinuha naman niya yung baso na may lamang alak kay Blaire.

"Tumigil ka na nga. Ang dami mong kalokohan!"

Tumigil naman si Blaire at hinawakan yung ulo niya.

"Shibal, bakit ba ang daming paasa sa mundo?, lalong- lalo na yang pinsan mo Pangarap."

Uminom muna ako nang juice, minsan lang naman kasi kami mag- inuman, eh hindi naman kami ni Zylie problemado kaya juice lang! Si Blaire lang naman ang brokenhearted sa amin eh. Kaya chill- chill lang kami.

"Wala namang paasa, kung walang umaasa."

Blaire just pouted, at kinuha yung baso na may lamang tubig.

"Bakit parang may lasha tong' tubig?"

Huh? Kailan pa nagka- lasa ang tubig? Except na lang kung Blue yan or Nature Spring na may flavor.

Binaling ko kay Blaire ang tingin ko at nakita ko siyang naka- titig lang dun sa baso. Uminom naman siya ulit at sinabing,

"Hihihi, ang sharap!!!"

And again, kinuha na naman ni Zylie ang baso kay Blaire at binatukan siya. Hahaha! Ang gulo talaga nito ni Blaire. Hindi mo malaman kung lasing ba o hindi. Tsk.

Parang wala namang naramdaman si Blaire at humilata sa couch at parang matutulog na. Hinayaan na lang namin.

Nagkwentuhan na lang kami Zy tungkol sa kung ano- ano.

Tinawagan ko na din yung driver namin at sinabing magpapasundo na kami.

It's already past 7, kanina pa naming 5 dito. Sinamahan lang namin itong brokenhearted naming best friend. Naghihimutok siya kasi bakit daw ang daming paasa at bakit daw ang landi nang pinsan ko. I know right, mana sa akin eh. Hahaha. Charot!

Mga gwapong koreano lang ang pinag- papantasyahan ko. Hihihi. Hindi din ako pumapatol sa mga linta. Wait, may lalaki bang linta? Lol.

*BUGSH* (A/N: Tag- hirap tayo ngayon sa sound effects! Hahaha.)