saçlarımda güzün ardında kış bekler,
beyazlar içinde bir beden,avuçlarında ölü kelebekler,
ölüm yaşam arasında sırıtan itiraz,
sebepsiz değil miydi bir güz günü infaz?
dayanmakta can,afacan çocukla yalnızlığa,
şahit göz bebeklerim aşkta arsızlığa,
aşikar kelamların yalan yüzü,
inanmaya gayret etmediğin kimin sözü?
değişmekte zaman,mekan,ilham misal ben,
itirazım var sualime cevap vermelisin sen?
uykularımda bulabildiğimi uyandığımda kaybederken,
ölümü her gün doğumunda beklemem mi erken?
telaffuz edemediklerim için affet,
tanık olduğum insanlar bilmiyor kıymet,
diliyorum artık benim için kopmalı kıyamet,
hak ettiğim bir sonuç muydu bu asılsız ihanet?
dudaklarımdan kalbe akanlarda da mı yoktu kifayet?
o koskoca kalpte bu kadar mı vardı acaba cesaret?
geride kalan bir kemik yığını ve onu saran et,
yani "menfi" artık çürümeyi bekleyen bir ceset...
_menfi_
