ıssızlığa bürüdüğün bir hayat var hatırla,
yüzsüzlüğüm için üzgünüm her satırda,
boş lakırtı dudaklarda meze tadı her isim,
suretimde aşina olmadığım yabancı bir cisim,
kaybolduğum cümleler de vardı hikayenin ortasında,
kaptan muallakta yalnızlık var rotasında,
demir almak kolay yola çıkmadan evvel,
okyanusta nefes almak zorlaşır solungaçlar tembel,
güneşin doğuşunu ifşa eden gök kubbe acımasız,
her ışık huzmesinden köşe bucak kaçan gölgeler arsız,
tatsız bekleyişler neyi peydahlar cevapsız sual,
gönül küllüğünde ki küller etti o hal,
konuşmayı reddeden vicdan ihanet kokuyor,
akıl üstün olduğunu düşünüp kin ve nefret dokuyor,
bir oyun bu sakladıklarını kaybettiğin,
ya da ara sıra günahkarları af ettiğin,
rivayetlerle çevrelenmiş bedenler tutsak,
ölüm şerbetini yudumlayıp keşke kurtulsak,
kelimelerle dolu bu boğulan kursak,
imkansızlık içinde tüm haykırışlarımızı nasıl duyursak,
yazmaya başlamak yaşamayı unutmakla mümkün,
yaşama diktiğiniz fidanları ardınızdan götürün,
kalmasın geriye sahipsiz tek bir emanet,
ihanetin bir bedeli var ödettirir elbet kıyamet
_menfi_
