vuslat meçhul bir yol yürümek imkan ister,
kör kandil bu yola ışık huzmelerini göster,
söz der sözünde durmayan vuslatım,
dönüp duran şu külüstür de kayıp ruhsatım,
emanet ettim can kafesimi nefesine,
ihanet mi etti ki nefesim can kafesine,
uzaklık cahillere zor bir kavram aşılır,
nefes bir başka nefese hevesse yudum yudum taşınır,
karşılaşılır gerçek adlı mercekle hakkıdır,
sırrım emsali olmayan mercanlar da saklıdır,
umut bu deryada bir garip sal,
salın içinde yalnızlığa kürek çeken ise masal,
sal,salda koşup gelsin yalnızlığıma yalnızlığın,
bir çıta ise bu en tepesindeyim işte haksızlığın,
savruluyorum yine mevsimlerden sensizlik gelmiş,
geldiğine aldanma aslında bu civarı hiç terk etmemiş,
çözmeye çalışıyorum saçlarının ilmik ilmik diktiği nakışı,
kalp atışlarındı meleklerin masumiyete alkışı,
demiştim hem ölüm ölüne hem dirim dirine feda,
bu mu olmalıydı şimdi şimdi cansezam ahdevefa,
duyar da işitmez,görür de görmez olmakta nedir,
şeytan buyur gelip yasak elmanı tekrar yedir,
hastalık hastası olmakla eş değerdi artık değersiz,
böyle bir harp meydanında en acı şey kalmak nefersiz,
matematiğim yetersiz yıl,ay,gün saat hesaplar yanlış,
bekleniyor anlamsız bir hevesle ölü birinden ayağa kalkışş...
_menfi_
