Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Güçlükle gözlerimi açıyorum.
Dün yaşanan aptal olayların rüya olmasını diliyorum fakat... hayır.
21:05
Artık her gün bu saatin gelmemesini dileyeceğim.
Jimin haklıydı.
Bir mucize olacaktı fakat nötr.
İyi yanı bana acı veriyordu.
Fakat kaçırdığım bir şey vardı.
Jungkook'un bu hastaneden çıkamayacağını söylüyordu.
Yani Jungkook taburcu olacağı gün ölecekti.
En azından tahminlerimce.
"Jungkook."
Diyorum titreyen sesimle.
İrkiliyor.
"Ben geliyorum şimdi."
Diyerek odadan çıkıyorum ve kapının önünde bekleyen Jimin'i kolundan tutup sürüklüyorum.
Boş bir hemşire odasına sokup kapıyı kilitliyorum ve ne yaşanıp bittiyse anlatıyorum.
"O..ölecek mi?"
Diyor zorlukla.
Gözlerimden yaşar akarken başımı sallıyorum.
"Fakat..sen gidecektin. O kalacaktı. Her şey çok karışık."
"Senin bahsettiğin nötr mucize bu işte. İyi yanı burada sonsuza dek kalacak olmam..fakat ben kalırsam o gidecek. Benim ise kalmaktan başka seçeneğim yok. Ve ne yaparsam yapayım ölemeyeceğim."
