SARI KELEBEK #Wattys2017

16

Evet yazarınız geldi evet ben geldim biliyorum siz beni çok özlediniz bende sizleri İtalya çok güzeldi en çokta ERKEKLERİ neyse uzun lafın kısası sizi çok seviyorum ve kaldığımız yerden devam ediyorum.🦄🦄 Lütfen oylamayı unutmayın desteğinize çok ihtiyacım var. ❤️

Bir hışımla dudaklarımı Yasin'den çektim.

"Sen manyak mısın?"

"Oradan bakınca öyle mi gözüküyor?"

Tövbe ya soruya bak.

"Evet Yasin buradan bakınca manyakların âlâsı gibi duruyorsun, senin derdin ne benim dudaklarımla?"

Yasin birden ayağa kalktı. Ardından hiç beklemediğim bir şekilde ayaklarını kıçına vura vura yanımdan uzaklaştı.

Senin derdin ne dostum? Cidden napıyor bu ya?

"Yasin! Nereye?" diye arkasından bağırdım ama nafile arkasını bile dönmedi. Lan tek başımıza burada kaldık iyi mi? Yalnız ben nasıl döncem şimdi eve?

Nasıl ya naptı ki şimdi bu ay hiçbir şey anlamadım.

Birden aklıma rehberime göz gezdirmek geldi illaki biri gelip alır beni buradan gerçi bana "neredesin."
diye sorduğunda ne cevap vericem?

Rehber de gözüme Emre ilişti. Ancak arayıp aramamak konusunda çok kararsızım bu malın ağzında bakla bile ıslanmaz, yok lan niye ıslanmasın ki ıslanır bu çocuk tükürük salgılamıyor mu? Salgılıyor. İzel kendine gel o bir atasözü ya da deyim neyse ne.

Kendimle konuşmamı yarıda bırakarak, rehbere göz gezdirmeye devam ettim.

Bu sefer rehber de gözüme iki kişiyi kestirdim. Ya Yasin'i ya da Deniz'i arayacaktım el mahkum.

Yasin'i ilk aradığımda telefonu meşgul çalıyordu ikinci aradığımda ise ulaşılamıyordu bok böceğine.

Hava gittikçe soğuyordu ve benim narin kıçım buna dayanamıyordu.

Maalesef tek çarem Deniz'i aramaktı.
Deniz'i ilk aradığımda telefonu meşgul çalıyordu, ikinci defa aradığımda iste açtı telefonunu.

" Alo Deniz nasılsın? "

"İyiyim sen nasılsın?"

"Doğruyu söylemek gerekirse ben pek iyi
değilim."

"Neden, söyle Yasin gerizekalısı mı birşey yaptı yine?"

Lan o nasıl bir neden diye bağırış mübarek Sağır Sultan bile duydu, Allahsız, peki benim bu narin kulakcıklarım ne yapsın hı? Hadi cevap ver bana.

"İzel, alo İzel orda mısın?"

"Hı hı burdayım."

"Sorduğum soruya hâlâ cevap vermedin."

Ay ne fırsat kız İzel söylesen mi?

"Evet. Yani öyle kötü birşey değil sadece bilmediğim bir yerde tek başıma kaldım."

"Nasıl? Neyse hemen çıkıyorum sen etrafında neler var anlatsana biraz belki bildiğim biryerdir."

"Tamam. Ne bilim böyle kayalar var koca koca ve deniz var. Bu kadar yani."

"Çok açıklayı oldu sağ ol."

Allah Allah beyefendiye bak çok açıklayı olmuş ne diyeyim kafamın üstünde bulut denizin içinde balık var hadi bul mu diyeyim hı ne diyeyim? Ay çıldıracağım gerçi Yasin'in abisi pekte birşey beklememek lazım.

"İyi tamam bekliyorum." Deyip bir güzel yüzüne kapattım oh canıma değsin.
Cidden Yasin nerelerdesin ya?

Can sıkıntısından ayağa kalkıp etrafa bakınmaya gittim ama ne kimsecikler var ne de bir ses soluk. Birden gözüme bir kağıt ilişti elime aldım ve hızla okumaya başladım. 

"Herkesin güzel günleri vardır elbet, ama benim pek olmadı. Güzel günüm olur musun?"
Yasin.

Bu neydi şimdi? Bu mal yine haltar yiyor diye düşünüyordum ta ki rüzgar alnıma bir kağıt yapıştırana dek. Kağıtı alnımdan alıp ters çevirmek çok zor geldi. ÇÜNKÜ YASİN'E DEĞMEZDİ. Lanet olası şu merak yok mu? Neyse bir hışımla alnımda ki kağıtı alıp okumaya koyuldum.

"Kağıtları takip et. Ve az konuş."

Aman efendim Yasin Bey söyledi hemen yapmalıyım. Avazımın çıktığı kadar "Yasin." Diye bağırdım.
Hiç beklemediğim anda belime biri dokundu bilin bakalım kim?
"Yasin." Diyerek arkamı döndüm, tam elimi hazırlamışım basacağım tokadı maalesef elim sadece Deniz'in ceketini tutmakla yetindi.

"İzel iyi misin?"

Sülale de mallık genetik galiba.

"İyiyim ama sadece belime dokunmanı anlayamadım."

Daha dün tanıdığım insan resmen, bugün gelmiş belime dokunuyor zaten benim adım yok adımı söylesen arkamı dönemiyorum ben.

"Ben sadece seni düşün-" dedi sözü yarım kaldı. 
" Deniz senin ne işin var burada bıktım oğlum senden."

A benim biricik kahramanım geldi. Gerizekalıya bak ya  beni burada dımdızlak bırak sonra gel bağır çağır oldu.

"Kızı yanlız başına bırakınca korkmuş beni aradı. Merak etme canım kardeşim bende sana meraklı değilim zaten."

İşte şimdi 3. Dünya Savaşının temellerini atacağız vatana millete uğurlu olsun.

"İzel yemedin içmedin Deniz'i mi aradın?"

Bende konuya ne zaman dahil olucam diye bekliyordum.

"Evet ama ilk önce seni aradım ulaşılamıyordu, sonrada mecburen aradım."

"İzel yürü eve bırakıcam seni." Dedi Yasin ama ben süprizi merak ediyorum ya.

"Ben sizin oyuncağınız değilim istersem ben giderim."

Resmen son cümlelerim ile Yasin'in ayağına top attım inşallah kaleye uzaktır.

"Mağdem istersen gidebiliyorsun neden Deniz'i aradın?"

Kalede bir yerinde durmuyor ama. Ben cevap vermeye hazırlanırken Deniz, Yasin'i kolundan tutup bir köşeye çekti. Umarım kavga etmezler yine.
5 dakika oldu olmadı Yasin geldi ve elimi tutuğu gibi beni bir yere götürdü, yolda o not kağıtlarından vardı.

"Yine nereye gidiyoruz? Umarım bu seferde yalnız bırakmazsın beni."

Oh oh canıma değsin lafımımı da soktum.

"Deniz'i aramasaydın olacakları göstermeye."

Ben Yasin'in yerinde olsam alır beni eve götürürdüm bence o da aynı fikirde ama bu seferki önemli bir süpriz galiba.

"Kapat gözlerini."

"Emir verme bana Yasin."

Gözlerimi kapattım ve üç, beş adım daha atıp durdum.

"Açabilirsin."

Lütfen oylamayı unutmayın sizi seviyorum 😘