aruz

yakışmadı!!!!

O gün tamda o gün herşeyin bittiğini sanmıştım. halbuki herşey daha yeni başlamıştı,herşey.....

Okuldan döndüğümde içimde bi kötü his vardı nedense.Ne annem,nede babam bütün gün hiç aramamışlardı.önemli bi toplantıları olduğunu biliyordum.Onlar polisti.Babam emniyet müdürü,annem ise başkomiserdi.alıştığım bazı seyler vardı mesela bazen onları hiç görmeden uyurdum onlarla çoğu zaman vakit gecirezdim .korkularim vardı mesela. onları kaybetmekten cok korkardım ama olacağını da bilirdim, ya ben onları ,ya onlar beni kaybederdi elbet,ama sanırım ben onları kaybetmekten cok daha fazla korkuyordum.beni aramamalarını yoğun is günlerine vermis, bende onları hiç aramamıştım.KEŞKE ARASAYDIM....

Sokağa girmeden sokağın başındaki araç trafiği dikkatimi çekmişti sanırım mahallede düğün vardı ama nedense hiç düğün havası yoktu. Biraz daha yaklastigimda bi mikrofon sesi ve sanırım mikrofonu tutan adamın ağzından annem ve babamın adini duydum sonrası mı? Orda ismi okunanlardan biride ben olmak istedim hemde herseyden cok.
Ve hatırladığım ağzımdan dökülen tek cümle ise; ölüm size hiç yakışmadı meleklerim hemde hiç.....