YA OLMAZSA!!!

67 34 3
                                    

Gözümü açtığımda başucumda bekleyen onu gördüm.O kimdi?
Onu tanımıyordum.Daha önce gördüğümü hatırlamıyordum.Ben annemlerden ayrılmak istemeyince beni kucaklayıp götüren siyahtı o sanırım. Evet evet oydu.Tanımıştım onu.
-iyi misin?

-Gitmek istiyorum

-Dinlenmen gerekiyor ama

-istemiyorum! ben gitmek istiyorum! Annem ve babamı görmek istiyorum

-onlar gitti ne yazık ki!

-Onları birdaha goremicek miyim yani?

-malesef küçüğüm malesef!

-............................................................

Bana sarıldığını ve hıçkırıklarımın arasindan sessizce fısıldadığı teselli cümlelerini hayal meyal hatırlıyordum . Sanırım dışardan gelen ve hıçkırıklarıma karışan sesler de cenazeden dönen emniyet polisleri müdürleri vs. sesiydi.Herkes,ben hariç herkes annem ve babamın mezarına gitmişti ama ben bayılmış ve hiçbir yere gidememiştim.Peki o kimdi? yanımda durmuş.Başımdan bi saniye bile ayrılmamış.Beni beklemişti. Su an yanımda yoktu sanırım kantine inmişti. Yanımdan hic ayrılmadığını ise emniyet revirindeki hemşireler söylemişti.
Çok geçmeden yanıma geri döndü.Onu gören hemşireler apar topar dışarı çıktılar.yatağımın bi köşesine oturmuş,
şişen ve kızaran gözlerime elindeki kremi sürmüştü.
-Sen kimsin?
-Bundan sonra hep yanında olacak biri
-Seni tanımıyorum ama!
-Bak beni emniyete geçen hafta  baban aldı.girdiğim polislik sınavını iki puanla kaçırmıştım ki Baban bana yardımcı oldu.Neredeyse kaybetmek üzere olduğum bir senemi bana geri verdi.Ona minnettarım ve eğer ona birşey olursa,en değerlisine kendi  canım gibi bakacağıma dair ona söz verdim. Ve en değerlisi artık benimde en değerlim oldu.

Ona hiçbirşey söyleyemedim.o çok yakışıklıydı.hafif dalgalı rampalı saçları,onu cok sevimli gösteren bi burnu,siyah-kahve tam olarak çözemediğim gözleri ve kıvrımlı yüz hatlarıyla oldukça yakışıklı duruyordu.
-konuşmadığının farkındayım  küçüğüm.Acın henüz çok taze.Ama emin ol hiçbirşey bitmiş değil.Hatta belki de herşey daha yeni başlıyordur.belki de daha çok küçükken tanıştığın bu acı,sana çok büyük bi hayat tecrübesi kazandıracak ve hayatını kendi başına şekillendirmeyi öğreneceksin .
Belki de hayatında herşey daha da güzel olacak.Bunu bilemezsin ki

O çok güzel ve akıllıca konusuyordu ama fazlasıyla korkuyordum. O güzel konuşmasından sonra ona söyleyebildigim tek şey ise;

-YA OLMAZSA!!!!

aruzHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin