Chapter 5
"Nanadya talaga."I smiled bitterly about that thought, biruin mo yun sa lahat ng pwedeng gamit na makita ko eto pa.
Eto pang notebook na to kung saan nakalagay lahat ng memories ko noon.
"Bakit ba may pin, fck. " na pa simangot na lang ako. Kaya pala masakit eh.
Mariin kong pinindot ang intercom na nakakonekta sa mga kasambahay. "Manang!"
Makalipas ang ilang minuto, narinig ko ang pagbukas ng pintuan at ang mabilis na paghinga ng taong pumasok sa kwarto ko.
"AY DIYOS KONG BATA KA?!!! ANONG NANGYARI SAYO?!" natatarantang lumapit sa akin si manang. Pinigilan ko namang mapatawa.
"Hehehe wala po. Papatapon ko lang po sana lahat ng damit diyan sa walk in closet ko tsaka lahat ng gamit ko."
" Akala ko kung ano na! Pinakaba mo ako dun! O siya, ang mabuti pa ay mamili ka na ng mga damit mo at ng maayos ko na din tong kwarto mo."
"Thank you manang kaya love na love kita eh." nilapitan ko siya at niyakap sa likod sabay patong ng ulo ko sa shoulder nito.
"Ay manang pati pala to pakisama na din at kung pwede sunugin mo na ri.n" inabot ko sa kaniya yung notebook. I don't fuckin need this anymore.
"Bakit ko itatapon hindi ba ito yung bigay sau ni H--"
"I DON'T WANT TO HEAR HIS FUCKIN NAME!" Mariin kong pinikit ang mata ko sabay takip sa dalawang tenga ko.
"Nakung bata ka! Alam mo yang pagiging mapait mo walang magagawang maganda." panenermon niya sa akin. Lalo ko namang tinakpan yung tenga ko sabay simangot.
"Manang pakisunog na lang po please. " sabay bangon ko para makalabas na agad.
"Naku, talaga ang mga kabataan ngayon. " rinig ko pang sabi ni manang Minda bago ako tuluyang makalabas ng kwarto ko.
"Sana nga manang ganun lang kadali yun. Ganun lang kadaling limutin lahat ng kagaguhan na ginawa nila sa akin."
-----
BINABASA MO ANG
My Revenge
Teen FictionPagkalipas ng apat na taon siya ay nag babalik pero hindi na bilang isang mahinang babaeng. Sisiguraduhin niyang sa pag babalik niya mag babayad lahat ng dapat mag bayad. (Editing..)
