babasından sürekli dayak yiyen bir kızdım daha küçük yaşta başlamıştı şiddet sadece fiziksel değil ruhsal baskılarla beraber zarar veriyordu bana sadece bana değil bütün aileme kısacası iyi bir babaya sahip değildim .
buna rağmen içimde ona karşı inanılmaz bir sevgi vardı vurduğu yerler çok canımı acıtsa da ona inanılmaz bir aşk duyuyordum ilk aşkım babam dı ve tabi ilk aldatılışm da ondan oldu .
8 yaşındaydım cuma günü babamla sözleşmiştik ertesi gün beni sinemaya götürecekti hayatım da ilk defa sinemaya gidecektim çok heyecanlıyım kıyafetlerimi hazırlayıp ayakkabımı bile temizlemiştim o gün sinemanın nasıl bir şey olduğunu bilmeyen ben gelinin kız kardeşi gibi süslüyordum kendimi gece bunun heyecanıyla biraz geç yattım ve sabah geç kalktım bunun üzüntüsüyle beraber babamı evde göremediğim için üzüldüm haliyle "beni beklemeyip gittimi acaba "diye düşünmeye başladım ve annemin telefonun dan aradım baba mı
+baba neredesin hani sinemaya gidecektik ?"
-kızım bu gün işim çıktı yarın söz veriyorum götüreceğim
+ama baba söz vermiştin
-siyah tamam dedim yarın gidecez !!
ve bu bağırmanın ardından gözümden iki damla yaş gelerek telefonu kapattım yerime oturup ağlamaya devam ettim sonra annem sakinleştirdi beni 8 yaşında ki bir çocuğa göre her şeye çok fazla tepki veriyor sinir krizleri geçiriyordum ve o zamanlar sürekli kendi saçımı yolmaktan kel gibi dolanıyordum ortalıkta gözlüklerim ve bıyıklarım olduğu için herkes bana ucube muamelesi yapıp dışlıyordu haliyle pasif bir çocuk oldum ezilen hor görülen hiç arkadaşı olmayan bir kız DÖRT GÖZ TEKKAŞ ABUZİDDİN biriydim işte ve o zamanlar tek arkadaşım babamdı çocuğum çabuk unuttum onun bu hareketini eve geldiğinde koştum kucağına gene beni kenara itip bilgisayarın başına geçti bu hareketi de zoruma gitmemişti alışmıştım çünkü beni sevdiğinden emindim babam bilgisayardan kalktıktan sonra izin istedim en çok yapabildiğim painte girip resim çizmek yada çizgi film izlemekti bilgisayara girmek için ısrarcı oldum geç dedi bir süre öyle paintte resim çizerken MSN 'den mesaj geldi bundan on yıl önce msn vardı tabi okumayı yeni sökmüştüm özel hayata saygı denilen bir şey bilmiyordum ve mesajı açtım-aşkım bu gün ki film çok güzeldi ama bir daha ki sefere ben ısmarlarım :*
ne anlama geldiğini anlayamadım sevda ablamı çağırdım
-sevda abla babam kimle film izlemiş benimle neden izleme di ben kötü bir çocuk muyum ?
ilk başlarda ne dediğimi anlamayan sevda ablam şaşkın gözlerle bana bakarken mesajı gösterdim ilk başta gözlerinin dolduğunu fark ettim ve masa da yumruğunu sıktı ve bana
-sen kötü bir çocuk değilsin ablacım o kötü bir baba !
bu söylediğinden hiç bir şey anlamadım ve bağırmaya başladım
-o kötü bir baba değil sen kötüsün ben babamı çok seviyorum babama bir daha kötü deme
ağlamaya başlarken babam içeri girdi ne oluyor diye bağırdı babamın kucağına atlayıp
-baba sana biri mesaj attı film mi izledin neden benimle izlemedin baba ben kötü bir kız mıyım
ve babamdan yediğim sert bir tokatla ne olduğunu anlamadan ağlamaya başladım
-bana neden vurdun ben ne yaptım baba ?
en son boğazım patlayana kadar ağlıyordum
ve sevda ablam yaptığın terbiyesizlik yetmiyor bir de kıza gücün yetiyor dimi baba sen nasıl bir insansın ?
ve o babamdan dayak yerken çığlıklarını duymamak için kulaklarımı kapatıyordum sonra öğrendim ki babam benim yerime başka bir kadınla sinemaya gitmiş daha 8 yaşında aldatılmanın ne demek olduğunu öğrendim acı bir deneyim .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİPOLARIN SİYAH KIZI
Literatura FemininaBİR SÜRÜ ŞEY VAR YAZACAK AMA KİMSE DUYMAYACAK !!