Lise Hayatım: Bir Gizem Hikayesi

#Lisenin ilk günü 2

Evet servisten inmek, resmen kurtuluştu. Okula geçmeden anneme geldiğimle ilgili mesaj attım. Sıramı bulmaya çalişirken gerçekten sinirlerim bozulmuştu. Kimseyi tanımamak acı verici diye düşünüyordum ama az buçuk mutlu olabildim sonunda: Eski sınıf arkadaşım Gül.

-Gizemm..(sanki yıllardır görmemişçesine söyledi bunu)

--Güll..(bende çölde su bulmuş gibiydim)

- Off çook sıkıldım, bu okul nasıl geçecek Gizemm..

--Karalar bağladın yine Güll. Bekle daha okulu bilmiyoruz. Tanıdık falan çıkar belki.

-Olabilir de..neyse biz nerede bekleyeceğiz?

--Sanırım sıranın en başında karışık halde bekleyeceğiz. Toplu bir şekilde bekleyen sınıflar yok.

-Peki gel gidelim.

--Hadi.

Sıraya geldiğimizde herkes suspus duruyor, birbirlerini tanıyanlar aralarında konuşuyordu. Bende Gül'e dönmüştüm konuşmak için ama biri konuşmaya başladı mikrofonla.

- Evet gençler! Yeni okul yılınız da 12. Sınıflar kafasını dersten kaldırmazken, 10. 11. hatta 9.sınıflar da laylaylom etmeyecekler. Ben hep ne derim- tam söyleyecekken biz 9'lar hariç diğer tüm öğrencilerle birlikte-"Gözlerinizi açıp kapayacaksınız 1. yazılılar gelmiş,birkere daha açıp kapayacaksınız 2.yazılılar gelmiş,birkere daha açıp kapayacaksınız ilk dönem bitmiş" dediler. Adını dahi bilmediğimiz-sanırım müdür-konuşmaya devam etti: Aynı şekilde diğer yarıda böyle geçecek.Bu yüzden derslerinizi sıkı tutun.

Sanki kendimi bir hapishanede gibi hissettim o an.Lise lise lisee! Herkesin gülüp eğlendiği, en azından benim öyle bildiğim lise hayatım dersten ibaret olmayacaktı herhalde.

Tekrar konuşmaya kulak verdim.

"Beni tanırsınız ama 9'lar için kendimi tanıtayım. Haydar Özerk müdür baş yardımcısıyım."

Evet benim müdür dediğim kişi müdür baş yardımcısı çıktı. Sanırım artık istiklal marşına geçecekler diye düşünürken ilk sözleri duymuştum bile.