_SONSUZA KADAR_

... *_*...

Multide bulunan kişi Çağrı (berenin erkek kardeşi)

İyi okumalar

Artık azda olsa iyiydim. Dedemle konuşamam lazım ona rizeye gitmek istediğimi söyleyecektim. Çağrıyı çağırdım
"dedemi bana çağrırmısın? "
" tabikide, abla" dedi ve odamdan çıktı. 2,3 dakika sonra kapım tekrardan açıldı. Gelen dedemdi abim, çağrı, dedem 3 birlikte odaya girdiler dedem
"noldu kızım beni çağırtmısın? "
" evet dede, şeyy ben... "
" evet sen"
"ben seninle rizeye gitmek istiyorum"  çağrı çok şaşırmıştı hemen söze girdi   "abla sen ne diyosun ne rizesi ne gitmesi?"
"çağrı,burada kalırsam kafayı yerim "  çağrı sinirlendi ve odayı terk etti. Dedem konuşmaya başladı
" kızım emin misin? "
" evet, dede burada kalmak istemiyorum lütfen "
" peki, çağatay sen ne diyorsun bu işe? "
" kendisini iyi hissetmiyorsa seninle gidebilir dede"
"yani gitmesinden yanamısın? "
" evet, o ne karar alırsa yanındayım dede"
"tamam yarın hastaneden taburcu ediliceksin buradan çıkınca eve gideriz eşyalarını alırız"
"hayır, dede ben eve felan gitmek istemiyorum kızları yolla onlar eşyalarımı toplasın"
"peki kızım o zaman ben gideyimde kızlara söyleyeyim"    tamam dercesine kafamı salladım. Dedem odadan çıkınca dönüp abime baktım çok üzgündü
"abi"
"efendim"
"noldu"
"hiç, hiçbir şey olmadı"  abimi ilk defa böyle görüyordum. Gözlerinden süzülüp yanaklarına gelen yaşları elinin tersiyle sildi. Kısık bir sesle konuşmaya başladı. "çok zoruma gidiyo beren"
"abi gitmemi istemiyorsan eğe.. " sözümü tamamlamadan
" hayır alakası yok"
"peki neden ağlıyorsun abi? "
" ben, neyse"
"abii, anlat ne sen, yoksa sen benden bişey mi saklıyorsun?
"bir dakika çağrı çağrayımda anlatacağım"
"tamam"   abimi beklerken aklıma kerem geldi. Neredeydi acaba, napıyodu, kiminleydi, iyimiydi, kötümüydü, onu çok özlemiştim, tenini, kokusunu, bakışını, gülüşünü, beni sahiplenişi, herşeyini bir kere görsem hemen affederim biliyorum bunun için burada kalmak istemiyorum belki onu affederim ama kendime olan sayğım sevgim ne olacaktı. Ondan uzak kalmak en iyisi olacaktı bunun içinde rizeye gidecektim. Ben bunları düşünürken  dışarıdan bağırma sesleri geliyordu çok tedirgin olmuştum. Yataktan kalmak ve ne olduğuna bakmak istiyordum ama değil yataktan kalmak ben doğrulmayı bile beceremiyordum. Zorda olsa doğruldum karnım çok ağrıyordu. Ağlama derecesine gelmiştim ama yine de ne olduğuna bakmalıydım.
Kapıyı açtım ve gördüklerim karşısında şok olmuştum. Abim, keremle kavga ediyordu herkes onları ayırmaya çalışıyordu,kavgayı durdurmak için birşeyler yapmam gerektiğinin farkına vardım. Ne yapmalıydım, nasıl durduracaktım... Bayılma numarası yapamazdım çünkü dikişlerim açılır bunu bildiğim için aklıma gelen ilk şeyi yaptım. Aniden bağırdım ilkinde kimse duymadı  birilerinin beni fark etmesi için dikkat çekmeye çalışıyordum. Ben buna uğraşırken özge yanıma geldi;
"iyimisin? "
" bilmiyorum karnım acayip ağrıyor "
" tamam hadi seni yatağına götürelim"
"adım atacak halim yok"  benim bunu söylememle özge bir adım öne çıktı ve bağırdı
"kerem,çağatay abi çocuk gibi kavga etmeniz bittiyse, ya da bitmediyse dışarda devam edin kardeşimin  sizinle uğraşıcak hali yok "  bunu söyledikten sonra abimler kavgayı bıraktı ve özge bir kez daha bağırdı  " anladınız mı? "   hepsi 'evet'  dercesine kafasını salladı özge devam etti; " o zaman anladıyasanız neden  bereni kucağınıza alıp yatağına  götürmek yerine  mal, mal suratıma bakıyosunuz?"  özgenin bunu söylemesiyle  abim hemen yanıma gelip beni kucağına aldı...
Bu bölümde böyle sona erdi. Umarım beğenirsiniz sizi seviyorum...
Sağlıcakla kalın 💓💓